ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1048
ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥
घटि घटि वसि रहिआ जगजीवनु दाता ॥तो प्रत्येक हृदयात वास करतो, महान दाता, जगाचे जीवन.
ਇਕ ਥੈ ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
इक थै गुपतु परगटु है आपे गुरमुखि भ्रमु भउ जाई हे ॥१५॥त्याच वेळी, तो लपलेला आणि प्रकट झाला आहे. गुरुमुखासाठी शंका आणि भीती नाहीशी होते. ||15||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
गुरमुखि हरि जीउ एको जाता ॥गुरुमुख एक, प्रिय परमेश्वराला ओळखतो.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
अंतरि नामु सबदि पछाता ॥त्याच्या अंतरंगाच्या मध्यभागी, नाम, परमेश्वराचे नाव आहे; त्याला शब्दाची जाणीव होते.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥
जिसु तू देहि सोई जनु पाए नानक नामि वडाई हे ॥१६॥४॥ज्याला तू देतोस त्यालाच ते मिळते. हे नानक, नाम हे तेजस्वी महानता आहे. ||16||4||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥मारू, तिसरी मेहल:
ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੈ ॥
सचु सालाही गहिर गंभीरै ॥मी खऱ्या, गहन आणि अथांग परमेश्वराची स्तुती करतो.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਤਿਸ ਹੀ ਕੈ ਚੀਰੈ ॥
सभु जगु है तिस ही कै चीरै ॥सर्व जग त्याच्या अधिकारात आहे.
ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੂਖ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧॥
सभि घट भोगवै सदा दिनु राती आपे सूख निवासी हे ॥१॥तो रात्रंदिवस सर्व अंतःकरणाचा आनंद घेतो; तो स्वतः शांततेत राहतो. ||1||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥
सचा साहिबु सची नाई ॥प्रभु आणि स्वामी खरे आहे आणि त्याचे नाम खरे आहे.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
गुरपरसादी मंनि वसाई ॥गुरूंच्या कृपेने मी त्यांना माझ्या मनात धारण करतो.
ਆਪੇ ਆਇ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਤੂਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਹੇ ॥੨॥
आपे आइ वसिआ घट अंतरि तूटी जम की फासी हे ॥२॥तो स्वतः माझ्या हृदयाच्या मध्यभागी वसायला आला आहे; मृत्यूचे फास तुटले आहे. ||2||
ਕਿਸੁ ਸੇਵੀ ਤੈ ਕਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
किसु सेवी तै किसु सालाही ॥मी कोणाची सेवा करावी आणि कोणाची स्तुती करावी?
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ॥
सतिगुरु सेवी सबदि सालाही ॥मी खऱ्या गुरूंची सेवा करतो आणि शब्दाची स्तुती करतो.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਮਤਿ ਊਤਮ ਅੰਤਰਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ਹੇ ॥੩॥
सचै सबदि सदा मति ऊतम अंतरि कमलु प्रगासी हे ॥३॥खऱ्या शब्दाने, बुद्धी सदैव उच्च आणि प्रगल्भ होते आणि आत खोलवर कमळ फुलते. ||3||
ਦੇਹੀ ਕਾਚੀ ਕਾਗਦ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
देही काची कागद मिकदारा ॥शरीर कागदासारखे नाजूक आणि नाशवंत आहे.
ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਬਿਨਸੈ ਢਹਤ ਨ ਲਾਗੈ ਬਾਰਾ ॥
बूंद पवै बिनसै ढहत न लागै बारा ॥पाण्याचा थेंब त्यावर पडला की तो चुरा होतो आणि क्षणार्धात विरघळतो.
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੪॥
कंचन काइआ गुरमुखि बूझै जिसु अंतरि नामु निवासी हे ॥४॥पण समजणाऱ्या गुरुमुखाचे शरीर सोन्यासारखे असते; नाम, परमेश्वराचे नाव, आत खोलवर वास करते. ||4||
ਸਚਾ ਚਉਕਾ ਸੁਰਤਿ ਕੀ ਕਾਰਾ ॥
सचा चउका सुरति की कारा ॥शुद्ध ते स्वयंपाकघर आहे, जे अध्यात्मिक जाणीवेने वेढलेले आहे.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁ ਸਚੁ ਆਧਾਰਾ ॥
हरि नामु भोजनु सचु आधारा ॥परमेश्वराचे नाम माझे अन्न आहे आणि सत्य हेच माझे समर्थन आहे.
ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੈ ਪਾਵਨੁ ਜਿਤੁ ਘਟਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੫॥
सदा त्रिपति पवित्रु है पावनु जितु घटि हरि नामु निवासी हे ॥५॥ज्याच्या हृदयात भगवंताचे नाम वास करते तोच मनुष्य सदैव तृप्त, पवित्र आणि शुद्ध असतो. ||5||
ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜੋ ਸਾਚੈ ਲਾਗੇ ॥
हउ तिन बलिहारी जो साचै लागे ॥जे सत्याशी संलग्न आहेत त्यांच्यासाठी मी त्याग करतो.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੇ ॥
हरि गुण गावहि अनदिनु जागे ॥ते परमेश्वराची स्तुती गातात आणि रात्रंदिवस जागृत व जागृत राहतात.
ਸਾਚਾ ਸੂਖੁ ਸਦਾ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਾਸੀ ਹੇ ॥੬॥
साचा सूखु सदा तिन अंतरि रसना हरि रसि रासी हे ॥६॥खरी शांती त्यांना कायमस्वरूपी भरते आणि त्यांच्या जिभेला परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आस्वाद मिळतो. ||6||
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਪੂਜਾ ॥
हरि नामु चेता अवरु न पूजा ॥मला परमेश्वराचे नाव आठवते, आणि दुसरे अजिबात नाही.
ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥
एको सेवी अवरु न दूजा ॥मी एका प्रभूची सेवा करतो, दुसऱ्याची नाही.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਸਭੁ ਸਚੁ ਦਿਖਾਇਆ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੭॥
पूरै गुरि सभु सचु दिखाइआ सचै नामि निवासी हे ॥७॥परिपूर्ण गुरूंनी मला संपूर्ण सत्य प्रकट केले आहे; मी खऱ्या नामात वास करतो. ||7||
ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਇਆ ॥
भ्रमि भ्रमि जोनी फिरि फिरि आइआ ॥भटकत, पुनर्जन्मात भटकत, पुन्हा पुन्हा तो जगात येतो.
ਆਪਿ ਭੂਲਾ ਜਾ ਖਸਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
आपि भूला जा खसमि भुलाइआ ॥जेव्हा प्रभु आणि गुरु त्याला गोंधळात टाकतात तेव्हा तो भ्रमित आणि गोंधळलेला असतो.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਿਲੈ ਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਚੀਨੈ ਸਬਦੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹੇ ॥੮॥
हरि जीउ मिलै ता गुरमुखि बूझै चीनै सबदु अबिनासी हे ॥८॥तो प्रिय परमेश्वराला भेटतो, जेव्हा, गुरुमुख म्हणून, त्याला समजते; त्याला शब्द आठवतो, अमर, शाश्वत परमेश्वराचा शब्द. ||8||
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਭਰੇ ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ॥
कामि क्रोधि भरे हम अपराधी ॥मी एक पापी आहे, लैंगिक इच्छा आणि क्रोधाने भरलेला आहे.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਨਾ ਹਮ ਗੁਣ ਨ ਸੇਵਾ ਸਾਧੀ ॥
किआ मुहु लै बोलह ना हम गुण न सेवा साधी ॥मी कोणत्या तोंडाने बोलू? माझ्याकडे कोणतेही पुण्य नाही आणि मी कोणतीही सेवा केलेली नाही.
ਡੁਬਦੇ ਪਾਥਰ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਤੁਮ ਆਪੇ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹੇ ॥੯॥
डुबदे पाथर मेलि लैहु तुम आपे साचु नामु अबिनासी हे ॥९॥मी बुडणारा दगड आहे; कृपया, प्रभु, मला तुझ्याशी जोड. तुझे नाम शाश्वत आणि अविनाशी आहे. ||9||
ਨਾ ਕੋਈ ਕਰੇ ਨ ਕਰਣੈ ਜੋਗਾ ॥
ना कोई करे न करणै जोगा ॥कोणी काही करत नाही; कोणीही काहीही करू शकत नाही.
ਆਪੇ ਕਰਹਿ ਕਰਾਵਹਿ ਸੁ ਹੋਇਗਾ ॥
आपे करहि करावहि सु होइगा ॥तेच घडते, जे प्रभु स्वतः करतो आणि घडवून आणतो.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਦ ਹੀ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੦॥
आपे बखसि लैहि सुखु पाए सद ही नामि निवासी हे ॥१०॥ज्यांना तो स्वतः क्षमा करतो, त्यांना शांती मिळते; ते सदैव परमेश्वराच्या नामात राहतात. ||10||
ਇਹੁ ਤਨੁ ਧਰਤੀ ਸਬਦੁ ਬੀਜਿ ਅਪਾਰਾ ॥
इहु तनु धरती सबदु बीजि अपारा ॥हे शरीर पृथ्वी आहे आणि अनंत शब्द हे बीज आहे.
ਹਰਿ ਸਾਚੇ ਸੇਤੀ ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥
हरि साचे सेती वणजु वापारा ॥फक्त खऱ्या नावानेच व्यवहार आणि व्यापार करा.
ਸਚੁ ਧਨੁ ਜੰਮਿਆ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੧॥
सचु धनु जंमिआ तोटि न आवै अंतरि नामु निवासी हे ॥११॥खरी संपत्ती वाढते; ते कधीच संपत नाही, जेव्हा नाम आतमध्ये वास करते. ||11||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਨੋ ਗੁਣੁ ਕੀਜੈ ॥
हरि जीउ अवगणिआरे नो गुणु कीजै ॥हे प्रिय प्रभु, मला, निष्काम पापी, पुण्य देऊन आशीर्वाद द्या.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਨਾਮੁ ਦੀਜੈ ॥
आपे बखसि लैहि नामु दीजै ॥मला क्षमा कर आणि तुझ्या नामाने मला आशीर्वाद दे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਪਤਿ ਪਾਏ ਇਕਤੁ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੨॥
गुरमुखि होवै सो पति पाए इकतु नामि निवासी हे ॥१२॥जो गुरुमुख होतो, त्याचा सन्मान होतो; तो एकट्या परमेश्वराच्या नावाने वास करतो. ||12||
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਮਝ ਨ ਹੋਈ ॥
अंतरि हरि धनु समझ न होई ॥परमेश्वराची संपत्ती माणसाच्या अंतरंगात खोलवर असते, पण त्याची त्याला जाणीव नसते.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
गुरपरसादी बूझै कोई ॥गुरूंच्या कृपेने समजते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਏ ਸਦ ਹੀ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੩॥
गुरमुखि होवै सो धनु पाए सद ही नामि निवासी हे ॥१३॥जो गुरुमुख होतो तो या संपत्तीने धन्य होतो; तो सदैव नामात राहतो. ||१३||
ਅਨਲ ਵਾਉ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
अनल वाउ भरमि भुलाई ॥आग आणि वारा त्याला संशयाच्या भ्रमात घेऊन जातात.