निंदा आणि इतरांच्या संपत्तीच्या आणि स्त्रियांच्या आसक्तीत अडकलेल्या, ते विष खातात आणि वेदना सहन करतात.
ते शब्दाचा विचार करतात, परंतु ते त्यांच्या भीतीपासून आणि फसवणुकीपासून मुक्त होत नाहीत; मन आणि मुख मायेने भरलेले आहेत.
जड आणि क्रशिंग भार लोड करून, ते मरतात, फक्त पुनर्जन्मासाठी, आणि पुन्हा त्यांचे जीवन वाया घालवतात. ||1||
शब्दाचे वचन खूप सुंदर आहे; ते माझ्या मनाला आनंद देणारे आहे.
विविध वस्त्रे आणि वस्त्रे परिधान करून पुनर्जन्मात हरवलेले मर्त्य भटकतात; जेव्हा त्याला गुरूंनी तारले आणि संरक्षित केले, तेव्हा त्याला सत्य सापडते. ||1||विराम||
तो पवित्र देवस्थानांवर स्नान करून आपल्या संतप्त भावना धुवण्याचा प्रयत्न करत नाही. त्याला परमेश्वराचे नाम आवडत नाही.
तो अमूल्य रत्नाचा त्याग करतो आणि टाकून देतो आणि तो जिथून आला होता तिथून परत जातो.
आणि म्हणून तो खतामध्ये एक मॅगॉट बनतो आणि त्यात तो शोषला जातो.
तो जितका अधिक चव घेतो तितका तो रोगग्रस्त असतो; गुरूंशिवाय शांती आणि चैतन्य नाही. ||2||
माझी जाणीव नि:स्वार्थ सेवेवर केंद्रित करून, मी आनंदाने त्यांचे गुणगान गातो. गुरुमुख या नात्याने मी आध्यात्मिक बुद्धीचा विचार करतो.
साधक बाहेर येतो आणि वादविवाद करणारा मरतो; मी गुरू, सृष्टिकर्ता परमेश्वराला अर्पण करतो, त्याग करतो.
मी उथळ आणि खोटी समजूतदार आहे. तुझ्या शब्दाच्या द्वारे तू मला शोभून दाखवतोस.
आणि जिथे आत्मबोध आहे तिथे तू आहेस; हे खरे प्रभु तारणहार, तू आम्हांला वाचव आणि आम्हांला पलीकडे ने. ||3||
तुझी स्तुती करायला मी कुठे बसू; मी तुझी कोणती अनंत स्तुती करावी?
अज्ञात ओळखता येत नाही; हे अगम्य, अजन्मा परमेश्वर देवा, तू स्वामींचा स्वामी आणि स्वामी आहेस.
मी पाहत असलेल्या इतर कोणाशीही मी तुझी तुलना कशी करू शकतो? सर्व भिकारी आहेत - तू महान दाता आहेस.
भक्तीचा अभाव, नानक तुझ्या दारी पाहतो; कृपा करून त्याला तुझ्या एका नावाने आशीर्वाद द्या, जेणेकरून त्याने ते आपल्या हृदयात धारण करावे. ||4||3||
मलार, पहिली मेहल:
पती-पत्नीचा आनंद न जाणणारी आत्मा-वधू दुःखी चेहऱ्याने रडून रडते.
ती हताश होते, स्वतःच्या कर्माच्या फंदात अडकते; गुरूंशिवाय ती संशयाने भटकते. ||1||
तर ढगांनो, पाऊस पडा. माझे पती प्रभु घरी आले आहेत.
मी माझ्या गुरूंना बलिदान आहे, ज्यांनी मला माझ्या भगवान देवाला भेटायला नेले. ||1||विराम||
माझे प्रेम, माझा स्वामी आणि सदैव ताजे आहे; मी रात्रंदिवस भक्तिपूजेने शोभतो.
मी मुक्त झालो आहे, गुरूंच्या दर्शनाची धन्य दृष्टी पाहत आहे. भक्तीपूजेने मला युगानुयुगे वैभवशाली आणि श्रेष्ठ बनवले आहे. ||2||
मी तुझा आहे; तिन्ही जगेही तुझीच आहेत. तू माझा आहेस आणि मी तुझा आहे.
खऱ्या गुरूंच्या भेटीमुळे मला निष्कलंक परमेश्वर मिळाला आहे; या भयंकर महासागरात मला परत कधीही नेले जाणार नाही. ||3||
जर वधू आपल्या पतीला पाहून आनंदाने भरली असेल तर तिची सजावट खरी आहे.
निष्कलंक स्वर्गीय परमेश्वरासह, ती सत्याची सर्वात सत्य बनते. गुरूंच्या शिकवणीनुसार, ती नामाच्या आधारावर अवलंबून असते. ||4||
ती मुक्त झाली आहे; गुरूंनी तिचे बंधन सोडवले आहे. तिची जाणीव शब्दावर केंद्रित केल्याने तिला सन्मान प्राप्त होतो.
हे नानक, परमेश्वराचे नाव तिच्या हृदयात खोलवर आहे; गुरुमुख या नात्याने ती त्याच्या संघात एकरूप झाली आहे. ||5||4||
पहिली मेहल, मलार:
दुसऱ्याच्या बायका, दुसऱ्यांची संपत्ती, लोभ, अहंकार, भ्रष्टाचार आणि विष;
वाईट आकांक्षा, इतरांची निंदा, लैंगिक इच्छा आणि क्रोध - हे सर्व सोडून द्या. ||1||
दुर्गम, अनंत परमेश्वर आपल्या हवेलीत विराजमान आहे.
तो नम्र प्राणी, ज्याचे आचरण गुरूंच्या शब्दाच्या रत्नाशी सुसंगत आहे, त्याला अमृत प्राप्त होते. ||1||विराम||