श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 111


ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ॥
लख चउरासीह जीअ उपाए ॥

त्याने 8.4 दशलक्ष प्राण्यांच्या प्रजाती निर्माण केल्या.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
जिस नो नदरि करे तिसु गुरू मिलाए ॥

ज्यांच्यावर तो कृपादृष्टी ठेवतो तेच गुरूंना भेटायला येतात.

ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਿ ਸਦਾ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਦਰਿ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੬॥
किलबिख काटि सदा जन निरमल दरि सचै नामि सुहावणिआ ॥६॥

त्यांची पापे टाकून त्याचे सेवक कायमचे शुद्ध आहेत; खऱ्या दरबारात ते भगवंताच्या नामाने सुशोभित होतात. ||6||

ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਤਾ ਕਿਨਿ ਦੀਐ ॥
लेखा मागै ता किनि दीऐ ॥

त्यांचा हिशेब चुकता करण्यासाठी त्यांना बोलावले जाते, तेव्हा उत्तर कोण देणार?

ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਫੁਨਿ ਦੂਐ ਤੀਐ ॥
सुखु नाही फुनि दूऐ तीऐ ॥

तेव्हा दोन आणि तीन मोजण्यापासून शांतता राहणार नाही.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
आपे बखसि लए प्रभु साचा आपे बखसि मिलावणिआ ॥७॥

खरा प्रभु देव स्वतः क्षमा करतो, आणि क्षमा केल्यावर, तो त्यांना स्वतःशी जोडतो. ||7||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
आपि करे तै आपि कराए ॥

तो स्वतः करतो आणि तो स्वतःच सर्व घडवून आणतो.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
पूरे गुर कै सबदि मिलाए ॥

शब्द, परिपूर्ण गुरूंच्या वचनाद्वारे त्यांची भेट होते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨॥੩॥
नानक नामु मिलै वडिआई आपे मेलि मिलावणिआ ॥८॥२॥३॥

हे नानक, नामाने महानता प्राप्त होते. तो स्वत: त्याच्या संघात एकत्र येतो. ||8||2||3||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥

माझ, तिसरी मेहल:

ਇਕੋ ਆਪਿ ਫਿਰੈ ਪਰਛੰਨਾ ॥
इको आपि फिरै परछंना ॥

एक प्रभू स्वतः अगोचरपणे फिरतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਾ ਤਾ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭਿੰਨਾ ॥
गुरमुखि वेखा ता इहु मनु भिंना ॥

गुरुमुख म्हणून मी त्याला पाहतो आणि मग हे मन प्रसन्न आणि उन्नत होते.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥
त्रिसना तजि सहज सुखु पाइआ एको मंनि वसावणिआ ॥१॥

इच्छेचा त्याग करून, मला अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांती मिळाली आहे; मी एकाला माझ्या मनात धारण केले आहे. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी इकसु सिउ चितु लावणिआ ॥

मी एक यज्ञ आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, जे त्यांचे चैतन्य एकावर केंद्रित करतात.

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਇਆ ਸਚੈ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमती मनु इकतु घरि आइआ सचै रंगि रंगावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूंच्या उपदेशाने माझे मन त्याच्या एकमेव घरी आले आहे; तो परमेश्वराच्या प्रेमाच्या खऱ्या रंगाने रंगलेला आहे. ||1||विराम||

ਇਹੁ ਜਗੁ ਭੂਲਾ ਤੈਂ ਆਪਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
इहु जगु भूला तैं आपि भुलाइआ ॥

हे जग भ्रमित आहे; तुम्हीच त्याचा भ्रमनिरास केला आहे.

ਇਕੁ ਵਿਸਾਰਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
इकु विसारि दूजै लोभाइआ ॥

एकाला विसरुन तो द्वैतात रमून गेला आहे.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਫਿਰੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲਾ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
अनदिनु सदा फिरै भ्रमि भूला बिनु नावै दुखु पावणिआ ॥२॥

रात्रंदिवस, शंकेने मोहित होऊन तो अविरतपणे फिरतो; नामाशिवाय दुःख भोगावे लागते. ||2||

ਜੋ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤੇ ॥
जो रंगि राते करम बिधाते ॥

जे नशिबाचे शिल्पकार परमेश्वराच्या प्रेमाशी जुळलेले आहेत

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤੇ ॥
गुर सेवा ते जुग चारे जाते ॥

गुरूंची सेवा केल्याने ते चार युगात ओळखले जातात.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
जिस नो आपि देइ वडिआई हरि कै नामि समावणिआ ॥३॥

ज्यांच्यावर परमेश्वर महानता देतो, ते भगवंताच्या नामात लीन होतात. ||3||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਹਰਿ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ॥
माइआ मोहि हरि चेतै नाही ॥

मायेच्या प्रेमात असल्यामुळे ते परमेश्वराचा विचार करत नाहीत.

ਜਮਪੁਰਿ ਬਧਾ ਦੁਖ ਸਹਾਹੀ ॥
जमपुरि बधा दुख सहाही ॥

मृत्यूच्या नगरात बांधलेले आणि गुंडाळलेले, ते भयंकर वेदना सहन करतात.

ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ਕਿਛੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਮਨਮੁਖ ਪਾਪਿ ਪਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
अंना बोला किछु नदरि न आवै मनमुख पापि पचावणिआ ॥४॥

आंधळे आणि बहिरे, त्यांना काहीही दिसत नाही; स्वार्थी मनमुख पापात कुजतात. ||4||

ਇਕਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
इकि रंगि राते जो तुधु आपि लिव लाए ॥

ज्यांना तू तुझ्या प्रेमात जोडतोस ते तुझ्या प्रेमाशी जुळलेले असतात.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
भाइ भगति तेरै मनि भाए ॥

प्रेमळ भक्तीपूजनाने ते तुमच्या मनाला प्रसन्न करतात.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਭ ਇਛਾ ਆਪਿ ਪੁਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
सतिगुरु सेवनि सदा सुखदाता सभ इछा आपि पुजावणिआ ॥५॥

ते शाश्वत शांती देणाऱ्या खऱ्या गुरूची सेवा करतात आणि त्यांच्या सर्व इच्छा पूर्ण होतात. ||5||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ॥
हरि जीउ तेरी सदा सरणाई ॥

हे प्रिय परमेश्वरा, मी सदैव तुझे अभयारण्य शोधतो.

ਆਪੇ ਬਖਸਿਹਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
आपे बखसिहि दे वडिआई ॥

तुम्हीच आम्हाला क्षमा करा आणि आम्हाला गौरवशाली महानतेचा आशीर्वाद द्या.

ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੬॥
जमकालु तिसु नेड़ि न आवै जो हरि हरि नामु धिआवणिआ ॥६॥

जे परमेश्वर, हर, हर या नावाचे चिंतन करतात त्यांच्याजवळ मृत्यूचा दूत येत नाही. ||6||

ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਤੇ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਏ ॥
अनदिनु राते जो हरि भाए ॥

रात्रंदिवस ते त्याच्या प्रेमात गुंतलेले असतात; ते परमेश्वराला आवडतात.

ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
मेरै प्रभि मेले मेलि मिलाए ॥

माझा देव त्यांच्यात विलीन होतो, आणि त्यांना संघात जोडतो.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੇ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਚੁ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੭॥
सदा सदा सचे तेरी सरणाई तूं आपे सचु बुझावणिआ ॥७॥

हे सदैव आणि सदैव, हे खरे परमेश्वर, मी तुझ्या अभयारण्याचे रक्षण करतो; तुम्हीच आम्हाला सत्य समजून घेण्यासाठी प्रेरित करता. ||7||

ਜਿਨ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚਿ ਸਮਾਣੇ ॥
जिन सचु जाता से सचि समाणे ॥

जे सत्य जाणतात ते सत्यात लीन होतात.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ॥
हरि गुण गावहि सचु वखाणे ॥

ते परमेश्वराची स्तुती गातात, आणि सत्य बोलतात.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩॥੪॥
नानक नामि रते बैरागी निज घरि ताड़ी लावणिआ ॥८॥३॥४॥

हे नानक, जे नामाशी जोडलेले आहेत ते अनादी आणि संतुलित राहतात; अंतर्मनाच्या घरी, ते गहन ध्यानाच्या प्राथमिक समाधित लीन होतात. ||8||3||4||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥

माझ, तिसरी मेहल:

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੁ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
सबदि मरै सु मुआ जापै ॥

जो शब्द शब्दात मरतो तो खरा मृत आहे.

ਕਾਲੁ ਨ ਚਾਪੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥
कालु न चापै दुखु न संतापै ॥

मृत्यू त्याला चिरडत नाही आणि वेदना त्याला त्रास देत नाही.

ਜੋਤੀ ਵਿਚਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਸੁਣਿ ਮਨ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
जोती विचि मिलि जोति समाणी सुणि मन सचि समावणिआ ॥१॥

जेव्हा तो ऐकतो आणि सत्यात विलीन होतो तेव्हा त्याचा प्रकाश विलीन होतो आणि प्रकाशात लीन होतो. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी हरि कै नाइ सोभा पावणिआ ॥

मी एक यज्ञ आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, परमेश्वराच्या नावासाठी, जे आम्हाला गौरवात आणते.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सतिगुरु सेवि सचि चितु लाइआ गुरमती सहजि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

जो खऱ्या गुरूंची सेवा करतो, आणि गुरूंच्या शिकवणुकीनुसार आपले चैतन्य सत्यावर केंद्रित करतो, तो अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांततेत लीन होतो. ||1||विराम||

ਕਾਇਆ ਕਚੀ ਕਚਾ ਚੀਰੁ ਹੰਢਾਏ ॥
काइआ कची कचा चीरु हंढाए ॥

हे मानवी शरीर क्षणभंगुर आहे आणि ते परिधान केलेले कपडे क्षणभंगुर आहेत.

ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਏ ॥
दूजै लागी महलु न पाए ॥

द्वैताला जोडून, कोणीही परमेश्वराच्या सान्निध्याला प्राप्त होत नाही.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430