ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 88
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸਿਰੁ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥
satigur seve aapanaa so sir lekhai laae |തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਕੈ ਰਹਨਿ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vichahu aap gavaae kai rahan sach liv laae |അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਤਿਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
satigur jinee na sevio tinaa birathaa janam gavaae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്തവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം പാഴാക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaavai so kare kahanaa kichhoo na jaae |1|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് അവൻ്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ചെയ്യുന്നു. ഇതിൽ ആർക്കും ഒന്നും പറയാനില്ല. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਮਨੁ ਵੇਕਾਰੀ ਵੇੜਿਆ ਵੇਕਾਰਾ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
man vekaaree verriaa vekaaraa karam kamaae |ദുഷ്ടതയും തിന്മയും കൊണ്ട് വലയം ചെയ്യപ്പെട്ട മനസ്സുമായി ആളുകൾ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਗਿਆਨੀ ਪੂਜਦੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae agiaanee poojade daragah milai sajaae |അജ്ഞാനികൾ ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തെ ആരാധിക്കുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അവർ ശിക്ഷിക്കപ്പെടും.
ਆਤਮ ਦੇਉ ਪੂਜੀਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
aatam deo poojeeai bin satigur boojh na paae |അതിനാൽ ആത്മാവിൻ്റെ പ്രകാശമായ കർത്താവിനെ ആരാധിക്കുക; യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ വിവേകം ലഭിക്കുകയില്ല.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਭਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
jap tap sanjam bhaanaa satiguroo kaa karamee palai paae |ധ്യാനം, തപസ്സ്, കഠിനമായ ആത്മനിയന്ത്രണം എന്നിവ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നതിലൂടെ കണ്ടെത്തുന്നു. അവൻ്റെ കൃപയാൽ ഇത് ലഭിച്ചു.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak sevaa surat kamaavanee jo har bhaavai so thaae paae |2|ഓ നാനാക്ക്, ഈ അവബോധത്തോടെ സേവിക്കുക; കർത്താവിന് ഇഷ്ടമുള്ളത് മാത്രമേ അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mere jit sadaa sukh hovai din raatee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഹർ, ഹർ, ഓ എൻ്റെ മനസ്സ്; അത് നിങ്ങൾക്ക് രാവും പകലും നിത്യസമാധാനം നൽകും.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਸਿਮਰਤ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਲਹਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mere jit simarat sabh kilavikh paap lahaatee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഹർ, ഹർ, ഓ എൻ്റെ മനസ്സ്; അതിനെ ധ്യാനിച്ചാൽ എല്ലാ പാപങ്ങളും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളും ഇല്ലാതാകും.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜਿਤੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖ ਭੁਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mere jit daalad dukh bhukh sabh leh jaatee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഹർ, ഹർ, ഓ എൻ്റെ മനസ്സ്; അതിലൂടെ എല്ലാ ദാരിദ്ര്യവും വേദനയും വിശപ്പും ഇല്ലാതാകും.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਤੀ ॥
har har naam japahu man mere mukh guramukh preet lagaatee |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഹർ, ഹർ, ഓ എൻ്റെ മനസ്സ്; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം പ്രഖ്യാപിക്കുക.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਸਾਚੈ ਹਰਿ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤੀ ॥੧੩॥
jit mukh bhaag likhiaa dhur saachai har tith mukh naam japaatee |13|യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ നെറ്റിയിൽ ആലേഖനം ചെയ്ത മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള ഒരുവൻ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിക്കുന്നു. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
satigur jinee na sevio sabad na keeto veechaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്തവർ, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിക്കാത്തവർ
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਮਿਰਤਕੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
antar giaan na aaeio miratak hai sansaar |-ആത്മീയ ജ്ഞാനം അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നില്ല; അവർ ലോകത്തിലെ ശവങ്ങൾ പോലെയാണ്.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
