ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 290
ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿਨਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੀਆ ॥
so kiau bisarai jin sabh kichh deea |നമുക്ക് എല്ലാം തന്നവനെ എന്തിന് മറക്കണം?
ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਜੀਵਨ ਜੀਆ ॥
so kiau bisarai ji jeevan jeea |ജീവജാലങ്ങളുടെ ജീവനായ അവനെ എന്തിന് മറക്കുന്നു?
ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਰਾਖੈ ॥
so kiau bisarai ji agan meh raakhai |ഗർഭാശയത്തിലെ അഗ്നിയിൽ നമ്മെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന അവനെ എന്തിന് മറക്കണം?
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕੋ ਬਿਰਲਾ ਲਾਖੈ ॥
guraprasaad ko biralaa laakhai |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഇത് തിരിച്ചറിയുന്നവർ വിരളമാണ്.
ਸੋ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਜਿ ਬਿਖੁ ਤੇ ਕਾਢੈ ॥
so kiau bisarai ji bikh te kaadtai |അഴിമതിയിൽ നിന്ന് നമ്മെ ഉയർത്തുന്ന അവനെ എന്തിന് മറക്കണം?
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਟੂਟਾ ਗਾਢੈ ॥
janam janam kaa ttoottaa gaadtai |എണ്ണമറ്റ ജീവിതകാലം അവനിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞവർ ഒരിക്കൽ കൂടി അവനുമായി ഒന്നിക്കുന്നു.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਤਤੁ ਇਹੈ ਬੁਝਾਇਆ ॥
gur poorai tat ihai bujhaaeaa |തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ ഈ അനിവാര്യമായ യാഥാർത്ഥ്യം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨਾ ਨਾਨਕ ਜਨ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥
prabh apanaa naanak jan dhiaaeaa |4|ഓ നാനാക്ക്, ദൈവത്തിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||4||
ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਕਰਹੁ ਇਹੁ ਕਾਮੁ ॥
saajan sant karahu ihu kaam |സുഹൃത്തുക്കളേ, വിശുദ്ധരേ, ഇത് നിങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തിയാക്കുക.
ਆਨ ਤਿਆਗਿ ਜਪਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
aan tiaag japahu har naam |മറ്റെല്ലാം ത്യജിച്ച് ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁ ॥
simar simar simar sukh paavahu |ധ്യാനിക്കുക, ധ്യാനിക്കുക, അവനെ സ്മരിച്ച് ധ്യാനിക്കുക, സമാധാനം കണ്ടെത്തുക.
ਆਪਿ ਜਪਹੁ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹੁ ॥
aap japahu avarah naam japaavahu |സ്വയം നാമം ജപിക്കുക, മറ്റുള്ളവരെ അത് ജപിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുക.
ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਤਰੀਐ ਸੰਸਾਰੁ ॥
bhagat bhaae tareeai sansaar |ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലൂടെ, നിങ്ങൾ ലോകസമുദ്രം കടക്കും.
ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਤਨੁ ਹੋਸੀ ਛਾਰੁ ॥
bin bhagatee tan hosee chhaar |ഭക്തി ധ്യാനം ഇല്ലെങ്കിൽ ശരീരം വെറും ചാരമാകും.
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਸੂਖ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ॥
sarab kaliaan sookh nidh naam |എല്ലാ സന്തോഷങ്ങളും സുഖങ്ങളും നാമത്തിൻ്റെ നിധിയിലാണ്.
ਬੂਡਤ ਜਾਤ ਪਾਏ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
booddat jaat paae bisraam |മുങ്ങിമരിച്ചയാൾക്ക് പോലും വിശ്രമവും സുരക്ഷിതത്വവും ഉള്ള സ്ഥലത്ത് എത്താം.
ਸਗਲ ਦੂਖ ਕਾ ਹੋਵਤ ਨਾਸੁ ॥
sagal dookh kaa hovat naas |എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും ഇല്ലാതാകും.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਨਤਾਸੁ ॥੫॥
naanak naam japahu gunataas |5|ഓ നാനാക്ക്, ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധിയായ നാമം ജപിക്കുക. ||5||
ਉਪਜੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਚਾਉ ॥
aupajee preet prem ras chaau |സ്നേഹവും വാത്സല്യവും, ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ രുചിയും ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു;
ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਇਹੀ ਸੁਆਉ ॥
man tan antar ihee suaau |എൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും, ഇതാണ് എൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം:
ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਪੇਖਿ ਦਰਸੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
netrahu pekh daras sukh hoe |അവൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം എൻ്റെ കണ്ണുകളാൽ കണ്ടു, ഞാൻ സമാധാനത്തിലാണ്.
