ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1282
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲੀਐ ਵਿਣੁ ਤੋਲੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
atul kiau toleeai vin tole paaeaa na jaae |തൂക്കമില്ലാത്തത് എങ്ങനെ തൂക്കിനോക്കും? അവനെ തൂക്കിനോക്കാതെ അവനെ ലഭിക്കുകയില്ല.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
gur kai sabad veechaareeai gun meh rahai samaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുക, അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സദ്ഗുണങ്ങളിൽ മുഴുകുക.
ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
apanaa aap aap tolasee aape milai milaae |അവൻ തന്നെത്തന്നെ തൂക്കിനോക്കുന്നു; അവൻ തന്നോട് ഐക്യപ്പെടുന്നു.
ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
tis kee keemat naa pavai kahanaa kichhoo na jaae |അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല; ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും പറയാനാവില്ല.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਸਚੀ ਬੂਝ ਦਿਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥
hau balihaaree gur aapane jin sachee boojh ditee bujhaae |ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിന് ഒരു ത്യാഗമാണ്; ഈ യഥാർത്ഥ തിരിച്ചറിവ് അവൻ എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി.
ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jagat musai amrit lutteeai manamukh boojh na paae |ലോകം വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടു, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് കൊള്ളയടിക്കുന്നു. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ഇത് തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
vin naavai naal na chalasee jaasee janam gavaae |പേരില്ലാതെ ഒന്നും അവനോടൊപ്പം പോകില്ല; അവൻ തൻ്റെ ജീവിതം പാഴാക്കിക്കളയുന്നു;
ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਤਿਨੑੀ ਘਰੁ ਰਖਿਆ ਦੂਤਾ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥
guramatee jaage tinaee ghar rakhiaa dootaa kaa kichh na vasaae |8|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുകയും ഉണർന്ന് ബോധവാന്മാരായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ, അവരുടെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനം സംരക്ഷിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; ഭൂതങ്ങൾക്ക് അവരുടെ നേരെ ശക്തിയില്ല. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਬਿਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ॥
baabeehaa naa bilalaae naa tarasaae ehu man khasam kaa hukam man |ഹേ മഴപ്പക്ഷി, നിലവിളിക്കരുത്. നിങ്ങളുടെ ഈ മനസ്സ് ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിനായി ദാഹിക്കരുത്. നിൻറെ രക്ഷിതാവിൻറെയും യജമാനൻറെയും കൽപ്പനയായ ഹുകാം അനുസരിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਤਿਖ ਉਤਰੈ ਚੜੈ ਚਵਗਲਿ ਵੰਨੁ ॥੧॥
naanak hukam maniaai tikh utarai charrai chavagal van |1|നിങ്ങളുടെ ദാഹം ശമിക്കും. അവനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം നാലിരട്ടിയായി വർദ്ധിക്കും. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਹਿ ਤੇਰਾ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਹਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥
baabeehaa jal meh teraa vaas hai jal hee maeh firaeh |മഴപ്പക്ഷിയേ, നിൻ്റെ സ്ഥലം വെള്ളത്തിലാണ്; നീ വെള്ളത്തിൽ ചുറ്റിനടക്കുന്നു.
ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਹਿ ॥
jal kee saar na jaanahee taan toon kookan paeh |എന്നാൽ നിങ്ങൾ വെള്ളത്തെ വിലമതിക്കുന്നില്ല, അതിനാൽ നിങ്ങൾ നിലവിളിക്കുന്നു.
ਜਲ ਥਲ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਹਿ ॥
jal thal chahu dis varasadaa khaalee ko thaau naeh |വെള്ളത്തിലും കരയിലും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് മഴ പെയ്യുന്നു. ഒരു സ്ഥലവും ഉണങ്ങിയിട്ടില്ല.
ਏਤੈ ਜਲਿ ਵਰਸਦੈ ਤਿਖ ਮਰਹਿ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥
etai jal varasadai tikh mareh bhaag tinaa ke naeh |ഇത്രയധികം മഴ പെയ്യുമ്പോൾ ദാഹിച്ചു മരിക്കുന്നവർ വളരെ നിർഭാഗ്യവാന്മാരാണ്.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਜਿਨ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak guramukh tin sojhee pee jin vasiaa man maeh |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖന്മാർ മനസ്സിലാക്കുന്നു; കർത്താവ് അവരുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਨਾਥ ਜਤੀ ਸਿਧ ਪੀਰ ਕਿਨੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
naath jatee sidh peer kinai ant na paaeaa |യോഗാചാര്യന്മാർ, ബ്രഹ്മചാരികൾ, സിദ്ധന്മാർ, ആത്മീയ ആചാര്യന്മാർ - അവരാരും ഭഗവാൻ്റെ അതിരുകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥
guramukh naam dhiaae tujhai samaaeaa |കർത്താവേ, ഗുരുമുഖന്മാർ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുകയും അങ്ങയിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥
jug chhateeh gubaar tis hee bhaaeaa |മുപ്പത്തിയാറു യുഗങ്ങളോളം, ദൈവം തൻ്റെ ഇഷ്ടം പോലെ അന്ധകാരത്തിൽ കഴിഞ്ഞു.
