ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 688

ਗਾਵੈ ਗਾਵਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੋ ॥

gaavai gaavanahaar sabad suhaavano |

ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുന്ന ഗായകൻ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਸਾਲਾਹਿ ਸਾਚੇ ਮੰਨਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਦਇਆ ਮਤੇ ॥

saalaeh saache man satigur pun daan deaa mate |

യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുക, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ വിശ്വസിക്കുക; ഇത് ജീവകാരുണ്യത്തിനും ദയയ്ക്കും അനുകമ്പയ്ക്കും സംഭാവനകൾ നൽകുന്നതിൻ്റെ ഗുണം നൽകുന്നു.

ਪਿਰ ਸੰਗਿ ਭਾਵੈ ਸਹਜਿ ਨਾਵੈ ਬੇਣੀ ਤ ਸੰਗਮੁ ਸਤ ਸਤੇ ॥

pir sang bhaavai sahaj naavai benee ta sangam sat sate |

ഗംഗ, ജമുന, സരസ്വതി നദികൾ സംഗമിക്കുന്ന പുണ്യസ്ഥലമായി അവൾ കരുതുന്ന ആത്മാവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ത്രിവേണിയിൽ തൻ്റെ ഭർത്താവായ ഭഗവാനോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ആത്മ വധു കുളിക്കുന്നു.

ਆਰਾਧਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ਸਾਚਾ ਨਿਤ ਦੇਇ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥

aaraadh ekankaar saachaa nit dee charrai savaaeaa |

ഒരേ സ്രഷ്ടാവിനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുക.

ਗਤਿ ਸੰਗਿ ਮੀਤਾ ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਨਦਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩॥

gat sang meetaa santasangat kar nadar mel milaaeaa |3|

ഹേ സുഹൃത്തേ, വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹവുമായി സഹവസിക്കുന്നതിലൂടെ മോക്ഷം ലഭിക്കും; അവൻ്റെ കൃപ നൽകി, ദൈവം നമ്മെ അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||3||

ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ਕੇਵਡੁ ਆਖੀਐ ॥

kahan kahai sabh koe kevadd aakheeai |

എല്ലാവരും സംസാരിക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ എത്ര വലിയവനാണെന്ന് ഞാൻ പറയണം?

ਹਉ ਮੂਰਖੁ ਨੀਚੁ ਅਜਾਣੁ ਸਮਝਾ ਸਾਖੀਐ ॥

hau moorakh neech ajaan samajhaa saakheeai |

ഞാൻ വിഡ്ഢിയും എളിയവനും അജ്ഞനുമാണ്; അത് ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ മാത്രമാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നത്.

ਸਚੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ਤਿਤੁ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਮੇਰਾ ॥

sach gur kee saakhee amrit bhaakhee tith man maaniaa meraa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സത്യമാണ്. അവൻ്റെ വാക്കുകൾ അംബ്രോസിയൽ അമൃതാണ്; അവയാൽ എൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസാദിച്ചും സമാധാനിച്ചും ഇരിക്കുന്നു.

ਕੂਚੁ ਕਰਹਿ ਆਵਹਿ ਬਿਖੁ ਲਾਦੇ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥

kooch kareh aaveh bikh laade sabad sachai gur meraa |

അഴിമതിയും പാപവും കൊണ്ട് ഭാരപ്പെട്ട് ആളുകൾ പിരിഞ്ഞുപോകുന്നു, പിന്നെ വീണ്ടും മടങ്ങിവരും; എൻ്റെ ഗുരുവിലൂടെയാണ് യഥാർത്ഥ ശബ്ദം കണ്ടെത്തിയത്.

ਆਖਣਿ ਤੋਟਿ ਨ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੀ ਭਰਿਪੁਰਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ॥

aakhan tott na bhagat bhanddaaree bharipur rahiaa soee |

ഭക്തിയുടെ നിധിക്ക് അവസാനമില്ല; ഭഗവാൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਮਨੁ ਮਾਂਜੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧॥

naanak saach kahai benantee man maanjai sach soee |4|1|

നാനാക്ക് ഈ യഥാർത്ഥ പ്രാർത്ഥന ഉച്ചരിക്കുന്നു; മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കുന്നവൻ സത്യമാണ്. ||4||1||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

dhanaasaree mahalaa 1 |

ധനാസാരി, ആദ്യ മെഹൽ:

ਜੀਵਾ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥

jeevaa terai naae man aanand hai jeeo |

ഞാൻ നിൻ്റെ നാമത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു; എൻ്റെ മനസ്സ് ആഹ്ലാദത്തിലാണ്, കർത്താവേ.

ਸਾਚੋ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥

saacho saachaa naau gun govind hai jeeo |

സത്യമാണ് യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ നാമം. പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ സ്തുതികൾ മഹത്വമുള്ളതാണ്.

ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਅਪਾਰਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਗੋਈ ॥

gur giaan apaaraa sirajanahaaraa jin sirajee tin goee |

ഗുരു പകർന്നു നൽകിയ ആത്മീയ ജ്ഞാനമാണ് അനന്തം. സൃഷ്ടിച്ച സൃഷ്ടാവായ കർത്താവ് നശിപ്പിക്കും.

ਪਰਵਾਣਾ ਆਇਆ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥

paravaanaa aaeaa hukam patthaaeaa fer na sakai koee |

മരണത്തിൻ്റെ വിളി കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ അയയ്ക്കപ്പെടുന്നു; അതിനെ വെല്ലുവിളിക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല.

ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੈ ਆਪੇ ਸੁਰਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥

aape kar vekhai sir sir lekhai aape surat bujhaaee |

അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, നിരീക്ഷിക്കുന്നു; അവൻ്റെ രേഖാമൂലമുള്ള കൽപ്പന ഓരോ തലയ്ക്കും മുകളിലാണ്. അവൻ തന്നെ ധാരണയും അവബോധവും നൽകുന്നു.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਜੀਵਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥

naanak saahib agam agochar jeevaa sachee naaee |1|

ഓ നാനാക്ക്, യജമാനൻ അപ്രാപ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്; അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമത്തിലാണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത്. ||1||

ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਆਇਆ ਜਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥

tum sar avar na koe aaeaa jaaeisee jeeo |

കർത്താവേ, നിന്നോട് ഉപമിക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല; എല്ലാവരും വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥

hukamee hoe niberr bharam chukaaeisee jeeo |

നിങ്ങളുടെ കമാൻഡ് പ്രകാരം, അക്കൗണ്ട് തീർപ്പാക്കി, സംശയം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ਅਕਥੁ ਕਹਾਏ ਸਚ ਮਹਿ ਸਾਚੁ ਸਮਾਣਾ ॥

gur bharam chukaae akath kahaae sach meh saach samaanaa |

ഗുരു സംശയം ദൂരീകരിക്കുകയും, പറയാത്ത സംസാരം പറയുകയും ചെയ്യുന്നു; സത്യമായവർ സത്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪਿ ਸਮਾਏ ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ॥

aap upaae aap samaae hukamee hukam pachhaanaa |

അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ നശിപ്പിക്കുന്നു; കമാൻഡർ കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പന ഞാൻ സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਤੂ ਮਨਿ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥

sachee vaddiaaee gur te paaee too man ant sakhaaee |

ഗുരുവിൽ നിന്നാണ് യഥാർത്ഥ മഹത്വം വരുന്നത്; ആത്യന്തികമായി മനസ്സിൻ്റെ കൂട്ടാളി നിങ്ങൾ മാത്രമാണ്.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਨਾਮਿ ਤੇਰੈ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥

naanak saahib avar na doojaa naam terai vaddiaaee |2|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവും ഗുരുവും അല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല; മഹത്വം നിങ്ങളുടെ നാമത്തിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്. ||2||

ਤੂ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਅਲਖ ਸਿਰੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥

too sachaa sirajanahaar alakh sirandiaa jeeo |

നിങ്ങളാണ് യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ്, അജ്ഞാത നിർമ്മാതാവ്.

ਏਕੁ ਸਾਹਿਬੁ ਦੁਇ ਰਾਹ ਵਾਦ ਵਧੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥

ek saahib due raah vaad vadhandiaa jeeo |

ഒരു കർത്താവും യജമാനനും മാത്രമേയുള്ളൂ, എന്നാൽ രണ്ട് വഴികളുണ്ട്, അതിലൂടെ സംഘർഷം വർദ്ധിക്കുന്നു.

ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਏ ਜਨਮਿ ਮੁਆ ਸੰਸਾਰਾ ॥

due raah chalaae hukam sabaae janam muaa sansaaraa |

കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം പ്രകാരം എല്ലാവരും ഈ രണ്ട് പാതകൾ പിന്തുടരുന്നു; ലോകം ജനിക്കുന്നു, മരിക്കാൻ മാത്രം.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਕੋ ਬੇਲੀ ਬਿਖੁ ਲਾਦੀ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥

naam binaa naahee ko belee bikh laadee sir bhaaraa |

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കൂടാതെ, മർത്യന് ഒരു സുഹൃത്തും ഇല്ല; അവൻ പാപഭാരം തലയിൽ ചുമക്കുന്നു.

ਹੁਕਮੀ ਆਇਆ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

hukamee aaeaa hukam na boojhai hukam savaaranahaaraa |

കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുക്കാമനുസരിച്ച്, അവൻ വരുന്നു, പക്ഷേ ഈ ഹുകം അവന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല; ഭഗവാൻ്റെ ഹുകമാണ് അലങ്കാരം.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੩॥

naanak saahib sabad siyaapai saachaa sirajanahaaraa |3|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും വചനമായ ശബ്ദത്തിലൂടെ യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു. ||3||

ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਜੀਉ ॥

bhagat soheh daravaar sabad suhaaeaa jeeo |

ശബാദ് കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച നിങ്ങളുടെ ഭക്തർ നിങ്ങളുടെ കോടതിയിൽ മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നു.

ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣਿ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ਜੀਉ ॥

boleh amrit baan rasan rasaaeaa jeeo |

അവർ അവൻ്റെ ബാനിയുടെ അംബ്രോസിയൽ വചനം ജപിക്കുന്നു, അത് നാവുകൊണ്ട് ആസ്വദിച്ചു.

ਰਸਨ ਰਸਾਏ ਨਾਮਿ ਤਿਸਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਿਕਾਣੇ ॥

rasan rasaae naam tisaae gur kai sabad vikaane |

നാവുകൊണ്ട് അത് ആസ്വദിച്ച് അവർ നാമത്തിനായി ദാഹിക്കുന്നു; അവർ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ ത്യാഗമാണ്.

ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਏ ਜਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥

paaras parasiaai paaras hoe jaa terai man bhaane |

തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലിൽ സ്പർശിച്ചാൽ, അവ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലായി മാറുന്നു, അത് ഈയത്തെ സ്വർണ്ണമാക്കി മാറ്റുന്നു; കർത്താവേ, അവ നിൻ്റെ മനസ്സിന് പ്രസാദകരമായിത്തീരുന്നു.