Mayroon bang ganoong Banal, na makikipagkita sa akin, mag-aalis ng aking pagkabalisa, at aakayin ako upang itago ang pagmamahal sa aking Panginoon at Guro. ||2||
Nabasa ko na ang lahat ng Vedas, at gayon pa man ang pakiramdam ng paghihiwalay sa aking isipan ay hindi pa rin naalis; hindi matahimik ang limang magnanakaw ng bahay ko, kahit isang saglit.
Mayroon bang sinumang deboto, na hindi nakadikit kay Maya, na maaaring patubigan ang aking isipan ng Ambrosial Naam, ang Pangalan ng Isang Panginoon? ||3||
Sa kabila ng maraming lugar ng pilgrimage para maliguan ng mga tao, ang kanilang isipan ay nabahiran pa rin ng kanilang katigasan ng ulo; ang Panginoong Guro ay hindi nalulugod dito.
Kailan ko mahahanap ang Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal? Doon, ako ay palaging nasa kagalakan ng Panginoon, Har, Har, at ang aking isip ay maliligo sa nakapagpapagaling na pamahid ng espirituwal na karunungan. ||4||
Sinundan ko ang apat na yugto ng buhay, ngunit ang aking isip ay hindi nasisiyahan; Naghuhugas ako ng aking katawan, ngunit ito ay lubos na kulang sa pang-unawa.
Kung maaari lamang akong makatagpo ng ilang deboto ng Kataas-taasang Panginoong Diyos, na puspos ng Pag-ibig ng Panginoon, na maaaring mag-alis ng maruming masamang pag-iisip sa aking isipan. ||5||
Ang taong nakadikit sa mga ritwal ng relihiyon, ay hindi nagmamahal sa Panginoon, kahit sa isang iglap; siya ay puno ng pagmamataas, at siya ay walang halaga.
Ang taong nakakatugon sa kapakipakinabang na personalidad ng Guru, ay patuloy na umaawit ng Kirtan ng mga Papuri ng Panginoon. Sa Biyaya ni Guru, ang isang bihirang tao ay nakikita ang Panginoon sa kanyang mga mata. ||6||
Ang isa na kumikilos sa pamamagitan ng katigasan ng ulo ay walang halaga; parang crane, kunwari nagmumuni-muni, pero naka-stuck pa rin siya kay Maya.
Mayroon bang ganoong Tagapagbigay ng kapayapaan, na makapagbigkas sa akin ng sermon ng Diyos? Kapag nakilala ko siya, mapapalaya na ako. ||7||
Kapag ang Panginoon, aking Hari, ay lubos na nalulugod sa akin, Kanyang sisirain ang mga gapos ni Maya para sa akin; ang aking isipan ay napuno ng Salita ng Shabad ng Guru.
Ako ay nasa lubos na kaligayahan, magpakailanman at magpakailanman, na nakatagpo ang Walang-takot na Panginoon, ang Panginoon ng Uniberso. Pagkahulog sa Paanan ng Panginoon, si Nanak ay nakatagpo ng kapayapaan. ||8||
Ang aking Yatra, ang aking paglalakbay sa buhay, ay naging mabunga, mabunga, mabunga.
Ang aking mga pagparito at pag-alis ay natapos na, mula nang makilala ko ang Banal na Santo. ||1||Ikalawang Pag-pause||1||3||
Dhanaasaree, First Mehl, Chhant:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Bakit ako dapat maligo sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon? Ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay ang sagradong dambana ng peregrinasyon.
Ang aking sagradong dambana ng peregrinasyon ay espirituwal na karunungan sa loob, at pagmumuni-muni sa Salita ng Shabad.
Ang espirituwal na karunungan na ibinigay ng Guru ay ang Tunay na sagradong dambana ng peregrinasyon, kung saan ang sampung kapistahan ay palaging ginaganap.
Patuloy akong nagsusumamo sa Pangalan ng Panginoon; ipagkaloob mo sa akin, O Diyos, Tagapagtaguyod ng mundo.
Ang mundo ay may sakit, at ang Naam ay ang gamot upang pagalingin ito; kung wala ang Tunay na Panginoon, dumi ang dumikit dito.
Ang Salita ng Guru ay malinis at dalisay; ito ay nagpapalabas ng isang matatag na Liwanag. Patuloy na maligo sa gayong tunay na dambana ng peregrinasyon. ||1||
Ang dumi ay hindi dumidikit sa tunay; anong dumi ang kailangan nilang hugasan?
Kung ang isang tao ay naglalagay ng isang garland ng mga birtud para sa kanyang sarili, ano ang dapat iyakan?
Ang sinumang sumasakop sa kanyang sarili sa pamamagitan ng pagmumuni-muni ay naligtas, at nagliligtas din sa iba; hindi siya naparito upang ipanganak na muli.
Ang pinakamataas na meditator ay Siya mismo ang bato ng pilosopo, na nagpapalit ng tingga sa ginto. Ang tunay na tao ay nakalulugod sa Tunay na Panginoon.
Siya ay nasa lubos na kaligayahan, tunay na masaya, gabi at araw; ang kanyang mga kalungkutan at mga kasalanan ay naalis.
Nahanap niya ang Tunay na Pangalan, at nakita niya ang Guru; na nasa isip niya ang Tunay na Pangalan, walang dumi ang dumikit sa kanya. ||2||
O kaibigan, ang pakikisama sa Banal ay ang perpektong panlinis na paliguan.