ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1055
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
jug chaare gur sabad pachhaataa |ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
guramukh marai na janamai guramukh guramukh sabad samaahaa he |10|ಗುರುಮುಖನು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಗುರುಮುಖನು ಮರುಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರ್ಮುಖನು ಶಾಬಾದ್ನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ. ||10||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥
guramukh naam sabad saalaahe |ಗುರುಮುಖನು ನಾಮ್ ಮತ್ತು ಶಬ್ದವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
agam agochar veparavaahe |ದೇವರು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾವಲಂಬಿ.
ਏਕ ਨਾਮਿ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
ek naam jug chaar udhaare sabade naam visaahaa he |11|ನಾಮ್, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ನಾಮ್ನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||11||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
guramukh saant sadaa sukh paae |ಗುರುಮುಖನು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
guramukh hiradai naam vasaae |ಗುರುಮುಖನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
guramukh hovai so naam boojhai kaatte duramat faahaa he |12|ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸಿನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಸ್ನ್ಯಾಪ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
guramukh upajai saach samaavai |ಗುರುಮುಖದಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥
naa mar jamai na joonee paavai |ಅವನು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಜನ್ಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
guramukh sadaa raheh rang raate anadin laide laahaa he |13|ಗುರುಮುಖವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿ ಹಗಲು ಲಾಭ ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||13||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਬਾਰੇ ॥
guramukh bhagat soheh darabaare |ಗುರುಮುಖರು, ಭಕ್ತರು, ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
sachee baanee sabad savaare |ಅವರು ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
anadin gun gaavai din raatee sahaj setee ghar jaahaa he |14|ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||14||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur pooraa sabad sunaae |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಶಬ್ದವನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ;
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
anadin bhagat karahu liv laae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
har gun gaaveh sad hee niramal niramal gun paatisaahaa he |15|ಭಗವಂತನ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹಾಡುವವನು ನಿರ್ಮಲನಾಗುತ್ತಾನೆ; ನಿರ್ಮಲವಾದವು ಸಾರ್ವಭೌಮನಾದ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳು. ||15||
ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
gun kaa daataa sachaa soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವವನು.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਬਿਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥
naanak jan naam salaahe bigasai so naam beparavaahaa he |16|2|11|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ; ಸ್ವಯಂಪೂರ್ಣನಾದ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಭಾವಪರವಶತೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಅರಳುತ್ತಾನೆ. ||16||2||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵਿਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
har jeeo sevihu agam apaaraa |ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸಿ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅನಂತ.
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
tis daa ant na paaeeai paaraavaaraa |ಅವನಿಗೆ ಅಂತ್ಯ ಅಥವಾ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਮਤਿ ਅਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
guraparasaad raviaa ghatt antar tith ghatt mat agaahaa he |1|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವವನು - ಅವನ ಹೃದಯವು ಅನಂತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ. ||1||
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
sabh meh varatai eko soee |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਸਭਨਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
sabhanaa pratipaal kare jagajeevan dedaa rijak sanbaahaa he |2|ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನವು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪೋಷಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುತ್ತದೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪೋಷಣೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ||2||
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝਿ ਬੁਝਾਇਆ ॥
poorai satigur boojh bujhaaeaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
hukame hee sabh jagat upaaeaa |ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹੁਕਮੁ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
hukam mane soee sukh paae hukam sir saahaa paatisaahaa he |3|ಅವನ ಆಜ್ಞೆಗೆ ವಿಧೇಯನಾಗುವವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯು ರಾಜರು ಮತ್ತು ಚಕ್ರವರ್ತಿಗಳ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರ ಮೇಲಿರುತ್ತದೆ. ||3||
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
sachaa satigur sabad apaaraa |ನಿಜವೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು. ಅನಂತ ಅವರ ಶಬ್ದದ ಮಾತು.
ਤਿਸ ਦੈ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
tis dai sabad nisatarai sansaaraa |ಅವರ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಜಗತ್ತು ಉಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਦੇਦਾ ਸਾਸ ਗਿਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
aape karataa kar kar vekhai dedaa saas giraahaa he |4|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವನು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಉಸಿರು ಮತ್ತು ಪೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ॥
kott madhe kiseh bujhaae |ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad rate rang laae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅವರು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ.
ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
har saalaaheh sadaa sukhadaataa har bakhase bhagat salaahaa he |5|ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿ ನೀಡುವ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ತುತಿಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥
satigur seveh se jan saache |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ವಿನಯವಂತರು ಸತ್ಯ.
ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਕਾਚਨਿ ਕਾਚੇ ॥
jo mar jameh kaachan kaache |ಸುಳ್ಳಿನ ಸುಳ್ಳು ಸಾಯುತ್ತದೆ, ಮರುಹುಟ್ಟು ಮಾತ್ರ.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
agam agochar veparavaahaa bhagat vachhal athaahaa he |6|ದುರ್ಗಮ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಸ್ವಾವಲಂಬಿ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಪ್ರಿಯ. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
satigur pooraa saach drirraae |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಳಗೆ ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
sachai sabad sadaa gun gaae |ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅವರ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲਿਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
gunadaataa varatai sabh antar sir sir likhadaa saahaa he |7|ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ನೀಡುವವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಅವನು ವಿಧಿಯ ಸಮಯವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥
sadaa hadoor guramukh jaapai |ದೇವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಗುರುಮುಖಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
sabade sevai so jan dhraapai |ಶಬ್ದದ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿ, ಸಾಂತ್ವನ ಮತ್ತು ಪೂರೈಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
anadin seveh sachee baanee sabad sachai omaahaa he |8|ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ. ||8||
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
agiaanee andhaa bahu karam drirraae |ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮತ್ತು ಕುರುಡರು ಎಲ್ಲಾ ವಿಧದ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥
manahatth karam fir jonee paae |ಅವರು ಹಠಮಾರಿ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಈ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.