lakh chauraaseeh fer peaa mar jamai hoe khuaar |അവർ 8.4 ദശലക്ഷം പുനർജന്മങ്ങളുടെ ചക്രത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു, മരണത്തിലൂടെയും പുനർജന്മത്തിലൂടെയും അവർ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
satigur kee sevaa so kare jis no aap karaae soe |ഭഗവാൻ തന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നത് അവൻ മാത്രമാണ്.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
satigur vich naam nidhaan hai karam paraapat hoe |നാമത്തിൻ്റെ നിധി യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനുള്ളിലാണ്; അവൻ്റെ കൃപയാൽ അത് ലഭിക്കുന്നു.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਗੁਰਸਬਦ ਸਿਉ ਤਿਨ ਸਚੀ ਸਦਾ ਲਿਵ ਹੋਇ ॥
sach rate gurasabad siau tin sachee sadaa liv hoe |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തോട് ആത്മാർത്ഥമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നവർ - അവരുടെ സ്നേഹം എന്നേക്കും സത്യമാണ്.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak jis no mele na vichhurrai sahaj samaavai soe |1|ഓ നാനാക്ക്, അവനുമായി ഒന്നിച്ചവർ ഇനി വേർപിരിയുകയില്ല. അവർ ദൈവത്തിൽ അദൃശ്യമായി ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਸੋ ਭਗਉਤੀ ਜੁੋ ਭਗਵੰਤੈ ਜਾਣੈ ॥
so bhgautee juo bhagavantai jaanai |പരമകാരുണികനായ ഭഗവാനെ അറിയുന്നവനാണ് ഭഗൗതീയുടെ യഥാർത്ഥ ഭക്തൻ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
guraparasaadee aap pachhaanai |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവൻ ആത്മസാക്ഷാത്ക്കാരം പ്രാപിച്ചു.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
dhaavat raakhai ikat ghar aanai |അവൻ തൻ്റെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ തടഞ്ഞുനിർത്തി, അതിനെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരുന്നു.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
jeevat marai har naam vakhaanai |അവൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചിരിക്കുന്നു, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു.
ਐਸਾ ਭਗਉਤੀ ਉਤਮੁ ਹੋਇ ॥
aaisaa bhgautee utam hoe |അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭഗൗതീയാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നത്.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak sach samaavai soe |2|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਭਗਉਤੀ ਕਹਾਏ ॥
antar kapatt bhgautee kahaae |അവൻ വഞ്ചന നിറഞ്ഞവനാണ്, എന്നിട്ടും അവൻ ഭഗൗതീയുടെ ഭക്തനാണെന്ന് സ്വയം വിളിക്കുന്നു.
ਪਾਖੰਡਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਏ ॥
paakhandd paarabraham kade na paae |കാപട്യത്താൽ, അവൻ ഒരിക്കലും പരമാത്മാവായ ദൈവത്തെ പ്രാപിക്കുകയില്ല.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥
par nindaa kare antar mal laae |അവൻ മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നു, സ്വന്തം മാലിന്യത്താൽ തന്നെത്തന്നെ മലിനമാക്കുന്നു.
ਬਾਹਰਿ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ਮਨ ਕੀ ਜੂਠਿ ਨ ਜਾਏ ॥
baahar mal dhovai man kee jootth na jaae |ബാഹ്യമായി, അവൻ മാലിന്യങ്ങൾ കഴുകിക്കളയുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ മനസ്സിലെ അശുദ്ധി നീങ്ങുന്നില്ല.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਬਾਦੁ ਰਚਾਏ ॥
satasangat siau baad rachaae |യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തോട് അദ്ദേഹം തർക്കിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖੀਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚਾਏ ॥
anadin dukheea doojai bhaae rachaae |രാവും പകലും ദ്വൈതസ്നേഹത്തിൽ മുഴുകി അവൻ കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
har naam na chetai bahu karam kamaae |അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഓർക്കുന്നില്ല, എന്നിട്ടും, അവൻ എല്ലാത്തരം ശൂന്യമായ ആചാരങ്ങളും ചെയ്യുന്നു.
ਪੂਰਬ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
poorab likhiaa su mettanaa na jaae |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് മായ്ക്കാനാവില്ല.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੋਖੁ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
naanak bin satigur seve mokh na paae |3|ഹേ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ മുക്തി ലഭിക്കില്ല. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਕੜਿ ਨ ਸਵਾਹੀ ॥
satigur jinee dhiaaeaa se karr na savaahee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയില്ല.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥
satigur jinee dhiaaeaa se tripat aghaahee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ തൃപ്തരും സംതൃപ്തരുമാണ്.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਜਮ ਡਰੁ ਨਾਹੀ ॥
satigur jinee dhiaaeaa tin jam ddar naahee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ മരണദൂതനെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല.