യൗവനത്തിൻ്റെയും സമ്പത്തിൻ്റെയും പ്രതാപത്തിൻ്റെയും അഹങ്കാരത്തിൽ രാവും പകലും അയാൾ ലഹരിയിൽ കഴിയുന്നു. ||1||
ദൈവം സൗമ്യതയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ളവനാണ്, എന്നേക്കും വേദന നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്, എന്നാൽ മർത്യൻ അവൻ്റെ മനസ്സിനെ അവനിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നില്ല.
ഓ ദാസനായ നാനാക്ക്, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾക്കിടയിൽ, ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ അപൂർവം ചിലർ മാത്രമേ ദൈവത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നുള്ളൂ. ||2||2||
ധനാസാരി, ഒമ്പതാം മെഹൽ:
ആ യോഗിക്ക് വഴി അറിയില്ല.
അവൻ്റെ ഹൃദയം അത്യാഗ്രഹം, വൈകാരിക അടുപ്പം, മായ, അഹംഭാവം എന്നിവയാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുകയോ പുകഴ്ത്തുകയോ ചെയ്യാത്തവൻ, സ്വർണ്ണത്തെയും ഇരുമ്പിനെയും ഒരുപോലെ നോക്കുന്നവൻ,
സുഖദുഃഖങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തനായവൻ - അവനെ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ യോഗി എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ||1||
അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സ് പത്ത് ദിക്കുകളിൽ അലയുന്നു - അതിനെ ശാന്തമാക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും വേണം.
നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഈ വിദ്യ അറിയുന്നവൻ വിമോചിതനായി വിധിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||3||
ധനാസാരി, ഒമ്പതാം മെഹൽ:
ഇപ്പോൾ, ഞാൻ എന്ത് ശ്രമങ്ങൾ നടത്തണം?
എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ആകുലതകളെ എങ്ങനെ അകറ്റാം? ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം എനിക്ക് എങ്ങനെ കടക്കാൻ കഴിയും? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഈ മനുഷ്യാവതാരം ലഭിച്ചിട്ട്, ഞാൻ ഒരു സത്പ്രവൃത്തിയും ചെയ്തിട്ടില്ല; ഇത് എന്നെ വളരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു!
ചിന്തയിലും വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലും ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതി പാടിയിട്ടില്ല; ഈ ചിന്ത എൻ്റെ മനസ്സിനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു. ||1||
ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ഞാൻ ശ്രവിച്ചു, പക്ഷേ ആത്മീയ ജ്ഞാനം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞില്ല; ഒരു മൃഗത്തെപ്പോലെ, ഞാൻ എൻ്റെ വയറു നിറയ്ക്കുന്നു.
നാനാക്ക് പറയുന്നു, ദൈവമേ, ദയവായി നിങ്ങളുടെ കൃപയുടെ നിയമം സ്ഥിരീകരിക്കുക; എങ്കിൽ മാത്രമേ പാപിയായ എനിക്ക് രക്ഷ പ്രാപിക്കാൻ കഴിയൂ. ||2||4||9||9||13||58||4||93||
ധനാസാരി, ആദ്യ മെഹൽ, രണ്ടാം വീട്, അഷ്ടപധീയ:
ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
മുത്തുകൾ നിറഞ്ഞ സമുദ്രമാണ് ഗുരു.
അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ വിശുദ്ധന്മാർ ഒത്തുകൂടുന്നു; അവർ അവിടെനിന്നു ദൂരെ പോകുന്നില്ല.
അവർ ഭഗവാൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നു; അവർ ദൈവത്താൽ സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നു.
ഈ കുളത്തിനുള്ളിൽ, ഹംസങ്ങൾ അവരുടെ ആത്മാക്കളുടെ നാഥനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||
ചെളിക്കുളത്തിൽ കുളിച്ച് പാവം കൊക്കിന് എന്ത് ചെയ്യാനാവും?
അത് ചെളിയിൽ മുങ്ങിപ്പോകുന്നു, അതിൻ്റെ മാലിന്യം കഴുകുന്നില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
സൂക്ഷ്മമായ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം, ചിന്താശീലനായ വ്യക്തി ഒരു ചുവടുവെക്കുന്നു.
ദ്വൈതഭാവം ഉപേക്ഷിച്ച്, അവൻ അരൂപിയായ ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തനാകുന്നു.
അവൻ മുക്തിയുടെ നിധി നേടുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നു.
അവൻ്റെ വരവും പോക്കും അവസാനിക്കുന്നു, ഗുരു അവനെ സംരക്ഷിക്കുന്നു. ||2||
ഹംസം ഈ കുളം വിട്ടുപോകില്ല.
ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ, അവർ സ്വർഗ്ഗീയ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു.
ഹംസങ്ങൾ കുളത്തിലാണ്, കുളം ഹംസത്തിലാണ്.
അവർ പറയാത്ത സംസാരം സംസാരിക്കുന്നു, അവർ ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തെ ബഹുമാനിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
യോഗി, ആദിമ ഭഗവാൻ, അഗാധമായ സമാധിയുടെ ആകാശമണ്ഡലത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു.
അവൻ ആണുമല്ല, പെണ്ണുമല്ല; അവനെ എങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കും?
മൂന്ന് ലോകങ്ങളും അവൻ്റെ പ്രകാശത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് തുടരുന്നു.
നിശബ്ദരായ ജ്ഞാനികളും യോഗാചാര്യന്മാരും യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നു. ||4||
ഭഗവാൻ ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഉറവിടമാണ്, നിസ്സഹായരുടെ പിന്തുണയാണ്.
ഗുരുമുഖന്മാർ സ്വർഗ്ഗീയ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ദൈവം തൻ്റെ ഭക്തരുടെ സ്നേഹിതനാണ്, ഭയത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്.
അഹന്തയെ കീഴടക്കി, ഒരാൾ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, അവൻ്റെ പാദങ്ങൾ പാതയിൽ സ്ഥാപിക്കുന്നു. ||5||
അവൻ പല ശ്രമങ്ങളും നടത്തുന്നു, എന്നിട്ടും, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവനെ പീഡിപ്പിക്കുന്നു.
മരിക്കാൻ മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട അവൻ ലോകത്തിലേക്ക് വരുന്നു.