Totoo ang Bangko, at Totoo ang Kanyang mga mangangalakal. Ang mga huwad ay hindi maaaring manatili doon.
Hindi nila mahal ang Katotohanan - nilalamon sila ng kanilang sakit. ||18||
Ang mundo ay gumagala sa dumi ng egotismo; ito ay namamatay, at muling isinilang, nang paulit-ulit.
Siya ay kumikilos alinsunod sa karma ng kanyang mga nakaraang aksyon, na hindi kayang burahin ng sinuman. ||19||
Ngunit kung siya ay sasali sa Kapisanan ng mga Banal, kung gayon siya ay darating upang yakapin ang pagmamahal sa Katotohanan.
Nagpupuri sa Tunay na Panginoon nang may matapat na pag-iisip, nagiging totoo siya sa Hukuman ng Tunay na Panginoon. ||20||
Ang Mga Aral ng Perpektong Guru ay perpekto; pagnilayan ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, araw at gabi.
Ang pagkamakasarili at pagmamataas sa sarili ay mga kahila-hilakbot na sakit; katahimikan at katahimikan ay nagmumula sa loob. ||21||
Pinupuri ko ang aking Guro; paulit-ulit na yumuyuko sa Kanya, nahuhulog ako sa Kanyang Paanan.
Inilalagay ko ang aking katawan at isipan sa pag-aalay sa Kanya, inaalis ang pagmamapuri sa sarili mula sa loob. ||22||
Ang pag-aalinlangan ay humahantong sa kapahamakan; ituon mo ang iyong atensyon sa Iisang Panginoon.
Itakwil ang pagkamakasarili at pagmamataas sa sarili, at manatiling pinagsama sa Katotohanan. ||23||
Ang mga nakakatagpo sa Tunay na Guru ay ang aking mga Kapatid ng Tadhana; sila ay nakatuon sa Tunay na Salita ng Shabad.
Ang mga sumanib sa Tunay na Panginoon ay hindi na muling magkakahiwalay; sila ay hinuhusgahan na Tama sa Hukuman ng Panginoon. ||24||
Sila ang mga Kapatid ko sa Destiny, at sila ang aking mga kaibigan, na naglilingkod sa Tunay na Panginoon.
Ibinebenta nila ang kanilang mga kasalanan at kapintasan tulad ng dayami, at pumasok sa pakikipagtulungan ng kabutihan. ||25||
Sa pagtutulungan ng kabutihan, umuunlad ang kapayapaan, at nagsasagawa sila ng tunay na serbisyo sa pagsamba.
Nakikitungo sila sa Katotohanan, sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, at kumikita sila ng kita ng Naam. ||26||
Ang ginto at pilak ay maaaring kitain sa pamamagitan ng paggawa ng mga kasalanan, ngunit hindi sila makakasama kapag ikaw ay namatay.
Walang sasama sa iyo sa huli, maliban sa Pangalan; lahat ay ninakawan ng Sugo ng Kamatayan. ||27||
Ang Pangalan ng Panginoon ay ang pagpapakain ng isip; pahalagahan ito, at ingatan itong mabuti sa loob ng iyong puso.
Ang pagpapakain na ito ay hindi mauubos; lagi itong kasama ng mga Gurmukh. ||28||
O isip, kung nakalimutan mo ang Primal Lord, aalis ka, na nawala ang iyong karangalan.
Ang mundong ito ay abala sa pag-ibig ng duality; sundin ang Mga Aral ng Guru, at pagnilayan ang Tunay na Panginoon. ||29||
Ang halaga ng Panginoon ay hindi matantya; hindi maisusulat ang mga Papuri ng Panginoon.
Kapag ang isip at katawan ng isang tao ay nakaayon sa Salita ng Shabad ng Guru, ang isa ay nananatiling pinagsama sa Panginoon. ||30||
Ang aking Asawa Panginoon ay mapaglaro; Binigyan niya ako ng Kanyang Pag-ibig, nang may natural na kadalian.
Ang kaluluwa-nobya ay napuno ng Kanyang Pag-ibig, nang ang kanyang Asawa na Panginoon ay pinagsama siya sa Kanyang Pagkatao. ||31||
Maging ang mga nahiwalay sa napakatagal na panahon, ay muling nakipag-isa sa Kanya, kapag sila ay naglilingkod sa Tunay na Guru.
Ang siyam na kayamanan ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay nasa kaibuturan ng nucleus ng sarili; pagkonsumo ng mga ito, hindi pa rin sila nauubos. Umawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon, nang may natural na kadalian. ||32||
Hindi sila ipinanganak, at hindi sila namamatay; hindi sila nagdurusa sa sakit.
Ang mga protektado ng Guru ay maliligtas. Nagdiriwang sila kasama ng Panginoon. ||33||
Ang mga kaisa ng Panginoon, ang Tunay na Kaibigan, ay hindi na muling pinaghihiwalay; gabi at araw, sila ay nananatili sa Kanya.
Sa mundong ito, iilan lamang ang nalalaman, O Nanak, na nakakuha ng Tunay na Panginoon. ||34||1||3||
Soohee, Third Mehl:
Ang Mahal na Panginoon ay banayad at hindi naa-access; paano natin Siya makikilala?
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, ang pagdududa ay napapawi, at ang Walang Pag-iingat na Panginoon ay dumarating upang manatili sa isip. ||1||
Ang mga Gurmukh ay umaawit ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har.