ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1116
ਬਿਨੁ ਭੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭੈ ਪਾਰਿ ਨ ਉਤਰਿਆ ਕੋਈ ॥
बिनु भै किनै न प्रेमु पाइआ बिनु भै पारि न उतरिआ कोई ॥भगवंताच्या भीतीशिवाय त्याचे प्रेम प्राप्त होत नाही. देवाच्या भीतीशिवाय, कोणीही पलीकडे जात नाही.
ਭਉ ਭਾਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਲਾਗੈ ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ॥
भउ भाउ प्रीति नानक तिसहि लागै जिसु तू आपणी किरपा करहि ॥हे नानक, केवळ त्यालाच देवाचे भय आणि देवाचे प्रेम आणि आपुलकीने आशीर्वादित केले आहे, ज्याला तू, प्रभु, तुझ्या दयेने आशीर्वादित करतो.
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਅਸੰਖ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਮਿਲਹਿ ॥੪॥੩॥
तेरी भगति भंडार असंख जिसु तू देवहि मेरे सुआमी तिसु मिलहि ॥४॥३॥तुझ्या भक्तीचा खजिना अगणित आहे; केवळ तोच त्यांना आशीर्वादित करतो, हे माझ्या स्वामी आणि स्वामी, ज्याला तू आशीर्वाद देतोस. ||4||3||
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
तुखारी महला ४ ॥तुखारी, चौथी मेहल:
ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚੁ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥
नावणु पुरबु अभीचु गुर सतिगुर दरसु भइआ ॥खऱ्या अर्थाने गुरूंचे, खऱ्या गुरुंचे दर्शन घेणे म्हणजे खऱ्या अर्थाने अभयजित उत्सवात स्नान करणे होय.
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੀ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਇਆ ॥
दुरमति मैलु हरी अगिआनु अंधेरु गइआ ॥दुष्ट मनाची घाण धुऊन जाते आणि अज्ञानाचा अंधार नाहीसा होतो.
ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਾਇਆ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ॥
गुर दरसु पाइआ अगिआनु गवाइआ अंतरि जोति प्रगासी ॥गुरूंच्या दर्शनाने आशीर्वादित होऊन, अध्यात्मिक अज्ञान दूर होते आणि दैवी प्रकाश अंतर्मनाला प्रकाशित करतो.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖ ਖਿਨ ਮਹਿ ਬਿਨਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
जनम मरण दुख खिन महि बिनसे हरि पाइआ प्रभु अबिनासी ॥जन्म-मृत्यूच्या वेदना क्षणार्धात नाहीशा होतात आणि शाश्वत, अविनाशी परमेश्वर प्राप्त होतो.
ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਰਤੈ ਪੁਰਬੁ ਕੀਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੁਲਖੇਤਿ ਨਾਵਣਿ ਗਇਆ ॥
हरि आपि करतै पुरबु कीआ सतिगुरू कुलखेति नावणि गइआ ॥सृष्टिकर्ता भगवान भगवंताने स्वतः सणाची निर्मिती केली, जेव्हा खरे गुरु कुरुक-शायत्रातील उत्सवात स्नान करण्यासाठी गेले होते.
ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚੁ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥੧॥
नावणु पुरबु अभीचु गुर सतिगुर दरसु भइआ ॥१॥खऱ्या अर्थाने गुरूंचे, खऱ्या गुरुंचे दर्शन घेणे म्हणजे खऱ्या अर्थाने अभयजित उत्सवात स्नान करणे होय. ||1||
ਮਾਰਗਿ ਪੰਥਿ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਸਿਖਾ ॥
मारगि पंथि चले गुर सतिगुर संगि सिखा ॥शिखांनी गुरू, खऱ्या गुरूंसोबत, मार्गाने, रस्त्याने प्रवास केला.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਬਣੀ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਿਮਖ ਵਿਖਾ ॥
अनदिनु भगति बणी खिनु खिनु निमख विखा ॥रात्रंदिवस, प्रत्येक पावलाने, प्रत्येक क्षणी, भक्तीपूजन सेवा आयोजित केल्या जात होत्या.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਬਣੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਵੇਖਣਿ ਆਇਆ ॥
हरि हरि भगति बणी प्रभ केरी सभु लोकु वेखणि आइआ ॥भगवान देवाची भक्तीपूजा झाली आणि सर्व लोक गुरूंच्या दर्शनासाठी आले.
