ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 53
ਭਾਈ ਰੇ ਸਾਚੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ॥
bhaaee re saachee satigur sev |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനുള്ള സേവനം മാത്രമാണ് സത്യം.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੁਠੈ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur tutthai paaeeai pooran alakh abhev |1| rahaau |യഥാർത്ഥ ഗുരു പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് പരിപൂർണ്ണനായ, അദൃശ്യനായ, അജ്ഞാതനായ ഭഗവാനെ ലഭിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਦਿਤਾ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
satigur vittahu vaariaa jin ditaa sach naau |യഥാർത്ഥ നാമം നൽകിയ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
anadin sach salaahanaa sache ke gun gaau |രാവും പകലും ഞാൻ സത്യനെ സ്തുതിക്കുന്നു; ഞാൻ സത്യവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥੨॥
sach khaanaa sach painanaa sache sachaa naau |2|സത്യമായവൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമം ജപിക്കുന്നവരുടെ ആഹാരം സത്യമാണ്, വസ്ത്രവും സത്യമാണ്. ||2||
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਫਲੁ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰੁ ਆਪਿ ॥
saas giraas na visarai safal moorat gur aap |ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ കഷണത്തിലും, നിവൃത്തിയുടെ മൂർത്തമായ ഗുരുവിനെ മറക്കരുത്.
ਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਿਸਈ ਆਠ ਪਹਰ ਤਿਸੁ ਜਾਪਿ ॥
gur jevadd avar na disee aatth pahar tis jaap |ഗുരുവിനെപ്പോലെ വലിയവരായി ആരും കാണുന്നില്ല. ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും അവനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥੩॥
nadar kare taa paaeeai sach naam gunataas |3|അവൻ തൻ്റെ കൃപയുടെ നോട്ടം വീശുമ്പോൾ, നമുക്ക് യഥാർത്ഥ നാമം, ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധി ലഭിക്കും. ||3||
ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
gur paramesar ek hai sabh meh rahiaa samaae |എല്ലാവരിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ഗുരുവും പരമേശ്വരനും ഒന്നുതന്നെയാണ്.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੇਈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa seee naam dhiaae |ഇങ്ങനെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധിയുള്ളവർ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੪॥੩੦॥੧੦੦॥
naanak gur saranaagatee marai na aavai jaae |4|30|100|മരിക്കുകയോ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയോ പോകുകയോ ചെയ്യാത്ത ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതം നാനാക്ക് തേടുന്നു. ||4||30||100||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
sireeraag mahalaa 1 ghar 1 asattapadeea |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ, ആദ്യ വീട്, അഷ്ടപധീയ:
ਆਖਿ ਆਖਿ ਮਨੁ ਵਾਵਣਾ ਜਿਉ ਜਿਉ ਜਾਪੈ ਵਾਇ ॥
aakh aakh man vaavanaa jiau jiau jaapai vaae |എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ഉപകരണത്തെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അവൻ്റെ സ്തുതികൾ സംസാരിക്കുകയും ജപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ അവനെ എത്രത്തോളം അറിയുന്നുവോ അത്രയധികം ഞാൻ അതിനെ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്യുന്നു.
ਜਿਸ ਨੋ ਵਾਇ ਸੁਣਾਈਐ ਸੋ ਕੇਵਡੁ ਕਿਤੁ ਥਾਇ ॥
jis no vaae sunaaeeai so kevadd kit thaae |നാം സ്പന്ദിക്കുകയും പാടുകയും ചെയ്യുന്നവൻ - അവൻ എത്ര വലിയവനാണ്, അവൻ്റെ സ്ഥാനം എവിടെയാണ്?
ਆਖਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਆਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
aakhan vaale jetarre sabh aakh rahe liv laae |1|അവനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയും അവനെ സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ - എല്ലാവരും അവനെക്കുറിച്ച് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു. ||1||
ਬਾਬਾ ਅਲਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥
baabaa alahu agam apaar |ഓ ബാബ, കർത്താവായ അല്ലാഹു അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമാണ്.
ਪਾਕੀ ਨਾਈ ਪਾਕ ਥਾਇ ਸਚਾ ਪਰਵਦਿਗਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paakee naaee paak thaae sachaa paravadigaar |1| rahaau |അവൻ്റെ നാമം പവിത്രമാണ്, അവൻ്റെ സ്ഥലം വിശുദ്ധമാണ്. അവനാണ് യഥാർത്ഥ പ്രിയങ്കരൻ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਲਿਖਿ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
teraa hukam na jaapee ketarraa likh na jaanai koe |നിങ്ങളുടെ കൽപ്പനയുടെ വ്യാപ്തി കാണാൻ കഴിയില്ല; അത് എങ്ങനെ എഴുതണമെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല.
