ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 791
ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
ghar dar paavai mahal naam piaariaa |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ സ്വന്തം വീടും മാളികയും നേടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥
guramukh paaeaa naam hau gur kau vaariaa |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് നാമം ലഭിച്ചു; ഞാൻ ഗുരുവിന് ബലിയാണ്.
ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥
too aap savaareh aap sirajanahaariaa |16|സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവേ, നീ തന്നെ ഞങ്ങളെ അലങ്കരിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
deevaa balai andheraa jaae |വിളക്ക് കത്തിച്ചാൽ ഇരുട്ട് അകന്നുപോകും;
ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥
bed paatth mat paapaa khaae |വേദങ്ങൾ വായിച്ചാൽ പാപബുദ്ധി നശിച്ചു.
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥
augavai soor na jaapai chand |സൂര്യൻ ഉദിക്കുമ്പോൾ ചന്ദ്രനെ കാണില്ല.
ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥
jah giaan pragaas agiaan mittant |ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നിടത്തെല്ലാം അജ്ഞാനം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥
bed paatth sansaar kee kaar |വേദങ്ങൾ വായിക്കുന്നത് ലോകത്തിൻ്റെ അധിനിവേശമാണ്;
ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
parri parri panddit kareh beechaar |പണ്ഡിറ്റുകൾ അവ വായിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥
bin boojhe sabh hoe khuaar |മനസ്സിലാക്കാതെ, എല്ലാം നശിച്ചു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak guramukh utaras paar |1|ഓ നാനാക്ക്, ഗുർമുഖ് അക്കരെ കൊണ്ടുപോയി. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aaeio naam na lago piaar |ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ആസ്വദിക്കാത്തവർ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല.
ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasanaa fikaa bolanaa nit nit hoe khuaar |അവർ നാവുകൊണ്ട് വ്യർത്ഥമായി സംസാരിക്കുകയും നിരന്തരം അപമാനിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak peaai kirat kamaavanaa koe na mettanahaar |2|ഓ നാനാക്ക്, അവർ തങ്ങളുടെ മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കർമ്മമനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നു, അത് ആർക്കും മായ്ക്കാൻ കഴിയില്ല. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
ji prabh saalaahe aapanaa so sobhaa paae |തൻ്റെ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നവൻ ബഹുമാനം പ്രാപിക്കുന്നു.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
haumai vichahu door kar sach man vasaae |അവൻ തൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ പുറന്തള്ളുന്നു, അവൻ്റെ മനസ്സിൽ യഥാർത്ഥ നാമം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
sach baanee gun ucharai sachaa sukh paae |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുകയും യഥാർത്ഥ സമാധാനം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥
mel bheaa chiree vichhuniaa gur purakh milaae |ഇത്രയും കാലം വേർപിരിഞ്ഞ ശേഷം അവൻ കർത്താവുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു; ആദിമപുരുഷനായ ഗുരു അവനെ ഭഗവാനുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥
man mailaa iv sudh hai har naam dhiaae |17|അങ്ങനെ, അവൻ്റെ മലിനമായ മനസ്സ് ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുകയും ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਕਾਇਆ ਕੂਮਲ ਫੁਲ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਗੁਪਸਿ ਮਾਲ ॥
kaaeaa koomal ful gun naanak gupas maal |ശരീരത്തിലെ പുതിയ ഇലകളും പുണ്യത്തിൻ്റെ പൂക്കളും കൊണ്ട് നാനാക്ക് തൻ്റെ മാല നെയ്തു.
ਏਨੀ ਫੁਲੀ ਰਉ ਕਰੇ ਅਵਰ ਕਿ ਚੁਣੀਅਹਿ ਡਾਲ ॥੧॥
enee fulee rau kare avar ki chuneeeh ddaal |1|അത്തരം മാലകളിൽ ഭഗവാൻ പ്രസാദിക്കുന്നു, പിന്നെ എന്തിനാണ് മറ്റ് പൂക്കൾ പറിക്കുന്നത്? ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨੑ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ॥
naanak tinaa basant hai jina ghar vasiaa kant |ഓ നാനാക്ക്, ആരുടെ ഭവനങ്ങളിൽ അവരുടെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് വസിക്കുന്നുവോ അവർക്ക് ഇത് വസന്തകാലമാണ്.
