ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 697

ਜੈਤਸਰੀ ਮਃ ੪ ॥

jaitasaree mahalaa 4 |

ജൈത്ശ്രീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਕਛੂਅ ਨ ਜਾਨਹ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੇਰੇ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਇਆਨਾ ॥

ham baarik kachhooa na jaanah gat mit tere moorakh mugadh eaanaa |

ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കുട്ടിയാണ്; നിങ്ങളുടെ അവസ്ഥയെയും വ്യാപ്തിയെയും കുറിച്ച് എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല; ഞാൻ വിഡ്ഢിയും വിഡ്ഢിയും അജ്ഞനുമാണ്.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਦੀਜੈ ਮਤਿ ਊਤਮ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ਮੁਗਧੁ ਸਿਆਨਾ ॥੧॥

har kirapaa dhaar deejai mat aootam kar leejai mugadh siaanaa |1|

കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നിൽ വർഷിക്കണമേ; പ്രബുദ്ധമായ ഒരു ബുദ്ധി തന്ന് എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ; ഞാൻ വിഡ്ഢിയാണ് - എന്നെ മിടുക്കനാക്കൂ. ||1||

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਆਲਸੀਆ ਉਘਲਾਨਾ ॥

meraa man aalaseea ughalaanaa |

എൻ്റെ മനസ്സ് അലസവും ഉറക്കവുമാണ്.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇਓ ਗੁਰੁ ਸਾਧੂ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਕਪਟ ਖੁਲਾਨਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

har har aan milaaeio gur saadhoo mil saadhoo kapatt khulaanaa | rahaau |

ഭഗവാൻ, ഹർ, ഹർ, പരിശുദ്ധ ഗുരുവിനെ കാണാൻ എന്നെ നയിച്ചു; വിശുദ്ധനെ എതിരേറ്റു, ഷട്ടറുകൾ വിശാലമായി തുറന്നിരിക്കുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਵਹੁ ਮੇਰੈ ਹੀਅਰੈ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਾਮੁ ਪਰਾਨਾ ॥

gur khin khin preet lagaavahu merai heearai mere preetam naam paraanaa |

ഗുരുവേ, ഓരോ നിമിഷവും എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ സ്നേഹത്താൽ നിറയ്ക്കണമേ; എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ നാമം എൻ്റെ ജീവശ്വാസമാണ്.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਈਐ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਜਿਉ ਅਮਲੀ ਅਮਲਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥੨॥

bin naavai mar jaaeeai mere tthaakur jiau amalee amal lubhaanaa |2|

പേരില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ മരിക്കും; എൻ്റെ നാഥൻ്റെയും യജമാനൻ്റെയും നാമം എനിക്ക് ആസക്തിക്ക് മരുന്ന് പോലെയാണ്. ||2||

ਜਿਨ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਹਰਿ ਕੇਰੀ ਤਿਨ ਧੁਰਿ ਭਾਗ ਪੁਰਾਨਾ ॥

jin man preet lagee har keree tin dhur bhaag puraanaa |

മനസ്സിൽ ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർ അവരുടെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി നിറവേറ്റുന്നു.

ਤਿਨ ਹਮ ਚਰਣ ਸਰੇਵਹ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ॥੩॥

tin ham charan sarevah khin khin jin har meetth lagaanaa |3|

ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ അവരുടെ പാദങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്നു; കർത്താവ് അവർക്ക് വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു. ||3||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਧਾਰੀ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਜਨੁ ਬਿਛੁਰਿਆ ਚਿਰੀ ਮਿਲਾਨਾ ॥

har har kripaa dhaaree merai tthaakur jan bichhuriaa chiree milaanaa |

എൻ്റെ കർത്താവും യജമാനനുമായ ഹർ, ഹർ, തൻ്റെ എളിയ ദാസൻ്റെമേൽ കരുണ ചൊരിഞ്ഞു; ഇത്രയും കാലം വേർപിരിഞ്ഞ അവൻ ഇപ്പോൾ കർത്താവുമായി വീണ്ടും ഒന്നിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੪॥੩॥

dhan dhan satigur jin naam drirraaeaa jan naanak tis kurabaanaa |4|3|

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നട്ടുപിടിപ്പിച്ച യഥാർത്ഥ ഗുരു വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനാണ്. ദാസനായ നാനാക്ക് അവനു ബലിയാണ്. ||4||3||

ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

jaitasaree mahalaa 4 |

ജൈത്ശ്രീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਜਨੁ ਪੁਰਖੁ ਵਡ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਰਸਕਿ ਰਸਕਿ ਫਲ ਲਾਗਿਬਾ ॥

satigur saajan purakh vadd paaeaa har rasak rasak fal laagibaa |

യഥാർത്ഥ ഗുരു, എൻ്റെ സുഹൃത്ത്, ഏറ്റവും മഹത്തായ വ്യക്തിയെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി. കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹവും വാത്സല്യവും പൂത്തുലഞ്ഞു.

ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗ ਗ੍ਰਸਿਓ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਬਿਸੁ ਹਰਿ ਕਾਢਿਬਾ ॥੧॥

maaeaa bhueiang grasio hai praanee gur bachanee bis har kaadtibaa |1|

മായ എന്ന പാമ്പ് മർത്യനെ പിടികൂടി; ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ ഭഗവാൻ വിഷത്തെ നിർവീര്യമാക്കുന്നു. ||1||

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਲਾਗਿਬਾ ॥

meraa man raam naam ras laagibaa |

എൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ മഹത്തായ സാരാംശത്തിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਹਰਿ ਕੀਏ ਪਤਿਤ ਪਵਿਤ੍ਰ ਮਿਲਿ ਸਾਧ ਗੁਰ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਬਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

har kee patit pavitr mil saadh gur har naamai har ras chaakhibaa | rahaau |

പാപികളെ കർത്താവ് ശുദ്ധീകരിച്ചു, അവരെ വിശുദ്ധ ഗുരുവിനോട് ചേർത്തു; ഇപ്പോൾ അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമവും ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയും ആസ്വദിക്കുന്നു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡਭਾਗ ਮਿਲਿਓ ਗੁਰੁ ਸਾਧੂ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਲਿਵ ਉਨਮਨਿ ਲਾਗਿਬਾ ॥

dhan dhan vaddabhaag milio gur saadhoo mil saadhoo liv unaman laagibaa |

പരിശുദ്ധ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവരുടെ ഭാഗ്യം അനുഗ്രഹീതമാണ്; പരിശുദ്ധനുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, അവർ സ്‌നേഹപൂർവ്വം സമ്പൂർണ്ണ ആഗിരണാവസ്ഥയിൽ തങ്ങളെത്തന്നെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝੀ ਸਾਂਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਨ ਗਾਇਬਾ ॥੨॥

trisanaa agan bujhee saant paaee har niramal niramal gun gaaeibaa |2|

അവരുടെ ഉള്ളിലെ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ അഗ്നി അണഞ്ഞു, അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; അവർ കുറ്റമറ്റ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||2||

ਤਿਨ ਕੇ ਭਾਗ ਖੀਨ ਧੁਰਿ ਪਾਏ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸੁ ਨ ਪਾਇਬਾ ॥

tin ke bhaag kheen dhur paae jin satigur daras na paaeibaa |

യഥാർത്ഥ ഗുരു ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം ലഭിക്കാത്തവർക്ക്, അവർക്ക് മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള അനർത്ഥങ്ങളുണ്ട്.

ਤੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਵਹਿ ਗ੍ਰਭ ਜੋਨੀ ਸਭੁ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਤਿਨ ਜਾਇਬਾ ॥੩॥

te doojai bhaae paveh grabh jonee sabh birathaa janam tin jaaeibaa |3|

ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ, അവർ ഗർഭപാത്രത്തിലൂടെ പുനർജന്മത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കപ്പെടുന്നു, അവർ അവരുടെ ജീവിതം പൂർണ്ണമായും ഉപയോഗശൂന്യമായി കടന്നുപോകുന്നു. ||3||

ਹਰਿ ਦੇਹੁ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ਗੁਰ ਸਾਧ ਪਗ ਸੇਵਹ ਹਮ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਇਬਾ ॥

har dehu bimal mat gur saadh pag sevah ham har meetth lagaaeibaa |

കർത്താവേ, പരിശുദ്ധ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങൾ ഞാൻ സേവിക്കുന്നതിന്, ശുദ്ധമായ വിവേകത്തോടെ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ; കർത്താവ് എനിക്ക് മധുരമായി തോന്നുന്നു.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਰੇਣ ਸਾਧ ਪਗ ਮਾਗੈ ਹਰਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਦਿਵਾਇਬਾ ॥੪॥੪॥

jan naanak ren saadh pag maagai har hoe deaal divaaeibaa |4|4|

സേവകൻ നാനാക്ക് പരിശുദ്ധൻ്റെ കാലിലെ പൊടി യാചിക്കുന്നു; കർത്താവേ, കരുണയായിരിക്കേണമേ, എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||4||4||

ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

jaitasaree mahalaa 4 |

ജൈത്ശ്രീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਬਸਿਓ ਤਿਨ ਮਾਤ ਕੀਜੈ ਹਰਿ ਬਾਂਝਾ ॥

jin har hiradai naam na basio tin maat keejai har baanjhaa |

കർത്താവിൻ്റെ നാമം അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നില്ല - അവരുടെ അമ്മമാർ വന്ധ്യതയുള്ളവരായിരിക്കണം.

ਤਿਨ ਸੁੰਞੀ ਦੇਹ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਓਇ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਕਰਾਂਝਾ ॥੧॥

tin sunyee deh fireh bin naavai oe khap khap mue karaanjhaa |1|

ഈ ശരീരങ്ങൾ പേരില്ലാതെ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു. അവരുടെ ജീവിതം പാഴായിപ്പോകുന്നു, അവർ വേദനയോടെ നിലവിളിച്ചു മരിക്കുന്നു. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਮਾਝਾ ॥

mere man jap raam naam har maajhaa |

എൻ്റെ മനസ്സേ, നിൻ്റെ ഉള്ളിലുള്ള ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਧਾਰੀ ਗੁਰਿ ਗਿਆਨੁ ਦੀਓ ਮਨੁ ਸਮਝਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

har har kripaal kripaa prabh dhaaree gur giaan deeo man samajhaa | rahaau |

കാരുണ്യവാനായ ദൈവം, ഹർ, ഹർ, തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നെ വർഷിച്ചിരിക്കുന്നു; ഗുരു എനിക്ക് ആത്മീയ ജ്ഞാനം പകർന്നു, എൻ്റെ മനസ്സിനെ ഉപദേശിച്ചു. ||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਕਲਜੁਗਿ ਪਦੁ ਊਤਮੁ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਝਾ ॥

har keerat kalajug pad aootam har paaeeai satigur maajhaa |

കലിയുഗത്തിലെ ഈ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൽ, ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതിയുടെ കീർത്തനം ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠവും ഉന്നതവുമായ പദവി നൽകുന്നു; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെയാണ് ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നത്.