ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 593
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਨ ਚੇਤਨੀ ਜਨਮਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਬਿਨਾਸਿ ॥
manamukh andh na chetanee janam mar hohi binaas |അന്ധന്മാരും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ളവരുമായ മന്മുഖർ ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല; ജനനമരണത്തിലൂടെ അവർ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆਸਿ ॥੨॥
naanak guramukh tinee naam dhiaaeaa jin knau dhur poorab likhiaas |2|നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു; ഇത് അവരുടെ വിധിയാണ്, ആദിമ കർത്താവ് മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਭੋਜਨੁ ਛਤੀਹ ਪਰਕਾਰ ਜਿਤੁ ਖਾਇਐ ਹਮ ਕਉ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਈ ॥
har naam hamaaraa bhojan chhateeh parakaar jit khaaeaai ham kau tripat bhee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ ആഹാരമാണ്; അതിലെ മുപ്പത്തിയാറ് ഇനം ഭക്ഷിച്ച് ഞാൻ തൃപ്തനും സംതൃപ്തനുമാണ്.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪੈਨਣੁ ਜਿਤੁ ਫਿਰਿ ਨੰਗੇ ਨ ਹੋਵਹ ਹੋਰ ਪੈਨਣ ਕੀ ਹਮਾਰੀ ਸਰਧ ਗਈ ॥
har naam hamaaraa painan jit fir nange na hovah hor painan kee hamaaree saradh gee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ വസ്ത്രം; ഇത് ധരിച്ചാൽ ഞാൻ ഇനി ഒരിക്കലും നഗ്നനാകില്ല, മറ്റ് വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കാനുള്ള എൻ്റെ ആഗ്രഹം ഇല്ലാതായി.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕੀ ਹਮ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਾਰਕੁਨੀ ਦੀਈ ॥
har naam hamaaraa vanaj har naam vaapaar har naamai kee ham knau satigur kaarakunee deeee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ വ്യാപാരമാണ്, കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ കച്ചവടമാണ്; അതിൻ്റെ ഉപയോഗത്താൽ യഥാർത്ഥ ഗുരു എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕਾ ਹਮ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸਭ ਜਮ ਕੀ ਅਗਲੀ ਕਾਣਿ ਗਈ ॥
har naamai kaa ham lekhaa likhiaa sabh jam kee agalee kaan gee |ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ കണക്ക് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു, ഇനി ഞാൻ മരണത്തിന് വിധേയനാകുകയില്ല.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਲਿਖਤੁ ਪਈ ॥੧੭॥
har kaa naam guramukh kinai viralai dhiaaeaa jin knau dhur karam paraapat likhat pee |17|ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ചിലർ മാത്രം ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു; അവർ കർത്താവിനാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവരാണ്, അവരുടെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി സ്വീകരിക്കുന്നു. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜਗਤੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
jagat agiaanee andh hai doojai bhaae karam kamaae |ലോകം അന്ധവും അജ്ഞാനവുമാണ്; ദ്വൈതതയുടെ സ്നേഹത്തിൽ, അത് പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
doojai bhaae jete karam kare dukh lagai tan dhaae |എന്നാൽ ദ്വൈതസ്നേഹത്തിൽ ചെയ്യുന്ന ആ പ്രവൃത്തികൾ ശരീരത്തിന് വേദന മാത്രമേ ഉണ്ടാക്കൂ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਜਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
guraparasaadee sukh aoopajai jaa gur kaa sabad kamaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദമനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ശാന്തി കൈവരും.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
sachee baanee karam kare anadin naam dhiaae |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയിലെ യഥാർത്ഥ വചനമനുസരിച്ച് അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു; രാവും പകലും അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਪੇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak jit aape laae tith lage kahanaa kichhoo na jaae |1|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് തന്നെ അവനുമായി ഇടപഴകുന്നത് പോലെ, അവൻ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ഇക്കാര്യത്തിൽ ആർക്കും അഭിപ്രായമില്ല. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਹਮ ਘਰਿ ਨਾਮੁ ਖਜਾਨਾ ਸਦਾ ਹੈ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
ham ghar naam khajaanaa sadaa hai bhagat bhare bhanddaaraa |എൻ്റെ സ്വന്തം വീടിനുള്ളിൽ, നാമത്തിൻ്റെ ശാശ്വത സമ്പത്ത്; അത് ഭക്തിസാന്ദ്രമായ ഒരു നിധി ഭവനമാണ്.
ਸਤਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਕਾ ਸਦ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥
satagur daataa jeea kaa sad jeevai devanahaaraa |യഥാർത്ഥ ഗുരു ആത്മാവിൻ്റെ ജീവൻ നൽകുന്നവനാണ്; മഹാദാതാവ് എന്നേക്കും ജീവിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਾ ॥
anadin keeratan sadaa kareh gur kai sabad apaaraa |രാവും പകലും, ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ അനന്തമായ വചനത്തിലൂടെ ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതിയുടെ കീർത്തനം തുടർച്ചയായി ആലപിക്കുന്നു.
ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਦ ਉਚਰਹਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵਰਤਾਵਣਹਾਰਾ ॥
sabad guroo kaa sad uchareh jug jug varataavanahaaraa |യുഗങ്ങളിലുടനീളം ഫലപ്രാപ്തിയുള്ള ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദങ്ങൾ ഞാൻ തുടർച്ചയായി പാരായണം ചെയ്യുന്നു.
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਸਦਾ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
eihu manooaa sadaa sukh vasai sahaje kare vaapaaraa |ഈ മനസ്സ് എപ്പോഴും സമാധാനത്തിൽ വസിക്കുന്നു, സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും ഇടപെടുന്നു.
ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਹਰਿ ਰਤਨੁ ਹੈ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਵਣਹਾਰਾ ॥
antar gur giaan har ratan hai mukat karaavanahaaraa |എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം, ഭഗവാൻ്റെ രത്നം, വിമോചനം നൽകുന്നവൻ.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਸੋ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
naanak jis no nadar kare so paae so hovai dar sachiaaraa |2|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട ഒരാൾ ഇത് നേടുകയും കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമാണെന്ന് വിധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਜਾਇ ਪਇਆ ॥
dhan dhan so gurasikh kaheeai jo satigur charanee jaae peaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ പോയി വീഴുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ഭാഗ്യവാൻ, ഭാഗ്യവാൻ.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਕਹਿਆ ॥
dhan dhan so gurasikh kaheeai jin har naamaa mukh raam kahiaa |വായ് കൊണ്ട് ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഉച്ചരിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ഭാഗ്യവാൻ, ഭാഗ്യവാൻ.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਣਿਐ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ॥
dhan dhan so gurasikh kaheeai jis har naam suniaai man anad bheaa |ഭഗവാൻ്റെ നാമം കേൾക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് പരമാനന്ദമായിത്തീരുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ഭാഗ്യവാൻ, ഭാഗ്യവാൻ.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥
dhan dhan so gurasikh kaheeai jin satigur sevaa kar har naam leaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുകയും അങ്ങനെ ഭഗവാൻ്റെ നാമം നേടുകയും ചെയ്യുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ഭാഗ്യവാൻ, ഭാഗ്യവാൻ.
ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੰਉ ਹੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜੋ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਚਲਿਆ ॥੧੮॥
tis gurasikh knau hnau sadaa namasakaaree jo gur kai bhaanai gurasikh chaliaa |18|ഗുരുവിൻ്റെ വഴിയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന ആ ഗുരുവിൻ്റെ സിഖിനെ ഞാൻ എന്നേക്കും വണങ്ങുന്നു. ||18||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਸਭ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
manahatth kinai na paaeio sabh thake karam kamaae |ശാഠ്യത്താൽ ആരും ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല. അത്തരം പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നതിൽ എല്ലാവരും മടുത്തു.
ਮਨਹਠਿ ਭੇਖ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
manahatth bhekh kar bharamade dukh paaeaa doojai bhaae |അവരുടെ ശാഠ്യത്താൽ, അവരുടെ വേഷം ധരിച്ച്, അവർ വഞ്ചിക്കപ്പെടും; ദ്വന്ദതയുടെ സ്നേഹത്താൽ അവർ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
ridh sidh sabh mohu hai naam na vasai man aae |സമ്പത്തും സിദ്ധന്മാരുടെ അമാനുഷിക ആത്മീയ ശക്തികളും എല്ലാം വൈകാരിക ബന്ധങ്ങളാണ്; അവയിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നില്ല.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
gur sevaa te man niramal hovai agiaan andheraa jaae |ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ മനസ്സ് നിഷ്കളങ്കമായി ശുദ്ധമാകും, ആത്മീയ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം അകറ്റുന്നു.
ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਘਰਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naam ratan ghar paragatt hoaa naanak sahaj samaae |1|നാമത്തിൻ്റെ രത്നം സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ വെളിപ്പെടുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, ഒരാൾ സ്വർഗീയ ആനന്ദത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ: