ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1009
ਹਰਿ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰਾ ॥
har parreeai har bujheeai guramatee naam udhaaraa |കർത്താവിൻ്റെ നാമം പഠിക്കുക, കർത്താവിൻ്റെ നാമം മനസ്സിലാക്കുക; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുക, നാമത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ രക്ഷിക്കപ്പെടും.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
gur poorai pooree mat hai poorai sabad beechaaraa |സമ്പൂർണനായ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ തികഞ്ഞതാണ്; ശബാദിൻ്റെ പൂർണ്ണമായ വാക്ക് ധ്യാനിക്കുക.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥
atthasatth teerath har naam hai kilavikh kaattanahaaraa |2|ഭഗവാൻ്റെ നാമം തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ അറുപത്തിയെട്ട് പുണ്യസ്ഥലങ്ങളും പാപങ്ങളുടെ നിർമാർജനവുമാണ്. ||2||
ਜਲੁ ਬਿਲੋਵੈ ਜਲੁ ਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨਾ ॥
jal bilovai jal mathai tat lorrai andh agiaanaa |അന്ധനായ അജ്ഞനായ മനുഷ്യൻ വെണ്ണ ലഭിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച് വെള്ളം ഇളക്കി വെള്ളം ചീറ്റുന്നു.
ਗੁਰਮਤੀ ਦਧਿ ਮਥੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥
guramatee dadh matheeai amrit paaeeai naam nidhaanaa |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം അനുസരിച്ച്, ഒരാൾ ക്രീം ചതച്ചാൽ, അംബ്രോസിയൽ നാമത്തിൻ്റെ നിധി ലഭിക്കും.
ਮਨਮੁਖ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥
manamukh tat na jaananee pasoo maeh samaanaa |3|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ഒരു മൃഗമാണ്; തൻ്റെ ഉള്ളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സാരാംശം അവനറിയില്ല. ||3||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਮਰੀ ਮਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
haumai meraa maree mar mar jamai vaaro vaar |അഹംഭാവത്തിലും ആത്മാഭിമാനത്തിലും മരിക്കുന്നു, ഒരാൾ മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മം നേടുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
gur kai sabade je marai fir marai na doojee vaar |എന്നാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ അവൻ മരിക്കുമ്പോൾ, അവൻ മരിക്കുന്നില്ല, ഇനിയൊരിക്കലും.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥
guramatee jagajeevan man vasai sabh kul udhaaranahaar |4|അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുകയും ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനായ ഭഗവാനെ തൻ്റെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവൻ തൻ്റെ എല്ലാ തലമുറകളെയും വീണ്ടെടുക്കുന്നു. ||4||
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥
sachaa vakhar naam hai sachaa vaapaaraa |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം യഥാർത്ഥ വസ്തുവാണ്, യഥാർത്ഥ ചരക്കാണ്.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥
laahaa naam sansaar hai guramatee veechaaraa |നാമം മാത്രമാണ് ഈ ലോകത്തിലെ യഥാർത്ഥ ലാഭം. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുക, ധ്യാനിക്കുക.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਨਿਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥
doojai bhaae kaar kamaavanee nit tottaa saisaaraa |5|ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നത് ഈ ലോകത്ത് നിരന്തരമായ നഷ്ടം കൊണ്ടുവരുന്നു. ||5||
ਸਾਚੀ ਸੰਗਤਿ ਥਾਨੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥
saachee sangat thaan sach sache ghar baaraa |സത്യമാണ് ഒരാളുടെ സഹവാസം, സത്യമാണ് ഒരാളുടെ സ്ഥാനം,
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
sachaa bhojan bhaau sach sach naam adhaaraa |നാമിൻ്റെ പിന്തുണയുള്ള ഒരാളുടെ അടുപ്പും വീടും സത്യമാണ്.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤੋਖਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥
sachee baanee santokhiaa sachaa sabad veechaaraa |6|ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയിലെ യഥാർത്ഥ വചനവും ശബ്ദത്തിലെ യഥാർത്ഥ വചനവും ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ സംതൃപ്തനാകുന്നു. ||6||
ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥
ras bhogan paatisaaheea dukh sukh sanghaaraa |രാജഭോഗങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്ന ഒരാൾ വേദനയിലും സുഖത്തിലും നശിച്ചുപോകും.
ਮੋਟਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥
mottaa naau dharaaeeai gal aaugan bhaaraa |മഹത്വത്തിൻ്റെ നാമം സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട്, ഒരുവൻ തൻ്റെ കഴുത്തിൽ കനത്ത പാപങ്ങളുടെ ചരടുകൾ കെട്ടുന്നു.
ਮਾਣਸ ਦਾਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥
maanas daat na hovee too daataa saaraa |7|മനുഷ്യവർഗത്തിന് സമ്മാനങ്ങൾ നൽകാൻ കഴിയില്ല; എല്ലാറ്റിൻ്റെയും ദാതാവ് നീ മാത്രമാണ്. ||7||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਵਿਗਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
agam agochar too dhanee avigat apaaraa |നിങ്ങൾ അപ്രാപ്യവും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതുമാണ്; കർത്താവേ, നീ നശ്വരനും അനന്തനുമാണ്.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
gurasabadee dar joeeai mukate bhanddaaraa |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ഭഗവാൻ്റെ വാതിൽ തേടി, മുക്തിയുടെ നിധി കണ്ടെത്തുന്നു.
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥
naanak mel na chookee saache vaapaaraa |8|1|ഓ നാനാക്ക്, ഒരാൾ സത്യത്തിൻ്റെ കച്ചവടത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടാൽ ഈ യൂണിയൻ തകരില്ല. ||8||1||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਬਿਖੁ ਬੋਹਿਥਾ ਲਾਦਿਆ ਦੀਆ ਸਮੁੰਦ ਮੰਝਾਰਿ ॥
bikh bohithaa laadiaa deea samund manjhaar |പാപവും അഴിമതിയും നിറഞ്ഞ ബോട്ട് കടലിൽ ഇറക്കി.
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
kandhee dis na aavee naa uravaar na paar |ഇക്കരെയോ, അപ്പുറത്തെ കരയിലോ തീരം കാണാനില്ല.
ਵੰਝੀ ਹਾਥਿ ਨ ਖੇਵਟੂ ਜਲੁ ਸਾਗਰੁ ਅਸਰਾਲੁ ॥੧॥
vanjhee haath na khevattoo jal saagar asaraal |1|ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രം കടക്കാൻ തുഴകളോ വള്ളക്കാരോ ഇല്ല. ||1||
ਬਾਬਾ ਜਗੁ ਫਾਥਾ ਮਹਾ ਜਾਲਿ ॥
baabaa jag faathaa mahaa jaal |ഹേ ബാബ, ലോകം വലിയ കുരുക്കിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee ubare sachaa naam samaal |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവർ യഥാർത്ഥ നാമത്തെ ധ്യാനിച്ച് മോക്ഷം പ്രാപിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
satiguroo hai bohithaa sabad langhaavanahaar |യഥാർത്ഥ ഗുരു വള്ളമാണ്; ശബാദിൻ്റെ വചനം അവരെ കടത്തിവിടും.
ਤਿਥੈ ਪਵਣੁ ਨ ਪਾਵਕੋ ਨਾ ਜਲੁ ਨਾ ਆਕਾਰੁ ॥
tithai pavan na paavako naa jal naa aakaar |അവിടെ കാറ്റോ തീയോ വെള്ളമോ രൂപമോ ഇല്ല.
ਤਿਥੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
tithai sachaa sach naae bhavajal taaranahaar |2|യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമം അവിടെയുണ്ട്; അത് അവരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രത്തിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നു. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਸੇ ਪਾਰਿ ਪਏ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh langhe se paar pe sache siau liv laae |യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ സ്നേഹപൂർവ്വം കേന്ദ്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഗുരുമുഖന്മാർ അപ്പുറത്തെ കരയിൽ എത്തുന്നു.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
aavaa gaun nivaariaa jotee jot milaae |അവരുടെ വരവും പോക്കും അവസാനിച്ചു, അവരുടെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
guramatee sahaj aoopajai sache rahai samaae |3|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന്, അവബോധജന്യമായ സമാധാനം അവരിൽ ഉടലെടുക്കുകയും അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਸਪੁ ਪਿੜਾਈ ਪਾਈਐ ਬਿਖੁ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ॥
sap pirraaee paaeeai bikh antar man ros |പാമ്പിനെ ഒരു കൊട്ടയിൽ പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കാം, പക്ഷേ അത് ഇപ്പോഴും വിഷമാണ്, അതിൻ്റെ മനസ്സിലെ ദേഷ്യം അവശേഷിക്കുന്നു.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ਕਿਸ ਨੋ ਦੀਜੈ ਦੋਸੁ ॥
poorab likhiaa paaeeai kis no deejai dos |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് ഒരാൾ നേടുന്നു; അവൻ എന്തിനാണ് മറ്റുള്ളവരെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਰੜੁ ਜੇ ਸੁਣੇ ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੰਤੋਸੁ ॥੪॥
guramukh gaararr je sune mane naau santos |4|വിഷത്തിനെതിരായ ചാരുത എന്ന നാമം ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ കേൾക്കുകയും വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്താൽ അവൻ്റെ മനസ്സ് സംതൃപ്തമാകും. ||4||
ਮਾਗਰਮਛੁ ਫਹਾਈਐ ਕੁੰਡੀ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇ ॥
maagaramachh fahaaeeai kunddee jaal vataae |മുതലയെ കൊളുത്തും വരിയും കൊണ്ട് പിടിക്കുന്നു;
ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਥਾ ਫਾਹੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਇ ॥
duramat faathaa faaheeai fir fir pachhotaae |ദുഷിച്ച മനസ്സിൻ്റെ കെണിയിൽ അകപ്പെട്ടു, അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ഖേദിക്കുകയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਇ ॥੫॥
jaman maran na sujhee kirat na mettiaa jaae |5|ജനനവും മരണവും അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല; ഒരാളുടെ മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ലിഖിതം മായ്ക്കാനാവില്ല. ||5||
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਬਿਖੁ ਜਾਇ ॥
haumai bikh paae jagat upaaeaa sabad vasai bikh jaae |അഹംഭാവത്തിൻ്റെ വിഷം കുത്തിവച്ച് ലോകം സൃഷ്ടിച്ചു; ശബദ് ഉള്ളിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചാൽ വിഷം ഇല്ലാതാകുന്നു.
ਜਰਾ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
jaraa johi na sakee sach rahai liv laae |യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ലയിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരാളെ വാർദ്ധക്യം വേദനിപ്പിക്കുകയില്ല.
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
jeevan mukat so aakheeai jis vichahu haumai jaae |6|ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ട, അവനിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം തുടച്ചുനീക്കപ്പെട്ട ജീവൻ-മിക്ത എന്ന് അവനെ മാത്രമേ വിളിക്കൂ. ||6||