ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1282
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
अतुलु किउ तोलीऐ विणु तोले पाइआ न जाइ ॥वजन न करता येणारे वजन कसे करता येईल? त्याला तोलल्याशिवाय तो मिळू शकत नाही.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
गुर कै सबदि वीचारीऐ गुण महि रहै समाइ ॥गुरूंच्या शब्दावर चिंतन करा, आणि त्याच्या वैभवशाली सद्गुणांमध्ये मग्न व्हा.
ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
अपणा आपु आपि तोलसी आपे मिलै मिलाइ ॥तो स्वतःच स्वतःला तोलतो; तो स्वतःशी एकरूप होतो.
ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
तिस की कीमति ना पवै कहणा किछू न जाइ ॥त्याची किंमत मोजता येत नाही; याबद्दल काहीही सांगता येत नाही.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥
हउ बलिहारी गुर आपणे जिनि सची बूझ दिती बुझाइ ॥मी माझ्या गुरूंचा त्याग आहे; ही खरी जाणीव त्यांनी मला करून दिली आहे.
ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
जगतु मुसै अंम्रितु लुटीऐ मनमुख बूझ न पाइ ॥जगाची फसवणूक झाली आहे, आणि अमृत लुटले जात आहे. स्वार्थी मनमुखाला हे कळत नाही.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
विणु नावै नालि न चलसी जासी जनमु गवाइ ॥नामाशिवाय त्याच्याबरोबर काहीही चालणार नाही; तो आपले जीवन वाया घालवतो आणि निघून जातो.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥
गुरमती जागे तिनी घरु रखिआ दूता का किछु न वसाइ ॥८॥जे गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करतात आणि जागृत आणि जागृत राहतात, त्यांच्या हृदयातील घराचे रक्षण आणि संरक्षण करतात; भुतांना त्यांच्याविरुद्ध शक्ती नाही. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਬਿਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ॥
बाबीहा ना बिललाइ ना तरसाइ एहु मनु खसम का हुकमु मंनि ॥अरे वर्षा पक्ष्या, ओरडू नकोस. तुझ्या या मनाला पाण्याच्या थेंबाची तहान लागू देऊ नकोस. आपल्या स्वामी आणि स्वामीच्या आदेशाचे पालन करा,
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਤਿਖ ਉਤਰੈ ਚੜੈ ਚਵਗਲਿ ਵੰਨੁ ॥੧॥
नानक हुकमि मंनिऐ तिख उतरै चड़ै चवगलि वंनु ॥१॥आणि तुझी तहान शमली जाईल. तुमचे त्याच्यावरील प्रेम चौपटीने वाढेल. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਹਿ ਤੇਰਾ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਹਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥
बाबीहा जल महि तेरा वासु है जल ही माहि फिराहि ॥हे वर्षा पक्षी, तुझे स्थान पाण्यात आहे; तुम्ही पाण्यात फिरता.
ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਹਿ ॥
जल की सार न जाणही तां तूं कूकण पाहि ॥पण तुम्हाला पाण्याची कदर नाही आणि म्हणून तुम्ही ओरडता.
ਜਲ ਥਲ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਹਿ ॥
जल थल चहु दिसि वरसदा खाली को थाउ नाहि ॥पाण्यात आणि जमिनीवर, दहा दिशांनी पाऊस पडतो. कोणतीही जागा कोरडी ठेवली नाही.
ਏਤੈ ਜਲਿ ਵਰਸਦੈ ਤਿਖ ਮਰਹਿ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥
एतै जलि वरसदै तिख मरहि भाग तिना के नाहि ॥एवढा पाऊस पडून जे लोक तहानेने मरत आहेत ते फार दुर्दैवी आहेत.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਜਿਨ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੨॥
नानक गुरमुखि तिन सोझी पई जिन वसिआ मन माहि ॥२॥हे नानक, गुरुमुखांना समजते; परमेश्वर त्यांच्या मनात वास करतो. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
नाथ जती सिध पीर किनै अंतु न पाइआ ॥योगिक गुरु, ब्रह्मचारी, सिद्ध आणि अध्यात्मिक शिक्षक - यापैकी कोणालाही परमेश्वराच्या मर्यादा सापडल्या नाहीत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥
गुरमुखि नामु धिआइ तुझै समाइआ ॥गुरुमुख नामाचे चिंतन करतात आणि हे परमेश्वरा तुझ्यात विलीन होतात.