ਜਿਨ ਦਰਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਗੁਰੂ ਕੀਆ ਤਿਨ ਆਪਿ ਹਰਿ ਮੇਲਾਇਆ ॥
जिन दरसु सतिगुर गुरू कीआ तिन आपि हरि मेलाइआ ॥ज्याला गुरूंच्या, खऱ्या गुरूंच्या दर्शनाने धन्यता लाभली, तो परमेश्वर स्वतःशी एकरूप झाला.
ਤੀਰਥ ਉਦਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀਆ ਸਭ ਲੋਕ ਉਧਰਣ ਅਰਥਾ ॥
तीरथ उदमु सतिगुरू कीआ सभ लोक उधरण अरथा ॥खऱ्या गुरूंनी सर्व लोकांच्या उद्धारासाठी पवित्र तीर्थांची यात्रा केली.
ਮਾਰਗਿ ਪੰਥਿ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਸਿਖਾ ॥੨॥
मारगि पंथि चले गुर सतिगुर संगि सिखा ॥२॥शिखांनी गुरू, खऱ्या गुरूंसोबत, मार्गाने, रस्त्याने प्रवास केला. ||2||
ਪ੍ਰਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖੇਤਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹੋਆ ॥
प्रथम आए कुलखेति गुर सतिगुर पुरबु होआ ॥जेव्हा गुरू, खरे गुरु, कुरुक-शायत्र येथे प्रथम आले, तेव्हा तो एक अतिशय शुभ काळ होता.
ਖਬਰਿ ਭਈ ਸੰਸਾਰਿ ਆਏ ਤ੍ਰੈ ਲੋਆ ॥
खबरि भई संसारि आए त्रै लोआ ॥ही बातमी जगभर पसरली आणि तिन्ही लोकांचे प्राण आले.
ਦੇਖਣਿ ਆਏ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸਭਿ ਆਇਆ ॥
देखणि आए तीनि लोक सुरि नर मुनि जन सभि आइआ ॥तिन्ही जगांतील देवदूत आणि मूक ऋषी त्याला भेटायला आले.
ਜਿਨ ਪਰਸਿਆ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਤਿਨ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਨਾਸ ਗਵਾਇਆ ॥
जिन परसिआ गुरु सतिगुरू पूरा तिन के किलविख नास गवाइआ ॥ज्यांना गुरू, खऱ्या गुरूंनी स्पर्श केला - त्यांची सर्व पापे आणि चुका मिटल्या आणि दूर झाल्या.
ਜੋਗੀ ਦਿਗੰਬਰ ਸੰਨਿਆਸੀ ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਕਰਿ ਗਏ ਗੋਸਟਿ ਢੋਆ ॥
जोगी दिगंबर संनिआसी खटु दरसन करि गए गोसटि ढोआ ॥योगी, नग्नवादी, संन्यासी आणि तत्त्वज्ञानाच्या सहा शाळांतील लोक त्यांच्याशी बोलले, आणि नंतर प्रणाम करून निघून गेले.
ਪ੍ਰਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖੇਤਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹੋਆ ॥੩॥
प्रथम आए कुलखेति गुर सतिगुर पुरबु होआ ॥३॥जेव्हा गुरू, खरे गुरु, कुरुक-शायत्र येथे प्रथम आले, तेव्हा तो एक अतिशय शुभ काळ होता. ||3||
ਦੁਤੀਆ ਜਮੁਨ ਗਏ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥
दुतीआ जमुन गए गुरि हरि हरि जपनु कीआ ॥दुसरे, गुरू जमुना नदीवर गेले, तेथे त्यांनी हर, हर असे नामस्मरण केले.