ਜਿਨ ਕੇ ਕੰਤ ਦਿਸਾਪੁਰੀ ਸੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਫਿਰਹਿ ਜਲੰਤ ॥੨॥
jin ke kant disaapuree se ahinis fireh jalant |2|എന്നാൽ ഭർത്താവ് ദൂരെ ദൂരദേശങ്ങളിൽ കഴിയുന്നവർ രാവും പകലും ജ്വലിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥
aape bakhase deaa kar gur satigur bachanee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തിൽ വസിക്കുന്നവരോട് കരുണാമയനായ ഭഗവാൻ തന്നെ ക്ഷമിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥
anadin sevee gun ravaa man sachai rachanee |രാവും പകലും, ഞാൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു, അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുന്നു; എൻ്റെ മനസ്സ് അവനിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥
prabh meraa beant hai ant kinai na lakhanee |എൻ്റെ ദൈവം അനന്തമാണ്; അവൻ്റെ പരിധി ആർക്കും അറിയില്ല.
ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥
satigur charanee lagiaa har naam nit japanee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ മുറുകെ പിടിച്ച്, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ നിരന്തരം ധ്യാനിക്കുക.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥
jo ichhai so fal paaeisee sabh gharai vich jachanee |18|അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലം നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കും, എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും നിങ്ങളുടെ ഭവനത്തിൽ നിറവേറ്റപ്പെടും. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਪਹਿਲਾ ਮਉਲਿਓ ਸੋਇ ॥
pahil basantai aagaman pahilaa maulio soe |വസന്തം ആദ്യത്തെ പൂക്കൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു, പക്ഷേ കർത്താവ് നേരത്തെ തന്നെ പൂക്കുന്നു.
ਜਿਤੁ ਮਉਲਿਐ ਸਭ ਮਉਲੀਐ ਤਿਸਹਿ ਨ ਮਉਲਿਹੁ ਕੋਇ ॥੧॥
jit mauliaai sabh mauleeai tiseh na maulihu koe |1|അവൻ്റെ പുഷ്പത്താൽ എല്ലാം പൂക്കുന്നു; മറ്റാരും അവനെ പൂവിടുന്നില്ല. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਤਿਸ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
pahil basantai aagaman tis kaa karahu beechaar |വസന്തകാലത്തേക്കാളും മുമ്പേ അവൻ പൂക്കുന്നു; അവനെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |2|ഓ നാനാക്ക്, എല്ലാവർക്കും പിന്തുണ നൽകുന്നവനെ സ്തുതിക്കുക. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਜੇ ਹੋਇ ॥
miliaai miliaa naa milai milai miliaa je hoe |ഐക്യപ്പെടുന്നതിലൂടെ, ഐക്യപ്പെട്ടവൻ ഒന്നിക്കുന്നില്ല; അവൻ ഒന്നിക്കുന്നു, അവൻ ഐക്യപ്പെട്ടാൽ മാത്രം.
ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
antar aatamai jo milai miliaa kaheeai soe |3|എന്നാൽ അവൻ തൻ്റെ ആത്മാവിൽ ആഴത്തിൽ ഒന്നിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവൻ ഏകീകൃതനാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
har har naam salaaheeai sach kaar kamaavai |ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുക, ഹർ, ഹർ, സത്യസന്ധമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുക.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥
doojee kaarai lagiaa fir jonee paavai |മറ്റ് കർമ്മങ്ങളോട് ചേർന്ന്, പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയാൻ ഒരുവൻ അയയ്ക്കപ്പെടുന്നു.
ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
naam ratiaa naam paaeeai naame gun gaavai |നാമത്തോട് ഇണങ്ങിച്ചേർന്ന് ഒരാൾ നാമം നേടുകയും നാമത്തിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
gur kai sabad salaaheeai har naam samaavai |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥
satigur sevaa safal hai seviaai fal paavai |19|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനുള്ള സേവനം ഫലപ്രദവും പ്രതിഫലദായകവുമാണ്; അവനെ സേവിച്ചാൽ ഫലം ലഭിക്കും. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |സലോക്, രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਿਸ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਇ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਇਕੁ ਤੂ ॥
kis hee koee koe many nimaanee ik too |ചിലർക്ക് മറ്റു ചിലരുണ്ട്, പക്ഷേ ഞാൻ നിരാശനും അപമാനിതനുമാണ്; എനിക്ക് നീ മാത്രമേ ഉള്ളൂ കർത്താവേ.