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥
जुग छतीह गुबारु तिस ही भाइआ ॥छत्तीस युगे, देव त्याच्या इच्छेप्रमाणे पूर्ण अंधारात राहिला.
ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥
जला बिंबु असरालु तिनै वरताइआ ॥पाण्याचा विस्तीर्ण पसारा आजूबाजूला फिरत होता.
ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
नीलु अनीलु अगंमु सरजीतु सबाइआ ॥सर्वांचा निर्माता अनंत, अंतहीन आणि अगम्य आहे.
ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥
अगनि उपाई वादु भुख तिहाइआ ॥त्याने आग आणि संघर्ष, भूक आणि तहान निर्माण केली.
ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
दुनीआ कै सिरि कालु दूजा भाइआ ॥द्वैताच्या प्रेमात जगाच्या माणसांच्या मस्तकावर मरण झुलत आहे.
ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥
रखै रखणहारु जिनि सबदु बुझाइआ ॥९॥तारणहार परमेश्वर त्यांना वाचवतो ज्यांना शब्दाची जाणीव होते. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਇਹੁ ਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
इहु जलु सभ तै वरसदा वरसै भाइ सुभाइ ॥हा पाऊस सर्वांवर बरसतो; देवाच्या प्रेमळ इच्छेनुसार पाऊस पडतो.
ਸੇ ਬਿਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
से बिरखा हरीआवले जो गुरमुखि रहे समाइ ॥ती झाडे हिरवीगार आणि हिरवीगार होतात, जी गुरुंच्या वचनात मग्न राहतात.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
नानक नदरी सुखु होइ एना जंता का दुखु जाइ ॥१॥हे नानक, त्याच्या कृपेने, शांती आहे; या प्राण्यांचे दुःख नाहीसे झाले आहे. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਚਮਕਿਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
भिंनी रैणि चमकिआ वुठा छहबर लाइ ॥रात्र ओस पडली आहे; वीज चमकते आणि पाऊस मुसळधार कोसळतो.
ਜਿਤੁ ਵੁਠੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤੁ ਊਪਜੈ ਜਾਂ ਸਹੁ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
जितु वुठै अनु धनु बहुतु ऊपजै जां सहु करे रजाइ ॥जर देवाची इच्छा असेल तर पाऊस पडतो तेव्हा अन्न आणि संपत्ती भरपूर प्रमाणात निर्माण होते.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਇ ॥
जितु खाधै मनु त्रिपतीऐ जीआं जुगति समाइ ॥त्याचे सेवन केल्याने त्याच्या जीवांचे मन तृप्त होते आणि ते जीवनपद्धतीचा अवलंब करतात.
ਇਹੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
इहु धनु करते का खेलु है कदे आवै कदे जाइ ॥ही संपत्ती सृष्टिकर्ता परमेश्वराची खेळी आहे. कधी येतो, तर कधी जातो.
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
गिआनीआ का धनु नामु है सद ही रहै समाइ ॥नाम हे आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी लोकांचे धन आहे. ते सदैव झिरपत आहे आणि व्याप्त आहे.
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
नानक जिन कउ नदरि करे तां इहु धनु पलै पाइ ॥२॥हे नानक, ज्यांना त्याच्या कृपेने धन्यता वाटते त्यांना ही संपत्ती प्राप्त होते. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
आपि कराए करे आपि हउ कै सिउ करी पुकार ॥तो स्वतः करतो आणि सर्व घडवून आणतो. मी कोणाकडे तक्रार करू?
ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥
आपे लेखा मंगसी आपि कराए कार ॥तो स्वतः नश्वर प्राण्यांचा हिशोब घेतो; तो स्वतःच त्यांना कृती करायला लावतो.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥
जो तिसु भावै सो थीऐ हुकमु करे गावारु ॥जे त्याला प्रसन्न करते ते घडते. फक्त मूर्खच आज्ञा देतो.
ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
आपि छडाए छुटीऐ आपे बखसणहारु ॥तो स्वतः वाचवतो आणि सोडवतो; तो स्वतः क्षमा करणारा आहे.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
आपे वेखै सुणे आपि सभसै दे आधारु ॥तो स्वतः पाहतो आणि तो स्वतः ऐकतो; तो सर्वांना आपला आधार देतो.
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
सभ महि एकु वरतदा सिरि सिरि करे बीचारु ॥तो एकटाच सर्वांमध्ये व्याप्त आणि व्यापत आहे; तो प्रत्येकाचा विचार करतो.