ਜੇ ਸਉ ਸਾਇਰ ਮੇਲੀਅਹਿ ਤਿਲੁ ਨ ਪੁਜਾਵਹਿ ਰੋਇ ॥
je sau saaeir meleeeh til na pujaaveh roe |നൂറു കവികൾ ഒരുമിച്ചു കൂടിയാലും അതിൻ്റെ ഒരംശം പോലും അവർക്കു വിവരിക്കാനായില്ല.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਸਭਿ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਹਿ ਸੋਇ ॥੨॥
keemat kinai na paaeea sabh sun sun aakheh soe |2|നിങ്ങളുടെ മൂല്യം ആരും കണ്ടെത്തിയില്ല; അവരെല്ലാം കേട്ടത് വീണ്ടും വീണ്ടും എഴുതുന്നു. ||2||
ਪੀਰ ਪੈਕਾਮਰ ਸਾਲਕ ਸਾਦਕ ਸੁਹਦੇ ਅਉਰੁ ਸਹੀਦ ॥
peer paikaamar saalak saadak suhade aaur saheed |പീർ, പ്രവാചകൻ, ആത്മീയ ആചാര്യൻ, വിശ്വാസികൾ, നിരപരാധികൾ, രക്തസാക്ഷികൾ,
ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਕਾਜੀ ਮੁਲਾ ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦ ॥
sekh masaaeik kaajee mulaa dar daraves raseed |ശൈഖുമാരും മിസ്റ്റിക്മാരും ഖാസിമാരും മുല്ലമാരും ദേവന്മാരും അവൻ്റെ വാതിൽക്കൽ
ਬਰਕਤਿ ਤਿਨ ਕਉ ਅਗਲੀ ਪੜਦੇ ਰਹਨਿ ਦਰੂਦ ॥੩॥
barakat tin kau agalee parrade rahan darood |3|- അവനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ പ്രാർത്ഥനകൾ വായിക്കുന്നത് തുടരുമ്പോൾ അവർ കൂടുതൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||3||
ਪੁਛਿ ਨ ਸਾਜੇ ਪੁਛਿ ਨ ਢਾਹੇ ਪੁਛਿ ਨ ਦੇਵੈ ਲੇਇ ॥
puchh na saaje puchh na dtaahe puchh na devai lee |പണിയുമ്പോൾ അവൻ ഉപദേശം തേടുന്നില്ല; നശിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവൻ ഉപദേശം തേടുന്നില്ല. കൊടുക്കുമ്പോഴും വാങ്ങുമ്പോഴും അവൻ ഉപദേശം തേടുന്നില്ല.
ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪੇ ਕਰਣੁ ਕਰੇਇ ॥
aapanee kudarat aape jaanai aape karan karee |അവൻ്റെ സൃഷ്ടിപരമായ ശക്തി അവനു മാത്രമേ അറിയൂ; അവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും ചെയ്യുന്നത്.
ਸਭਨਾ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੪॥
sabhanaa vekhai nadar kar jai bhaavai tai dee |4|അവൻ തൻ്റെ ദർശനത്തിൽ എല്ലാം കാണുന്നു. അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്ക് അവൻ നൽകുന്നു. ||4||
ਥਾਵਾ ਨਾਵ ਨ ਜਾਣੀਅਹਿ ਨਾਵਾ ਕੇਵਡੁ ਨਾਉ ॥
thaavaa naav na jaaneeeh naavaa kevadd naau |അവൻ്റെ സ്ഥലവും പേരും അറിയില്ല, അവൻ്റെ പേര് എത്ര മഹത്തരമാണെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല.
ਜਿਥੈ ਵਸੈ ਮੇਰਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸੋ ਕੇਵਡੁ ਹੈ ਥਾਉ ॥
jithai vasai meraa paatisaahu so kevadd hai thaau |എൻ്റെ പരമാധികാരി വസിക്കുന്ന ആ സ്ഥലം എത്ര മഹത്തരമാണ്?
ਅੰਬੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਹਉ ਕਿਸ ਨੋ ਪੁਛਣਿ ਜਾਉ ॥੫॥
anbarr koe na sakee hau kis no puchhan jaau |5|ആർക്കും അതിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല; ഞാൻ ആരോടു പോയി ചോദിക്കും? ||5||
ਵਰਨਾ ਵਰਨ ਨ ਭਾਵਨੀ ਜੇ ਕਿਸੈ ਵਡਾ ਕਰੇਇ ॥
varanaa varan na bhaavanee je kisai vaddaa karee |ഒരാളെ മഹാനാക്കിയാൽ ഒരു വിഭാഗം ആളുകൾക്ക് മറ്റൊന്ന് ഇഷ്ടമല്ല.
ਵਡੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
vadde hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |മഹത്വം അവൻ്റെ മഹത്തായ കൈകളിൽ മാത്രം; അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്ക് അവൻ നൽകുന്നു.
ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰੇ ਆਪਣੈ ਚਸਾ ਨ ਢਿਲ ਕਰੇਇ ॥੬॥
hukam savaare aapanai chasaa na dtil karee |6|അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാമത്താൽ, ഒരു നിമിഷം പോലും താമസിക്കാതെ അവൻ തന്നെ പുനർജനിക്കുന്നു. ||6||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਲੈਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut lainai kai veechaar |സ്വീകരിക്കുക എന്ന ആശയത്തോടെ എല്ലാവരും "കൂടുതൽ! കൂടുതൽ!" എന്ന് നിലവിളിക്കുന്നു.
ਕੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਆਖੀਐ ਦੇ ਕੈ ਰਹਿਆ ਸੁਮਾਰਿ ॥
kevadd daataa aakheeai de kai rahiaa sumaar |ദാതാവിനെ നാം എത്ര വലിയവൻ എന്ന് വിളിക്കണം? അവൻ്റെ സമ്മാനങ്ങൾ കണക്കാക്കുന്നതിലും അപ്പുറമാണ്.
ਨਾਨਕ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਤੇਰੇ ਜੁਗਹ ਜੁਗਹ ਭੰਡਾਰ ॥੭॥੧॥
naanak tott na aavee tere jugah jugah bhanddaar |7|1|ഓ നാനാക്ക്, ഒരു കുറവുമില്ല; നിങ്ങളുടെ സ്റ്റോർഹൗസുകൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു, കാലക്രമേണ. ||7||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਭੇ ਕੰਤ ਮਹੇਲੀਆ ਸਗਲੀਆ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
sabhe kant maheleea sagaleea kareh seegaar |എല്ലാവരും ഭർത്താവ് കർത്താവിൻ്റെ വധുക്കൾ; എല്ലാവരും അവനുവേണ്ടി സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്നു.