ਜਲਾ ਬਿੰਬੁ ਅਸਰਾਲੁ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥
jalaa binb asaraal tinai varataaeaa |വിശാലമായ വെള്ളക്കെട്ട് ചുറ്റും കറങ്ങി.
ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗੰਮੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
neel aneel agam sarajeet sabaaeaa |എല്ലാറ്റിൻ്റെയും സ്രഷ്ടാവ് അനന്തവും അനന്തവും അപ്രാപ്യവുമാണ്.
ਅਗਨਿ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਤਿਹਾਇਆ ॥
agan upaaee vaad bhukh tihaaeaa |അവൻ തീയും സംഘർഷവും വിശപ്പും ദാഹവും രൂപപ്പെടുത്തി.
ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
duneea kai sir kaal doojaa bhaaeaa |ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തിൽ, ലോകജനതയുടെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ മരണം തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.
ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਜਿਨਿ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੯॥
rakhai rakhanahaar jin sabad bujhaaeaa |9|ശബാദിൻ്റെ വചനം ഗ്രഹിക്കുന്നവരെ രക്ഷകനായ കർത്താവ് രക്ഷിക്കുന്നു. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਇਹੁ ਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
eihu jal sabh tai varasadaa varasai bhaae subhaae |ഈ മഴ എല്ലാവരിലും പെയ്തിറങ്ങുന്നു; ദൈവത്തിൻ്റെ ഇഷ്ടാനുസരണം മഴ പെയ്യുന്നു.
ਸੇ ਬਿਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
se birakhaa hareeaavale jo guramukh rahe samaae |ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ആ മരങ്ങൾ പച്ചയും സമൃദ്ധവുമായി മാറുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak nadaree sukh hoe enaa jantaa kaa dukh jaae |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയാൽ സമാധാനമുണ്ട്; ഈ ജീവികളുടെ വേദന ഇല്ലാതായി. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਚਮਕਿਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
bhinee rain chamakiaa vutthaa chhahabar laae |രാത്രി മഞ്ഞു നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു; മിന്നൽപ്പിണരുകൾ, പെരുമഴ പെയ്യുന്നു.
ਜਿਤੁ ਵੁਠੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤੁ ਊਪਜੈ ਜਾਂ ਸਹੁ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
jit vutthai an dhan bahut aoopajai jaan sahu kare rajaae |മഴ പെയ്യുമ്പോൾ ഭക്ഷണവും സമ്പത്തും സമൃദ്ധമായി ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, അത് ദൈവഹിതമാണെങ്കിൽ.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਇ ॥
jit khaadhai man tripateeai jeean jugat samaae |അത് കഴിച്ച്, അവൻ്റെ സൃഷ്ടികളുടെ മനസ്സ് സംതൃപ്തമായി, അവർ വഴിയുടെ ജീവിതശൈലി സ്വീകരിക്കുന്നു.
ਇਹੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
eihu dhan karate kaa khel hai kade aavai kade jaae |ഈ സമ്പത്ത് സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ്റെ കളിയാണ്. ചിലപ്പോൾ വരും, ചിലപ്പോൾ പോകും.
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
giaaneea kaa dhan naam hai sad hee rahai samaae |ആത്മീയ ജ്ഞാനികളുടെ സമ്പത്താണ് നാമം. അത് എന്നേക്കും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਇਹੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak jin kau nadar kare taan ihu dhan palai paae |2|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടിയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർക്ക് ഈ സമ്പത്ത് ലഭിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |അവൻ തന്നെ ചെയ്യുന്നു, എല്ലാം ചെയ്യാൻ കാരണമാകുന്നു. ആരോടാണ് എനിക്ക് പരാതി പറയേണ്ടത്?
ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥
aape lekhaa mangasee aap karaae kaar |അവൻ തന്നെ മർത്യജീവികളെ കണക്കു ചോദിക്കുന്നു; അവൻ തന്നെ അവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰੁ ॥
jo tis bhaavai so theeai hukam kare gaavaar |അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്തും സംഭവിക്കുന്നു. ഒരു വിഡ്ഢി മാത്രമാണ് കമാൻഡുകൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്.
ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
aap chhaddaae chhutteeai aape bakhasanahaar |അവൻ തന്നെ രക്ഷിക്കുകയും വീണ്ടെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ തന്നെയാണ് പൊറുക്കുന്നവൻ.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
aape vekhai sune aap sabhasai de aadhaar |അവൻ തന്നെ കാണുന്നു, അവൻ തന്നെ കേൾക്കുന്നു; അവൻ എല്ലാവർക്കും തൻ്റെ പിന്തുണ നൽകുന്നു.
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sabh meh ek varatadaa sir sir kare beechaar |അവൻ മാത്രം എല്ലാറ്റിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ ഓരോന്നും പരിഗണിക്കുന്നു.