श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 32


ਅੰਧੀ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਸਭ ਬਾਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
अंधी नामु न चेतई सभ बाधी जमकालि ॥

आध्यात्मिकदृष्ट्या आंधळे नामाचा विचारही करत नाहीत; ते सर्व मृत्यूच्या मेसेंजरने बांधलेले आहेत.

ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੩॥
सतगुरि मिलिऐ धनु पाइआ हरि नामा रिदै समालि ॥३॥

भगवंताच्या नामाचे अंत:करणात चिंतन केल्याने खऱ्या गुरूंना भेटून संपत्ती प्राप्त होते. ||3||

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
नामि रते से निरमले गुर कै सहजि सुभाइ ॥

जे नामाशी जोडलेले आहेत ते निष्कलंक आणि शुद्ध आहेत; गुरूंद्वारे त्यांना अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांती मिळते.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਸਨਾ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥
मनु तनु राता रंग सिउ रसना रसन रसाइ ॥

त्यांची मने आणि शरीरे परमेश्वराच्या प्रेमाच्या रंगात रंगली आहेत आणि त्यांच्या जीभ त्याच्या उदात्त तत्वाचा आस्वाद घेत आहेत.

ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਧੁਰਿ ਛੋਡਿਆ ਲਾਇ ॥੪॥੧੪॥੪੭॥
नानक रंगु न उतरै जो हरि धुरि छोडिआ लाइ ॥४॥१४॥४७॥

हे नानक, परमेश्वराने लावलेला तो आदिम रंग कधीच मिटणार नाही. ||4||14||47||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥

सिरी राग, तिसरी मेहल:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਭਗਤਿ ਕੀਜੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
गुरमुखि क्रिपा करे भगति कीजै बिनु गुर भगति न होई ॥

त्याच्या कृपेने मनुष्य गुरुमुख होतो, भक्तिभावाने भगवंताची उपासना करतो. गुरूशिवाय भक्ती नाही.

ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਏ ਬੂਝੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ॥
आपै आपु मिलाए बूझै ता निरमलु होवै सोई ॥

ज्यांना तो स्वतःशी जोडतो, ते समजून घेतात आणि पवित्र होतात.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥੧॥
हरि जीउ साचा साची बाणी सबदि मिलावा होई ॥१॥

प्रिय परमेश्वर सत्य आहे आणि त्याच्या बाणीचे वचन खरे आहे. शब्दाद्वारे आपण त्याच्यात विलीन होतो. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
भाई रे भगतिहीणु काहे जगि आइआ ॥

हे नियतीच्या भावांनो, ज्यांच्यात भक्ती नाही- त्यांनी जगात येण्याची तसदी का घेतली?

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पूरे गुर की सेव न कीनी बिरथा जनमु गवाइआ ॥१॥ रहाउ ॥

ते परिपूर्ण गुरूंची सेवा करत नाहीत; ते आपले जीवन व्यर्थ घालवतात. ||1||विराम||

ਆਪੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ॥
आपे जगजीवनु सुखदाता आपे बखसि मिलाए ॥

जगाचा प्राण देणारा परमेश्वर स्वतःच शांती देणारा आहे. तो स्वतः क्षमा करतो, आणि स्वतःशी एकरूप होतो.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਏ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
जीअ जंत ए किआ वेचारे किआ को आखि सुणाए ॥

मग या सर्व गरीब जीवांचे आणि प्राण्यांचे काय? कोणी काय म्हणेल?

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੨॥
गुरमुखि आपे देइ वडाई आपे सेव कराए ॥२॥

तो स्वतः गुरुमुखाला गौरवाने आशीर्वाद देतो. तो स्वतः आपल्याला त्याच्या सेवेची आज्ञा देतो. ||2||

ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹਿ ਲੋਭਾਣਾ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
देखि कुटंबु मोहि लोभाणा चलदिआ नालि न जाई ॥

त्यांच्या कुटुंबाकडे पाहताना, लोक भावनिक जोडणीच्या मोहात अडकतात, परंतु शेवटी त्यांच्यासोबत कोणीही जात नाही.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
सतगुरु सेवि गुण निधानु पाइआ तिस दी कीम न पाई ॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने माणसाला श्रेष्ठतेचा खजिना प्राप्त होतो. त्याची किंमत मोजता येत नाही.

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਖਾ ਮੀਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
हरि प्रभु सखा मीतु प्रभु मेरा अंते होइ सखाई ॥३॥

प्रभु देव माझा मित्र आणि सहकारी आहे. शेवटी देव माझा सहाय्यक आणि आधार असेल. ||3||

ਆਪਣੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਆਪੁ ਨ ਜਾਈ ॥
आपणै मनि चिति कहै कहाए बिनु गुर आपु न जाई ॥

तुमच्या सजग मनाने तुम्ही काहीही बोला, पण गुरूशिवाय स्वार्थ दूर होत नाही.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
हरि जीउ दाता भगति वछलु है करि किरपा मंनि वसाई ॥

प्रिय परमेश्वर दाता आहे, त्याच्या भक्तांचा प्रिय आहे. त्याच्या कृपेने तो मनात वास करतो.

ਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੧੫॥੪੮॥
नानक सोभा सुरति देइ प्रभु आपे गुरमुखि दे वडिआई ॥४॥१५॥४८॥

हे नानक, त्याच्या कृपेने, तो ज्ञानी जागृती देतो; भगवंत स्वतः गुरुमुखाला तेजस्वी महानतेचा आशीर्वाद देतात. ||4||15||48||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥

सिरी राग, तिसरी मेहल:

ਧਨੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਜਾਇਆ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਪਰਧਾਨੁ ॥
धनु जननी जिनि जाइआ धंनु पिता परधानु ॥

धन्य ती माता जिने जन्म दिला; जो खऱ्या गुरूंची सेवा करतो आणि शांती मिळवतो त्याचा पिता धन्य आणि आदरणीय आहे.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਗਇਆ ਗੁਮਾਨੁ ॥
सतगुरु सेवि सुखु पाइआ विचहु गइआ गुमानु ॥

त्याचा अहंकारी अभिमान आतून नाहीसा होतो.

ਦਰਿ ਸੇਵਨਿ ਸੰਤ ਜਨ ਖੜੇ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
दरि सेवनि संत जन खड़े पाइनि गुणी निधानु ॥१॥

परमेश्वराच्या दारात उभे राहून नम्र संत त्याची सेवा करतात; त्यांना उत्कृष्टतेचा खजिना सापडतो. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਮੁਖਿ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
मेरे मन गुर मुखि धिआइ हरि सोइ ॥

हे माझ्या मन, गुरुमुख होऊन परमेश्वराचे ध्यान कर.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर का सबदु मनि वसै मनु तनु निरमलु होइ ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूंचे वचन मनामध्ये वास करते आणि शरीर व मन शुद्ध होते. ||1||विराम||

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
करि किरपा घरि आइआ आपे मिलिआ आइ ॥

त्याच्या कृपेने तो माझ्या घरी आला आहे; तो स्वतः मला भेटायला आला आहे.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
गुरसबदी सालाहीऐ रंगे सहजि सुभाइ ॥

गुरूंच्या शब्दांतून त्यांचे गुणगान गाताना, आपण सहजासहजी त्याच्या रंगात रंगून जातो.

ਸਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਨ ਵਿਛੁੜਿ ਜਾਇ ॥੨॥
सचै सचि समाइआ मिलि रहै न विछुड़ि जाइ ॥२॥

सत्यवादी बनून, आपण सत्यात विलीन होतो; त्याच्याशी मिसळून राहिलो तर आपण पुन्हा कधीही वेगळे होणार नाही. ||2||

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥
जो किछु करणा सु करि रहिआ अवरु न करणा जाइ ॥

जे काही करायचे आहे ते परमेश्वर करत आहे. बाकी कोणी काही करू शकत नाही.

ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਸਤਗੁਰ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥
चिरी विछुंने मेलिअनु सतगुर पंनै पाइ ॥

इतके दिवस त्याच्यापासून विभक्त झालेले ते खऱ्या गुरूद्वारे पुन्हा एकदा त्याच्याशी जोडले जातात, जे त्यांना स्वतःच्या खात्यात घेतात.

ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੩॥
आपे कार कराइसी अवरु न करणा जाइ ॥३॥

तो स्वत: सर्व त्यांच्या कार्यासाठी नियुक्त करतो; दुसरे काहीही करता येत नाही. ||3||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
मनु तनु रता रंग सिउ हउमै तजि विकार ॥

ज्याचे मन आणि शरीर भगवंताच्या प्रेमाने रंगलेले आहे तो अहंकार आणि भ्रष्टाचार सोडून देतो.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
अहिनिसि हिरदै रवि रहै निरभउ नामु निरंकार ॥

रात्रंदिवस, निर्भय आणि निराकार एक परमेश्वराचे नाम हृदयात वास करते.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰ ॥੪॥੧੬॥੪੯॥
नानक आपि मिलाइअनु पूरै सबदि अपार ॥४॥१६॥४९॥

हे नानक, तो आपल्या शब्दाच्या परिपूर्ण, अनंत शब्दाद्वारे आपल्याला स्वतःशी मिसळतो. ||4||16||49||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥

सिरी राग, तिसरी मेहल:

ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
गोविदु गुणी निधानु है अंतु न पाइआ जाइ ॥

विश्वाचा स्वामी श्रेष्ठतेचा खजिना आहे; त्याच्या मर्यादा सापडत नाहीत.

ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
कथनी बदनी न पाईऐ हउमै विचहु जाइ ॥

तो नुसत्या तोंडी सांगून मिळत नाही तर आतून अहंकार उपटून मिळवला जातो.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430