ਮਨੁ ਬਿਗਸੈ ਸਾਧ ਚਰਨ ਧੋਇ ॥
man bigasai saadh charan dhoe |പരിശുദ്ധൻ്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകി എൻ്റെ മനസ്സ് ആനന്ദത്തിൽ പൂക്കുന്നു.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰੰਗੁ ॥
bhagat janaa kai man tan rang |അവിടുത്തെ ഭക്തരുടെ മനസ്സും ശരീരവും അവിടുത്തെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਬਿਰਲਾ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਸੰਗੁ ॥
biralaa koaoo paavai sang |അവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് ലഭിക്കുന്നവർ വിരളമാണ്.
ਏਕ ਬਸਤੁ ਦੀਜੈ ਕਰਿ ਮਇਆ ॥
ek basat deejai kar meaa |നിങ്ങളുടെ കരുണ കാണിക്കൂ - ദയവായി, ഈ ഒരു അപേക്ഷ എനിക്ക് അനുവദിക്കൂ:
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥
guraprasaad naam jap leaa |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ നാമം ചൊല്ലട്ടെ.
ਤਾ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
taa kee upamaa kahee na jaae |അവൻ്റെ സ്തുതികൾ പറയാനാവില്ല;
ਨਾਨਕ ਰਹਿਆ ਸਰਬ ਸਮਾਇ ॥੬॥
naanak rahiaa sarab samaae |6|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ എല്ലാവരുടെയും ഇടയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ||6||
ਪ੍ਰਭ ਬਖਸੰਦ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥
prabh bakhasand deen deaal |ക്ഷമിക്കുന്ന കർത്താവായ ദൈവം ദരിദ്രരോട് ദയ കാണിക്കുന്നു.
ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਸਦਾ ਕਿਰਪਾਲ ॥
bhagat vachhal sadaa kirapaal |അവൻ തൻ്റെ ഭക്തരെ സ്നേഹിക്കുന്നു, അവൻ എപ്പോഴും അവരോട് കരുണ കാണിക്കുന്നു.
ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਪਾਲ ॥
anaath naath gobind gupaal |രക്ഷാധികാരി അല്ലാത്തവരുടെ രക്ഷാധികാരി, പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ നാഥൻ, ലോകത്തിൻ്റെ പരിപാലകൻ,
ਸਰਬ ਘਟਾ ਕਰਤ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
sarab ghattaa karat pratipaal |എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും പോഷണം.
ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾਰ ॥
aad purakh kaaran karataar |സൃഷ്ടിയുടെ സ്രഷ്ടാവായ ആദിമജീവി.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰ ॥
bhagat janaa ke praan adhaar |അവിടുത്തെ ഭക്തരുടെ ജീവശ്വാസത്തിൻ്റെ താങ്ങ്.
ਜੋ ਜੋ ਜਪੈ ਸੁ ਹੋਇ ਪੁਨੀਤ ॥
jo jo japai su hoe puneet |അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നവൻ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നു,
ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਲਾਵੈ ਮਨ ਹੀਤ ॥
bhagat bhaae laavai man heet |ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മനസ്സിനെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਹਮ ਨਿਰਗੁਨੀਆਰ ਨੀਚ ਅਜਾਨ ॥
ham niraguneeaar neech ajaan |ഞാൻ അയോഗ്യനും എളിയവനും അജ്ഞനുമാണ്.
ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਸਰਨਿ ਪੁਰਖ ਭਗਵਾਨ ॥੭॥
naanak tumaree saran purakh bhagavaan |7|ദൈവമേ, നാനാക്ക് അങ്ങയുടെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||7||
ਸਰਬ ਬੈਕੁੰਠ ਮੁਕਤਿ ਮੋਖ ਪਾਏ ॥
sarab baikuntth mukat mokh paae |എല്ലാം ലഭിക്കുന്നു: സ്വർഗ്ഗം, വിമോചനം, വിടുതൽ,
ਏਕ ਨਿਮਖ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਏ ॥
ek nimakh har ke gun gaae |ഒരാൾ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വം പാടിയാൽ, ഒരു നിമിഷം പോലും.
ਅਨਿਕ ਰਾਜ ਭੋਗ ਬਡਿਆਈ ॥
anik raaj bhog baddiaaee |അധികാരത്തിൻ്റെയും ആനന്ദങ്ങളുടെയും മഹത്തായ മഹത്വങ്ങളുടെയും നിരവധി മേഖലകൾ,
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਕਥਾ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥
har ke naam kee kathaa man bhaaee |കർത്താവിൻ്റെ നാമ പ്രഭാഷണത്തിൽ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുന്ന ഒരാളിലേക്ക് വരിക.
