श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 230


ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥
गुरमुखि विचहु हउमै जाइ ॥

गुरुमुख आतून अहंकार नाहीसा करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥
गुरमुखि मैलु न लागै आइ ॥

गुरुमुखाला कोणतीही घाण चिकटत नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
गुरमुखि नामु वसै मनि आइ ॥२॥

भगवंताचे नाम हे गुरुमुखाच्या मनात वास करते. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਚਿ ਹੋਈ ॥
गुरमुखि करम धरम सचि होई ॥

कर्म आणि धर्म, चांगली कृती आणि धार्मिक श्रद्धेने गुरुमुख खरा होतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਹੰਕਾਰੁ ਜਲਾਏ ਦੋਈ ॥
गुरमुखि अहंकारु जलाए दोई ॥

गुरुमुख अहंकार आणि द्वैत जाळून टाकतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੩॥
गुरमुखि नामि रते सुखु होई ॥३॥

गुरुमुख नामाशी एकरूप होतो, आणि शांत असतो. ||3||

ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਹੁ ਬੂਝਹੁ ਸੋਈ ॥
आपणा मनु परबोधहु बूझहु सोई ॥

स्वतःच्या मनाला शिकवा आणि त्याला समजून घ्या.

ਲੋਕ ਸਮਝਾਵਹੁ ਸੁਣੇ ਨ ਕੋਈ ॥
लोक समझावहु सुणे न कोई ॥

तुम्ही इतर लोकांना उपदेश करू शकता, परंतु कोणीही ऐकणार नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਮਝਹੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੪॥
गुरमुखि समझहु सदा सुखु होई ॥४॥

गुरुमुख समजतो, आणि नेहमी शांत असतो. ||4||

ਮਨਮੁਖਿ ਡੰਫੁ ਬਹੁਤੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
मनमुखि डंफु बहुतु चतुराई ॥

स्वार्थी मनमुख असे चतुर ढोंगी असतात.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
जो किछु कमावै सु थाइ न पाई ॥

त्यांनी काहीही केले तरी ते मान्य नाही.

ਆਵੈ ਜਾਵੈ ਠਉਰ ਨ ਕਾਈ ॥੫॥
आवै जावै ठउर न काई ॥५॥

ते पुनर्जन्मात येतात आणि जातात, त्यांना विश्रांतीची जागा मिळत नाही. ||5||

ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਬਹੁਤੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
मनमुख करम करे बहुतु अभिमाना ॥

मनमुख त्यांचे कर्मकांड करतात, पण ते पूर्णपणे स्वार्थी आणि अहंकारी असतात.

ਬਗ ਜਿਉ ਲਾਇ ਬਹੈ ਨਿਤ ਧਿਆਨਾ ॥
बग जिउ लाइ बहै नित धिआना ॥

ते तेथे बसतात, सारससारखे, ध्यान करण्याचे नाटक करतात.

ਜਮਿ ਪਕੜਿਆ ਤਬ ਹੀ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥੬॥
जमि पकड़िआ तब ही पछुताना ॥६॥

मृत्यूच्या दूताने पकडले, त्यांना शेवटी पश्चात्ताप होईल आणि पश्चात्ताप होईल. ||6||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
बिनु सतिगुर सेवे मुकति न होई ॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याशिवाय मुक्ती मिळत नाही.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
गुरपरसादी मिलै हरि सोई ॥

गुरूंच्या कृपेने मनुष्याला परमेश्वर भेटतो.

ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਈ ॥੭॥
गुरु दाता जुग चारे होई ॥७॥

गुरू हा चारही युगात महान दाता असतो. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਨਾਮੇ ਵਡਿਆਈ ॥
गुरमुखि जाति पति नामे वडिआई ॥

गुरुमुखासाठी नाम म्हणजे सामाजिक प्रतिष्ठा, सन्मान आणि गौरवशाली महानता.

ਸਾਇਰ ਕੀ ਪੁਤ੍ਰੀ ਬਿਦਾਰਿ ਗਵਾਈ ॥
साइर की पुत्री बिदारि गवाई ॥

सागराची कन्या माया हिचा वध झाला आहे.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਝੂਠੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥੮॥੨॥
नानक बिनु नावै झूठी चतुराई ॥८॥२॥

हे नानक, नामाशिवाय, सर्व चतुर युक्त्या खोट्या आहेत. ||8||2||

ਗਉੜੀ ਮਃ ੩ ॥
गउड़ी मः ३ ॥

गौरी, तिसरी मेहल:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਕਾ ਧਰਮੁ ਪੜਹੁ ਤੁਮ ਭਾਈ ॥
इसु जुग का धरमु पड़हु तुम भाई ॥

नियतीच्या भावांनो, या युगाचा धर्म शिका;

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
पूरै गुरि सभ सोझी पाई ॥

सर्व समज परिपूर्ण गुरूकडून प्राप्त होते.

ਐਥੈ ਅਗੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥੧॥
ऐथै अगै हरि नामु सखाई ॥१॥

इथे आणि यापुढेही परमेश्वराचे नाव हेच आमचे सोबती आहे. ||1||

ਰਾਮ ਪੜਹੁ ਮਨਿ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
राम पड़हु मनि करहु बीचारु ॥

परमेश्वराविषयी जाणून घ्या आणि त्याच्या मनात चिंतन करा.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੈਲੁ ਉਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरपरसादी मैलु उतारु ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूंच्या कृपेने तुमची घाण धुतली जाईल. ||1||विराम||

ਵਾਦਿ ਵਿਰੋਧਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
वादि विरोधि न पाइआ जाइ ॥

वाद आणि वादातून तो सापडत नाही.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਫੀਕਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
मनु तनु फीका दूजै भाइ ॥

द्वैताच्या प्रेमाने मन आणि शरीर निर्मळ केले जाते.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
गुर कै सबदि सचि लिव लाइ ॥२॥

गुरूंच्या वचनाद्वारे, प्रेमाने स्वतःला खऱ्या परमेश्वराशी जोडून घ्या. ||2||

ਹਉਮੈ ਮੈਲਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
हउमै मैला इहु संसारा ॥

हे जग अहंकाराने दूषित झाले आहे.

