അവൻ ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വസിക്കുന്നു, മഹാനായ ദാതാവ്, ലോകജീവിതം.
അതേ സമയം, അവൻ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതും വെളിപ്പെടുന്നതുമാണ്. ഗുർമുഖിന് സംശയവും ഭയവും ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ||15||
ഗുരുമുഖന് ഏകനായ, പ്രിയ ഭഗവാനെ അറിയാം.
അവൻ്റെ ആന്തരിക സത്തയുടെ അണുകേന്ദ്രത്തിൽ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമമാണ്; അവൻ ശബാദിൻ്റെ വചനം ഗ്രഹിക്കുന്നു.
നീ ആർക്ക് കൊടുക്കുന്നുവോ അവൻ മാത്രമേ അത് സ്വീകരിക്കുകയുള്ളൂ. ഓ നാനാക്ക്, നാമം മഹത്തായ മഹത്വമാണ്. ||16||4||
മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
സത്യവും അഗാധവും അവ്യക്തവുമായ കർത്താവിനെ ഞാൻ സ്തുതിക്കുന്നു.
ലോകം മുഴുവൻ അവൻ്റെ അധികാരത്തിലാണ്.
അവൻ രാവും പകലും എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളെയും എന്നേക്കും ആസ്വദിക്കുന്നു; അവൻ തന്നെ സമാധാനത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||1||
കർത്താവും ഗുരുവും സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നാമം സത്യമാണ്.
ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
അവൻ തന്നെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ അണുകേന്ദ്രത്തിൽ വസിക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു; മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്ക് പൊട്ടി. ||2||
ഞാൻ ആരെ സേവിക്കണം, ആരെയാണ് ഞാൻ സ്തുതിക്കേണ്ടത്?
ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നു, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു.
സത്യ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ബുദ്ധിയെ എന്നെന്നേക്കുമായി ഉയർത്തുകയും ശ്രേഷ്ഠമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഉള്ളിലെ താമര വിരിയുന്നു. ||3||
ശരീരം കടലാസുപോലെ ദുർബലവും നശിക്കുന്നതുമാണ്.
വെള്ളത്തുള്ളി അതിന്മേൽ പതിക്കുമ്പോൾ അത് തകരുകയും തൽക്ഷണം അലിഞ്ഞുചേരുകയും ചെയ്യുന്നു.
എന്നാൽ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഗുരുമുഖൻ്റെ ശരീരം സ്വർണ്ണം പോലെയാണ്; ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഉള്ളിൽ വസിക്കുന്നു. ||4||
ആത്മീയ ബോധത്താൽ പൊതിഞ്ഞ ആ അടുക്കള ശുദ്ധമാണ്.
കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ ഭക്ഷണമാണ്, സത്യമാണ് എൻ്റെ പിന്തുണ.
കർത്താവിൻ്റെ നാമം ആരുടെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുന്നുവോ ആ വ്യക്തി എന്നേക്കും സംതൃപ്തനും വിശുദ്ധനും ശുദ്ധനുമാണ്. ||5||
സത്യത്തോട് കൂറ് പുലർത്തുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.
അവർ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു, രാവും പകലും ഉണർന്ന് ജാഗരൂകരായി തുടരുന്നു.
യഥാർത്ഥ സമാധാനം അവരെ എന്നേക്കും നിറയ്ക്കുന്നു, അവരുടെ നാവുകൾ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയെ ആസ്വദിക്കുന്നു. ||6||
ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഓർക്കുന്നു, മറ്റൊന്നുമല്ല.
ഞാൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു, മറ്റൊന്നുമല്ല.
തികഞ്ഞ ഗുരു എനിക്ക് മുഴുവൻ സത്യവും വെളിപ്പെടുത്തി; ഞാൻ യഥാർത്ഥ നാമത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||7||
അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു, അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ലോകത്തിലേക്ക് വരുന്നു.
കർത്താവും ഗുരുവും അവനെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കുമ്പോൾ അവൻ വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ അവൻ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, അവൻ പ്രിയ കർത്താവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു; അനശ്വരനും ശാശ്വതനുമായ ദൈവത്തിൻ്റെ വചനമായ ശബാദിനെ അവൻ ഓർക്കുന്നു. ||8||
ലൈംഗികാഭിലാഷവും കോപവും നിറഞ്ഞ ഒരു പാപിയാണ് ഞാൻ.
ഞാൻ ഏതു വായിൽ സംസാരിക്കണം? എനിക്ക് ഒരു പുണ്യവുമില്ല, ഞാൻ ഒരു സേവനവും ചെയ്തിട്ടില്ല.
ഞാൻ മുങ്ങുന്ന കല്ലാണ്; കർത്താവേ, എന്നെ അങ്ങയിൽ ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ. നിൻ്റെ നാമം ശാശ്വതവും നാശമില്ലാത്തതുമാണ്. ||9||
ആരും ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല; ആർക്കും ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല.
അത് മാത്രം സംഭവിക്കുന്നു, അത് കർത്താവ് തന്നെ ചെയ്യുന്നു, അത് ചെയ്യാൻ കാരണമാകുന്നു.
അവൻ സ്വയം ക്ഷമിക്കുന്നവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു. ||10||
ഈ ശരീരം ഭൂമിയാണ്, അനന്തമായ ശബ്ദമാണ് ബീജം.
യഥാർത്ഥ നാമത്തിൽ മാത്രം ഇടപാടുകളും വ്യാപാരവും നടത്തുക.
യഥാർത്ഥ സമ്പത്ത് വർദ്ധിക്കുന്നു; നാമം ഉള്ളിൽ വസിക്കുമ്പോൾ അത് ഒരിക്കലും ക്ഷീണിച്ചിട്ടില്ല. ||11||
കർത്താവേ, വിലകെട്ട പാപിയായ എന്നെ പുണ്യത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.
എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ, അങ്ങയുടെ നാമത്താൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.
ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു; അവൻ ഏകനായ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||12||
ഭഗവാൻ്റെ സമ്പത്ത് ഒരാളുടെ ഉള്ളിൽ ആഴത്തിലുണ്ട്, പക്ഷേ അവൻ അത് തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഒരാൾക്ക് മനസ്സിലാവും.
ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ ഈ സമ്പത്തിനാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവൻ നാമത്തിൽ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു. ||13||
തീയും കാറ്റും അവനെ സംശയത്തിൻ്റെ ഭ്രമത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.