ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 29

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਤਰਸਦੇ ਜਿਸੁ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਆਇ ॥

lakh chauraaseeh tarasade jis mele so milai har aae |

8.4 ദശലക്ഷം ജീവജാലങ്ങൾ എല്ലാം കർത്താവിനായി കൊതിക്കുന്നു. അവൻ ആരെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നുവോ അവർ കർത്താവുമായി ഐക്യപ്പെടാൻ വരുന്നു.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੬॥੩੯॥

naanak guramukh har paaeaa sadaa har naam samaae |4|6|39|

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുകയും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ എന്നേക്കും ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||6||39||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sireeraag mahalaa 3 |

സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

sukh saagar har naam hai guramukh paaeaa jaae |

കർത്താവിൻ്റെ നാമം സമാധാനത്തിൻ്റെ സമുദ്രം; ഗുരുമുഖന്മാർ അത് നേടുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥

anadin naam dhiaaeeai sahaje naam samaae |

രാവും പകലും നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നതിനാൽ, അവ എളുപ്പത്തിൽ അവബോധപൂർവ്വം നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਅੰਦਰੁ ਰਚੈ ਹਰਿ ਸਚ ਸਿਉ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੧॥

andar rachai har sach siau rasanaa har gun gaae |1|

അവരുടെ ആന്തരീകങ്ങൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਜਗੁ ਦੁਖੀਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

bhaaee re jag dukheea doojai bhaae |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ലോകം ദുരിതത്തിലാണ്, ദ്വിത്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਸੁਖੁ ਲਹਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur saranaaee sukh laheh anadin naam dhiaae |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ നാമം രാപ്പകൽ ധ്യാനിച്ച് ശാന്തി കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸਾਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗਈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥

saache mail na laagee man niramal har dhiaae |

സത്യവാൻമാർ വൃത്തികേടുകൊണ്ട് കളങ്കപ്പെടുന്നില്ല. ഭഗവാനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ മനസ്സ് ശുദ്ധമായി നിലനിൽക്കും.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥

guramukh sabad pachhaaneeai har amrit naam samaae |

ശബാദിൻ്റെ വചനം ഗുരുമുഖന്മാർ തിരിച്ചറിയുന്നു; അവർ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിലെ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਚੰਡੁ ਬਲਾਇਆ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥੨॥

gur giaan prachandd balaaeaa agiaan andheraa jaae |2|

ഗുരു ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ഉജ്ജ്വലമായ പ്രകാശം പ്രകാശിപ്പിച്ചു, അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം അകറ്റി. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਲੁ ਭਰੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥

manamukh maile mal bhare haumai trisanaa vikaar |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങൾ മലിനമാകുന്നു. അവയിൽ അഹംഭാവത്തിൻ്റെയും ദുഷ്ടതയുടെയും ആഗ്രഹത്തിൻ്റെയും മലിനീകരണം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

bin sabadai mail na utarai mar jameh hoe khuaar |

ശബാദ് ഇല്ലെങ്കിൽ, ഈ മലിനീകരണം കഴുകില്ല; മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും ചക്രത്തിലൂടെ, അവർ ദുരിതത്തിൽ പാഴാകുന്നു.

ਧਾਤੁਰ ਬਾਜੀ ਪਲਚਿ ਰਹੇ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥

dhaatur baajee palach rahe naa uravaar na paar |3|

ഈ ക്ഷണികമായ നാടകത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന അവർ ഇഹത്തിലും പരത്തിലും വീട്ടിലില്ല. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮੀ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥

guramukh jap tap sanjamee har kai naam piaar |

ഗുർമുഖിന്, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹം ജപം, ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാനം, സ്വയം അച്ചടക്കം എന്നിവയാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

guramukh sadaa dhiaaeeai ek naam karataar |

ഏക സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ഗുരുമുഖൻ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੁ ॥੪॥੭॥੪੦॥

naanak naam dhiaaeeai sabhanaa jeea kaa aadhaar |4|7|40|

ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും താങ്ങായ നാമം ധ്യാനിക്കുക. ||4||7||40||

ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sreeraag mahalaa 3 |

സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਮਨਮੁਖੁ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪਿਆ ਬੈਰਾਗੁ ਉਦਾਸੀ ਨ ਹੋਇ ॥

manamukh mohi viaapiaa bairaag udaasee na hoe |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ വൈകാരികമായ ബന്ധത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; അവ സമതുലിതമോ വേർപിരിയലോ അല്ല.

ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥

sabad na cheenai sadaa dukh har darageh pat khoe |

അവർ ശബാദിൻ്റെ വചനം ഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. അവർ എന്നേക്കും വേദന അനുഭവിക്കുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അവരുടെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ਹਉਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਈਐ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥

haumai guramukh khoeeai naam rate sukh hoe |1|

ഗുരുമുഖന്മാർ തങ്ങളുടെ അഹംഭാവം വെടിഞ്ഞു; നാമവുമായി ഇണങ്ങി, അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪੂਰਿ ਰਹੀ ਨਿਤ ਆਸਾ ॥

mere man ahinis poor rahee nit aasaa |

എൻ്റെ മനസ്സേ, രാവും പകലും, നിങ്ങൾ എപ്പോഴും ആഗ്രഹങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷകളാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਮੋਹੁ ਪਰਜਲੈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satagur sev mohu parajalai ghar hee maeh udaasaa |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക, നിങ്ങളുടെ വൈകാരിക അടുപ്പം തീർത്തും ദഹിപ്പിക്കപ്പെടും. നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വേർപെടുത്തുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਬਿਗਸੈ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੁ ਅਨੰਦੁ ॥

guramukh karam kamaavai bigasai har bairaag anand |

ഗുർമുഖുകൾ സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുകയും പൂക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; സന്തുലിതവും കർത്താവിൽ വേറിട്ടുനിൽക്കുന്നവരുമായ അവർ ആഹ്ലാദത്തിലാണ്.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਨਿਚੰਦੁ ॥

ahinis bhagat kare din raatee haumai maar nichand |

രാവും പകലും അവർ രാവും പകലും ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു; അവരുടെ അഹന്തയെ കീഴടക്കി, അവർ അശ്രദ്ധരാണ്.

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਅਨੰਦੁ ॥੨॥

vaddai bhaag satasangat paaee har paaeaa sahaj anand |2|

മഹാഭാഗ്യത്താൽ, ഞാൻ സത് സംഗത്തെ, യഥാർത്ഥ സഭയെ കണ്ടെത്തി; അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെയും ഉന്മേഷത്തോടെയും ഞാൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തി. ||2||

ਸੋ ਸਾਧੂ ਬੈਰਾਗੀ ਸੋਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥

so saadhoo bairaagee soee hiradai naam vasaae |

ആ വ്യക്തി പരിശുദ്ധ സാധുവാണ്, ലോകം ത്യജിക്കുന്നവനാണ്, അവൻ്റെ ഹൃദയം നാമത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਲਾਗਿ ਨ ਤਾਮਸੁ ਮੂਲੇ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥

antar laag na taamas moole vichahu aap gavaae |

അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ കോപമോ ഇരുണ്ട ഊർജ്ജമോ സ്പർശിക്കുന്നില്ല; അവൻ്റെ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും നഷ്ടപ്പെട്ടു.

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਤਗੁਰੂ ਦਿਖਾਲਿਆ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਆ ਅਘਾਏ ॥੩॥

naam nidhaan sataguroo dikhaaliaa har ras peea aghaae |3|

യഥാർത്ഥ ഗുരു അദ്ദേഹത്തിന് നാമത്തിൻ്റെ നിധി, ഭഗവാൻ്റെ നാമം വെളിപ്പെടുത്തി; അവൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ കുടിക്കുകയും തൃപ്തിപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||