ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 791
ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
ghar dar paavai mahal naam piaariaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆ ಮತ್ತು ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥
guramukh paaeaa naam hau gur kau vaariaa |ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ನಾನು ನಾಮವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ಗುರುವಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥
too aap savaareh aap sirajanahaariaa |16|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಕರ್ತನೇ, ನೀವೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿ ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸಿ. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
deevaa balai andheraa jaae |ದೀಪ ಬೆಳಗಿದರೆ ಕತ್ತಲು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ;
ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥
bed paatth mat paapaa khaae |ವೇದಗಳನ್ನು ಓದುವುದರಿಂದ ಪಾಪ ಬುದ್ಧಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥
augavai soor na jaapai chand |ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸಿದಾಗ ಚಂದ್ರ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥
jah giaan pragaas agiaan mittant |ಎಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯು ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾನವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥
bed paatth sansaar kee kaar |ವೇದಗಳನ್ನು ಓದುವುದು ಪ್ರಪಂಚದ ಉದ್ಯೋಗ;
ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
parri parri panddit kareh beechaar |ಪಂಡಿತರು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ, ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥
bin boojhe sabh hoe khuaar |ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲವೂ ಹಾಳಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak guramukh utaras paar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಒಯ್ಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aaeio naam na lago piaar |ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಸವಿಯದವರು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasanaa fikaa bolanaa nit nit hoe khuaar |ಅವರು ತಮ್ಮ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ನಿಷ್ಕಪಟವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವಮಾನಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak peaai kirat kamaavanaa koe na mettanahaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮದ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
ji prabh saalaahe aapanaa so sobhaa paae |ತನ್ನ ದೇವರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವವನು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
haumai vichahu door kar sach man vasaae |ಅವನು ತನ್ನೊಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
sach baanee gun ucharai sachaa sukh paae |ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥
mel bheaa chiree vichhuniaa gur purakh milaae |ಇಷ್ಟು ದಿನ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ನಂತರ ಅವನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯನಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಗುರು, ಮೂಲ ಜೀವಿ, ಅವನನ್ನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥
man mailaa iv sudh hai har naam dhiaae |17|ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಅವನ ಕೊಳಕು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਾਇਆ ਕੂਮਲ ਫੁਲ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਗੁਪਸਿ ਮਾਲ ॥
kaaeaa koomal ful gun naanak gupas maal |ದೇಹದ ತಾಜಾ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಪುಣ್ಯದ ಹೂವುಗಳಿಂದ, ನಾನಕ್ ತನ್ನ ಹಾರವನ್ನು ನೇಯ್ದಿದ್ದಾನೆ.
ਏਨੀ ਫੁਲੀ ਰਉ ਕਰੇ ਅਵਰ ਕਿ ਚੁਣੀਅਹਿ ਡਾਲ ॥੧॥
enee fulee rau kare avar ki chuneeeh ddaal |1|ಅಂತಹ ಹೂಮಾಲೆಗಳಿಂದ ಭಗವಂತ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಹಾಗಾದರೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಆರಿಸಬೇಕು? ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨੑ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ॥
naanak tinaa basant hai jina ghar vasiaa kant |ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಪತಿ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿರುವನೋ ಅವರಿಗೆ ಇದು ವಸಂತ ಋತು.
ਜਿਨ ਕੇ ਕੰਤ ਦਿਸਾਪੁਰੀ ਸੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਫਿਰਹਿ ਜਲੰਤ ॥੨॥
jin ke kant disaapuree se ahinis fireh jalant |2|ಆದರೆ ಯಾರ ಪತಿ ಭಗವಂತ ದೂರದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೋ ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಉರಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥
aape bakhase deaa kar gur satigur bachanee |ದಯಾಮಯನಾದ ಭಗವಂತನು ಸ್ವತಃ ಗುರುವಿನ ವಾಕ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರು.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥
anadin sevee gun ravaa man sachai rachanee |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಆತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥
prabh meraa beant hai ant kinai na lakhanee |ನನ್ನ ದೇವರು ಅನಂತ; ಅವನ ಮಿತಿ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥
satigur charanee lagiaa har naam nit japanee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥
jo ichhai so fal paaeisee sabh gharai vich jachanee |18|ಹೀಗೆ ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಆಸೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਪਹਿਲਾ ਮਉਲਿਓ ਸੋਇ ॥
pahil basantai aagaman pahilaa maulio soe |ವಸಂತವು ಮೊದಲ ಹೂವುಗಳನ್ನು ತರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಭಗವಂತ ಇನ್ನೂ ಮುಂಚೆಯೇ ಅರಳುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਤੁ ਮਉਲਿਐ ਸਭ ਮਉਲੀਐ ਤਿਸਹਿ ਨ ਮਉਲਿਹੁ ਕੋਇ ॥੧॥
jit mauliaai sabh mauleeai tiseh na maulihu koe |1|ಅವನ ಅರಳುವಿಕೆಯಿಂದ, ಎಲ್ಲವೂ ಅರಳುತ್ತವೆ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಅರಳಲು ಕಾರಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਤਿਸ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
pahil basantai aagaman tis kaa karahu beechaar |ಅವನು ವಸಂತಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುಂಚೆಯೇ ಅರಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬೆಂಬಲ ನೀಡುವವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਜੇ ਹੋਇ ॥
miliaai miliaa naa milai milai miliaa je hoe |ಒಗ್ಗೂಡುವುದರಿಂದ, ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಿಂದ ಒಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಒಗ್ಗೂಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ.
ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
antar aatamai jo milai miliaa kaheeai soe |3|ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ಆತ್ಮದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಒಂದಾದರೆ, ಅವನು ಐಕ್ಯವೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
har har naam salaaheeai sach kaar kamaavai |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ಹರ್, ಹರ್, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿ.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥
doojee kaarai lagiaa fir jonee paavai |ಇತರ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿ, ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡಲು ಒಪ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
naam ratiaa naam paaeeai naame gun gaavai |ಹೆಸರಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಒಬ್ಬರು ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
gur kai sabad salaaheeai har naam samaavai |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾ ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥
satigur sevaa safal hai seviaai fal paavai |19|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯು ಫಲಪ್ರದ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಫಲದಾಯಕ; ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಫಲ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |ಸಲೋಕ್, ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਿਸ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਇ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਇਕੁ ਤੂ ॥
kis hee koee koe many nimaanee ik too |ಕೆಲವು ಜನರು ಇತರರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ನಾನು ದುಃಖಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಅವಮಾನಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ; ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದಾನೆ, ಕರ್ತನೇ.