ਜਾਗਾਤੀ ਮਿਲੇ ਦੇ ਭੇਟ ਗੁਰ ਪਿਛੈ ਲੰਘਾਇ ਦੀਆ ॥
जागाती मिले दे भेट गुर पिछै लंघाइ दीआ ॥कर वसूल करणारे गुरूंना भेटले आणि त्यांना अर्पण केले; त्यांनी त्याच्या अनुयायांवर कर लादला नाही.
ਸਭ ਛੁਟੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਛੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
सभ छुटी सतिगुरू पिछै जिनि हरि हरि नामु धिआइआ ॥सर्व खऱ्या गुरूंच्या अनुयायांना कर माफ करण्यात आले; त्यांनी परमेश्वर, हर, हर या नावाचे ध्यान केले.
ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਮਾਰਗਿ ਜੋ ਪੰਥਿ ਚਾਲੇ ਤਿਨ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਨੇੜਿ ਨ ਆਇਆ ॥
गुर बचनि मारगि जो पंथि चाले तिन जमु जागाती नेड़ि न आइआ ॥ज्यांनी मार्गावर चालले आहे आणि गुरूंच्या शिकवणुकीचे पालन केले आहे त्यांच्याकडे मृत्यूचा दूतही जात नाही.
ਸਭ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬੋਲੈ ਗੁਰ ਕੈ ਨਾਇ ਲਇਐ ਸਭਿ ਛੁਟਕਿ ਗਇਆ ॥
सभ गुरू गुरू जगतु बोलै गुर कै नाइ लइऐ सभि छुटकि गइआ ॥सर्व जग म्हणाले, "गुरु! गुरु! गुरु!" गुरूंच्या नामाचा उच्चार केल्याने ते सर्व मुक्त झाले.
ਦੁਤੀਆ ਜਮੁਨ ਗਏ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥੪॥
दुतीआ जमुन गए गुरि हरि हरि जपनु कीआ ॥४॥दुसरे, गुरू जमुना नदीवर गेले, तेथे त्यांनी हर, हर असे नामस्मरण केले. ||4||
ਤ੍ਰਿਤੀਆ ਆਏ ਸੁਰਸਰੀ ਤਹ ਕਉਤਕੁ ਚਲਤੁ ਭਇਆ ॥
त्रितीआ आए सुरसरी तह कउतकु चलतु भइआ ॥तिसरे, तो गंगेवर गेला आणि तेथे एक अद्भुत नाटक रंगले.
ਸਭ ਮੋਹੀ ਦੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਸੰਤ ਕਿਨੈ ਆਢੁ ਨ ਦਾਮੁ ਲਇਆ ॥
सभ मोही देखि दरसनु गुर संत किनै आढु न दामु लइआ ॥सर्व मंत्रमुग्ध झाले, संत गुरूंच्या दर्शनाची धन्य दृष्टी पाहत होते; कोणावरही कर लादला नाही.
ਆਢੁ ਦਾਮੁ ਕਿਛੁ ਪਇਆ ਨ ਬੋਲਕ ਜਾਗਾਤੀਆ ਮੋਹਣ ਮੁੰਦਣਿ ਪਈ ॥
आढु दामु किछु पइआ न बोलक जागातीआ मोहण मुंदणि पई ॥अजिबात कर वसूल केला गेला नाही आणि कर वसूल करणाऱ्यांची तोंडे सील केली गेली.
ਭਾਈ ਹਮ ਕਰਹ ਕਿਆ ਕਿਸੁ ਪਾਸਿ ਮਾਂਗਹ ਸਭ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਪਈ ॥
भाई हम करह किआ किसु पासि मांगह सभ भागि सतिगुर पिछै पई ॥ते म्हणाले, "बांधवांनो, आम्ही काय करावे? कोणाला विचारावे? प्रत्येकजण खऱ्या गुरूच्या मागे धावत आहे."