असा कोणी संत आहे का, जो मला भेटेल, माझी चिंता दूर करेल आणि मला माझ्या स्वामी आणि सद्गुरूंच्या प्रेमात धारण करेल. ||2||
मी सर्व वेद वाचले आहेत, आणि तरीही माझ्या मनातील वियोगाची भावना दूर झालेली नाही; माझ्या घरचे पाच चोर क्षणभरही शांत होत नाहीत.
असा कोणी भक्त आहे का, जो मायेने अलिप्त आहे, जो माझ्या मनाला एका भगवंताच्या अमृत नामाने सिंचित करू शकेल? ||3||
लोकांना स्नानासाठी अनेक तीर्थक्षेत्रे असूनही, त्यांच्या दुराग्रही अहंकाराने त्यांचे मन अजूनही डागलेले आहे; याने स्वामी अजिबात प्रसन्न होत नाहीत.
मला साधुसंगत, पवित्राची संगत कधी मिळेल? तेथे, मी सदैव परमेश्वर, हर, हरच्या आनंदात राहीन आणि माझे मन अध्यात्मिक ज्ञानाच्या उपचार मलमाने शुद्ध स्नान करेल. ||4||
मी जीवनाच्या चार पायऱ्या पार केल्या, पण माझे मन समाधानी नाही; मी माझे शरीर धुतो, परंतु ते पूर्णपणे समजत नाही.
भगवंताच्या प्रेमाने ओतप्रोत झालेल्या परमभगवान भगवंताचा कोणीतरी भक्त मला भेटला तरच, जो माझ्या मनातील घाणेरडा दुष्ट मनाचा नाश करू शकेल. ||5||
जो धार्मिक कर्मकांडाशी संलग्न आहे, तो क्षणभरही परमेश्वरावर प्रेम करत नाही; तो अभिमानाने भरलेला आहे, आणि त्याला काहीही किंमत नाही.
ज्याला गुरूंचे लाभदायक व्यक्तिमत्व भेटते, तो सतत परमेश्वराचे कीर्तन गात असतो. गुरूंच्या कृपेने असा दुर्लभ माणूस भगवंताला डोळ्यांनी पाहतो. ||6||
जो हट्टीपणाने वागतो त्याला काही हिशेब नाही; क्रेनप्रमाणे तो ध्यान करण्याचे नाटक करतो, पण तरीही तो मायेत अडकलेला असतो.
असा कोणी शांती दाता आहे का, जो मला देवाचा उपदेश ऐकू शकेल? त्याला भेटून माझी मुक्ती होईल. ||7||
जेव्हा माझा राजा परमेश्वर माझ्यावर पूर्णपणे प्रसन्न होईल तेव्हा तो माझ्यासाठी मायेची बंधने तोडून टाकील; माझे मन गुरूंच्या शब्दाने ओतले गेले आहे.
मी परमानंदात, सदैव आणि सदैव, निर्भय भगवान, विश्वाचा स्वामी, भेटत आहे. परमेश्वराच्या चरणी पडून नानकांना शांती मिळाली आहे. ||8||
माझी यात्रा, माझे जीवन तीर्थ, फलदायी, फलदायी, फलदायी झाली आहे.
मी पवित्र संतांना भेटल्यापासून माझे येणे आणि जाणे संपले आहे. ||1||दुसरा विराम ||1||3||
धनासरी, पहिली मेहल, छंट:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
तीर्थक्षेत्री मी स्नान का करावे? नाम, परमेश्वराचे नाम, हे तीर्थक्षेत्र आहे.
माझे पवित्र तीर्थक्षेत्र म्हणजे आतील आध्यात्मिक शहाणपण आणि शब्दाचे चिंतन.
गुरूंनी दिलेले अध्यात्मिक ज्ञान हे तीर्थक्षेत्राचे खरे पवित्र मंदिर आहे, जिथे नेहमी दहा सण साजरे केले जातात.
मी सतत परमेश्वराच्या नामाची याचना करतो; हे देवा, जगाच्या पालनकर्त्या, मला ते दे.
जग आजारी आहे, आणि नाम हे ते बरे करण्याचे औषध आहे; खऱ्या परमेश्वराशिवाय घाण चिकटते.
गुरूंचे वचन निष्कलंक आणि शुद्ध आहे; ते स्थिर प्रकाश पसरवते. अशा खऱ्या तीर्थक्षेत्रात सतत स्नान करावे. ||1||
घाण खऱ्यांना चिकटत नाही; त्यांना कोणती घाण धुवायची आहे?
जर एखाद्याने स्वतःसाठी सद्गुणांची माला घातली तर रडण्यासारखे काय आहे?
जो चिंतनाने स्वतःवर विजय मिळवतो तो तारतो आणि इतरांनाही वाचवतो; तो पुन्हा जन्माला येत नाही.
सर्वोच्च ध्यानकर्ता स्वतः तत्वज्ञानी दगड आहे, जो शिशाचे सोन्यात रूपांतर करतो. खरा माणूस खरा परमेश्वराला आवडणारा असतो.
तो परमानंदात आहे, खरोखर आनंदी आहे, रात्रंदिवस आहे; त्याचे दु:ख आणि पापे दूर केली जातात.
तो खरे नाम शोधतो, आणि गुरू पाहतो; त्याच्या मनात खरे नाम असल्याने त्याला कोणतीही घाण चिकटत नाही. ||2||
हे मित्रा, पवित्र सहवास हे परिपूर्ण शुद्ध स्नान आहे.