ਨਿਤ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵੈ ਨ ਜਾਇ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
नित तीरथि नावै न जाइ अहंकारा ॥

तीर्थक्षेत्री दररोज शुद्ध स्नान केल्याने अहंकार नाहीसा होत नाही.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰਾ ॥੩॥
बिनु गुर भेटे जमु करे खुआरा ॥३॥

गुरूंना भेटल्याशिवाय त्यांना मृत्यूने छळले आहे. ||3||

ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੈ ॥
सो जनु साचा जि हउमै मारै ॥

ते नम्र प्राणी खरे आहेत, जे आपल्या अहंकारावर विजय मिळवतात.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪੰਚ ਸੰਘਾਰੈ ॥
गुर कै सबदि पंच संघारै ॥

गुरूंच्या वचनाने ते पाच चोरांवर विजय मिळवतात.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ॥੪॥
आपि तरै सगले कुल तारै ॥४॥

ते स्वतःला वाचवतात आणि त्यांच्या सर्व पिढ्यांनाही वाचवतात. ||4||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਨਟਿ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ॥
माइआ मोहि नटि बाजी पाई ॥

या अभिनेत्याने मायाशी भावनिक जोडाचे नाटक रंगवले आहे.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਰਹੇ ਲਪਟਾਈ ॥
मनमुख अंध रहे लपटाई ॥

स्वार्थी मनमुख त्याला आंधळेपणाने चिकटून बसतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੫॥
गुरमुखि अलिपत रहे लिव लाई ॥५॥

गुरुमुख अलिप्त राहतात, आणि प्रेमाने स्वतःला परमेश्वराशी जोडतात. ||5||

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
बहुते भेख करै भेखधारी ॥

वेश करणारे त्यांचे विविध वेश परिधान करतात.

ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਨਾ ਫਿਰੈ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
अंतरि तिसना फिरै अहंकारी ॥

त्यांच्यामध्ये इच्छा राग येतो आणि ते अहंकाराने पुढे जातात.

ਆਪੁ ਨ ਚੀਨੈ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੬॥
आपु न चीनै बाजी हारी ॥६॥

ते स्वतःला समजत नाहीत आणि ते जीवनाच्या खेळात हरतात. ||6||

ਕਾਪੜ ਪਹਿਰਿ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥
कापड़ पहिरि करे चतुराई ॥

धार्मिक वस्त्रे परिधान करून ते इतके हुशार वागतात,

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਅਤਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
माइआ मोहि अति भरमि भुलाई ॥

परंतु ते संशय आणि मायेच्या भावनिक आसक्तीने पूर्णपणे भ्रमित आहेत.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥੭॥
बिनु गुर सेवे बहुतु दुखु पाई ॥७॥

गुरूंची सेवा न करता त्यांना भयंकर वेदना होतात. ||7||

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ॥
नामि रते सदा बैरागी ॥

जे भगवंताच्या नामाशी एकरूप होतात ते सदैव अलिप्त राहतात.

ਗ੍ਰਿਹੀ ਅੰਤਰਿ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
ग्रिही अंतरि साचि लिव लागी ॥

गृहस्थ म्हणूनही ते प्रेमाने स्वतःला खऱ्या परमेश्वराशी जोडतात.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥੮॥੩॥
नानक सतिगुरु सेवहि से वडभागी ॥८॥३॥

हे नानक, जे खरे गुरूंची सेवा करतात ते धन्य आणि भाग्यवान असतात. ||8||3||

ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी महला ३ ॥

गौरी, तिसरी मेहल:

ਬ੍ਰਹਮਾ ਮੂਲੁ ਵੇਦ ਅਭਿਆਸਾ ॥
ब्रहमा मूलु वेद अभिआसा ॥

ब्रह्मा हे वेदांच्या अभ्यासाचे संस्थापक आहेत.

ਤਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਦੇਵ ਮੋਹ ਪਿਆਸਾ ॥
तिस ते उपजे देव मोह पिआसा ॥

त्याच्यापासून इच्छेने मोहित होऊन देवता उत्पन्न झाल्या.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭਰਮੇ ਨਾਹੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥੧॥
त्रै गुण भरमे नाही निज घरि वासा ॥१॥

ते तिन्ही गुणांमध्ये भटकतात आणि ते स्वतःच्या घरात राहत नाहीत. ||1||

ਹਮ ਹਰਿ ਰਾਖੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
हम हरि राखे सतिगुरू मिलाइआ ॥

परमेश्वराने मला वाचवले आहे. मला खरे गुरु भेटले आहेत.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अनदिनु भगति हरि नामु द्रिड़ाइआ ॥१॥ रहाउ ॥

रात्रंदिवस भगवंताच्या नामाची भक्ती त्यांनी रोवली आहे. ||1||विराम||

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਬ੍ਰਹਮ ਜੰਜਾਲਾ ॥
त्रै गुण बाणी ब्रहम जंजाला ॥

ब्रह्मदेवाची गाणी लोकांना तीन गुणांमध्ये अडकवतात.

ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਜਮਕਾਲਾ ॥
पड़ि वादु वखाणहि सिरि मारे जमकाला ॥

वाद-विवाद वाचून त्यांच्या डोक्यावर मृत्यूचे दूत मारले जातात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430