ਬਹੁ ਭੋਜਨ ਕਾਪਰ ਸੰਗੀਤ ॥
bahu bhojan kaapar sangeet |സമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണങ്ങളും വസ്ത്രങ്ങളും സംഗീതവും
ਰਸਨਾ ਜਪਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨੀਤ ॥
rasanaa japatee har har neet |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ എന്ന് നിരന്തരം ജപിക്കുന്ന ഒരാളുടെ അടുക്കൽ വരിക.
ਭਲੀ ਸੁ ਕਰਨੀ ਸੋਭਾ ਧਨਵੰਤ ॥
bhalee su karanee sobhaa dhanavant |അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ നല്ലതാണ്, അവൻ മഹത്വമുള്ളവനും ധനികനുമാണ്;
ਹਿਰਦੈ ਬਸੇ ਪੂਰਨ ਗੁਰ ਮੰਤ ॥
hiradai base pooran gur mant |തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ മന്ത്രം അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਪ੍ਰਭ ਦੇਹੁ ਨਿਵਾਸ ॥
saadhasang prabh dehu nivaas |ദൈവമേ, പരിശുദ്ധ കൂട്ടത്തിൽ എനിക്കൊരു വീട് തരേണമേ.
ਸਰਬ ਸੂਖ ਨਾਨਕ ਪਰਗਾਸ ॥੮॥੨੦॥
sarab sookh naanak paragaas |8|20|ഓ നാനാക്ക്, എല്ലാ സുഖങ്ങളും അങ്ങനെ വെളിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||8||20||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |സലോക്:
ਸਰਗੁਨ ਨਿਰਗੁਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧੀ ਆਪਿ ॥
saragun niragun nirankaar sun samaadhee aap |അവന് എല്ലാ ഗുണങ്ങളും ഉണ്ട്; അവൻ എല്ലാ ഗുണങ്ങളെയും മറികടക്കുന്നു; അവൻ രൂപരഹിതനായ ഭഗവാനാണ്. അവൻ തന്നെ പ്രാഥമിക സമാധിയിലാണ്.
ਆਪਨ ਕੀਆ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਜਾਪਿ ॥੧॥
aapan keea naanakaa aape hee fir jaap |1|നാനാക്ക്, അവൻ്റെ സൃഷ്ടിയിലൂടെ അവൻ തന്നെത്തന്നെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||1||
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |അഷ്ടപദി:
ਜਬ ਅਕਾਰੁ ਇਹੁ ਕਛੁ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟੇਤਾ ॥
jab akaar ihu kachh na drisattetaa |ഈ ലോകം ഇതുവരെ ഒരു രൂപത്തിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്തപ്പോൾ,
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਤਬ ਕਹ ਤੇ ਹੋਤਾ ॥
paap pun tab kah te hotaa |അപ്പോൾ ആരാണ് പാപം ചെയ്യുകയും സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുകയും ചെയ്തത്?
ਜਬ ਧਾਰੀ ਆਪਨ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ॥
jab dhaaree aapan sun samaadh |ഭഗവാൻ തന്നെ അഗാധമായ സമാധിയിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ,
ਤਬ ਬੈਰ ਬਿਰੋਧ ਕਿਸੁ ਸੰਗਿ ਕਮਾਤਿ ॥
tab bair birodh kis sang kamaat |പിന്നെ ആർക്കെതിരെയാണ് വെറുപ്പും അസൂയയും കാണിച്ചത്?
ਜਬ ਇਸ ਕਾ ਬਰਨੁ ਚਿਹਨੁ ਨ ਜਾਪਤ ॥
jab is kaa baran chihan na jaapat |നിറമോ രൂപമോ കാണാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ
ਤਬ ਹਰਖ ਸੋਗ ਕਹੁ ਕਿਸਹਿ ਬਿਆਪਤ ॥
tab harakh sog kahu kiseh biaapat |അപ്പോൾ ആരാണ് സന്തോഷവും സങ്കടവും അനുഭവിച്ചത്?
ਜਬ ਆਪਨ ਆਪ ਆਪਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ॥
jab aapan aap aap paarabraham |പരമാത്മാവ് തന്നെ സർവാത്മനാ ആയിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਬ ਮੋਹ ਕਹਾ ਕਿਸੁ ਹੋਵਤ ਭਰਮ ॥
tab moh kahaa kis hovat bharam |പിന്നെ എവിടെയാണ് വൈകാരിക അടുപ്പം, ആർക്കായിരുന്നു സംശയം?