ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 571
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲਾਗੈ ਮਾਇਆ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
maaeaa mohu antar mal laagai maaeaa ke vaapaaraa raam |ಮಾಯೆಯ ಮೋಹದ ಕೊಳಕು ಅವರ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಅವರು ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮਾਇਆ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ਜਗਤਿ ਪਿਆਰਾ ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
maaeaa ke vaapaaraa jagat piaaraa aavan jaan dukh paaee |ಅವರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸಲು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ; ಬರುವುದು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದು, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ਬਿਸ੍ਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥
bikh kaa keerraa bikh siau laagaa bisattaa maeh samaaee |ವಿಷದ ಹುಳು ವಿಷಕ್ಕೆ ವ್ಯಸನಿ; ಅದನ್ನು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਇ ਕਮਾਵੈ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
jo dhur likhiaa soe kamaavai koe na mettanahaaraa |ತನಗೆ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತವಾದುದನ್ನು ಅವನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲಾರರು.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹੋਰਿ ਮੂਰਖ ਕੂਕਿ ਮੁਏ ਗਾਵਾਰਾ ॥੩॥
naanak naam rate tin sadaa sukh paaeaa hor moorakh kook mue gaavaaraa |3|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿದ, ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ; ಅಜ್ಞಾನದ ಮೂರ್ಖರು ಕಿರುಚುತ್ತಾ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਮੋਹਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਰਾਮ ॥
maaeaa mohi man rangiaa mohi sudh na kaaee raam |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣವಾಗಿದೆ; ಈ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದಾಗಿ, ಅವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰੰਗੀਐ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥
guramukh ihu man rangeeai doojaa rang jaaee raam |ಗುರುಮುಖನ ಆತ್ಮವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਜਾਈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
doojaa rang jaaee saach samaaee sach bhare bhanddaaraa |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಗೋದಾಮು ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
guramukh hovai soee boojhai sach savaaranahaaraa |ಗುರುಮುಖನಾದವನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ಸತ್ಯದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਏ ॥
aape mele so har milai hor kahanaa kichhoo na jaae |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನು ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಬೇರೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਇਕਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥੪॥੫॥
naanak vin naavai bharam bhulaaeaa ik naam rate rang laae |4|5|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಒಬ್ಬನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಆದರೆ ಕೆಲವರು, ಹೆಸರಿನಿಂದ ತುಂಬಿ, ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||5||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਸਚਿ ਨਿਬੇੜਾ ਰਾਮ ॥
e man meriaa aavaa gaun sansaar hai ant sach niberraa raam |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಪ್ರಪಂಚವು ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಮರಣದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತದೆ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಮಾತ್ರ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਨ ਫੇਰਾ ਰਾਮ ॥
aape sachaa bakhas le fir hoe na feraa raam |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ਫਿਰਿ ਹੋਇ ਨ ਫੇਰਾ ਅੰਤਿ ਸਚਿ ਨਿਬੇੜਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
fir hoe na feraa ant sach niberraa guramukh milai vaddiaaee |ಅವನು ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವರು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
saachai rang raate sahaje maate sahaje rahe samaaee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ, ಅವನು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಆನಂದದಿಂದ ಅಮಲೇರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಆಕಾಶದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਅੰਤਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥
sachaa man bhaaeaa sach vasaaeaa sabad rate ant niberaa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಶಾಬಾದ್ ಪದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವನು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚਿ ਸਮਾਣੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਭਵਜਲਿ ਫੇਰਾ ॥੧॥
naanak naam rate se sach samaane bahur na bhavajal feraa |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಮತ್ತೆ ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਬਰਲੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਰਾਮ ॥
maaeaa mohu sabh baral hai doojai bhaae khuaaee raam |ಮಾಯೆಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹುಚ್ಚುತನವಾಗಿದೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਸਭੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਹੇਤੇ ਪਲਚਾਈ ਰਾਮ ॥
maataa pitaa sabh het hai hete palachaaee raam |ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಂದೆ - ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ; ಈ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਹੇਤੇ ਪਲਚਾਈ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
hete palachaaee purab kamaaee mett na sakai koee |ಅವರು ಈ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜਿਨਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
jin srisatt saajee so kar vekhai tis jevadd avar na koee |ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ॥
manamukh andhaa tap tap khapai bin sabadai saant na aaee |ಕುರುಡು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ತನ್ನ ಉರಿಯುವ ಕೋಪದಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ; ಶಬ್ದದ ಪದವಿಲ್ಲದೆ, ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਭੁਲਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਖੁਆਈ ॥੨॥
naanak bin naavai sabh koee bhulaa maaeaa mohi khuaaee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಯೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ನಾಶವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਏਹੁ ਜਗੁ ਜਲਤਾ ਦੇਖਿ ਕੈ ਭਜਿ ਪਏ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ਰਾਮ ॥
ehu jag jalataa dekh kai bhaj pe har saranaaee raam |ಈ ಜಗತ್ತು ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ನಾನು ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ತ್ವರೆಯಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ.
ਅਰਦਾਸਿ ਕਰਂੀ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਆਗੈ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਦੇਹੁ ਵਡਾਈ ਰਾਮ ॥
aradaas karanee gur poore aagai rakh levahu dehu vaddaaee raam |ನಾನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ: ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.
ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਾਤਾ ॥
rakh levahu saranaaee har naam vaddaaee tudh jevadd avar na daataa |ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮಹಿಮೆಯ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ನನಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸು; ನಿನ್ನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠ ದಾತ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ.
ਸੇਵਾ ਲਾਗੇ ਸੇ ਵਡਭਾਗੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
sevaa laage se vaddabhaage jug jug eko jaataa |ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿರುವವರು ಬಹಳ ಭಾಗ್ಯವಂತರು; ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ, ಅವರು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਗਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
jat sat sanjam karam kamaavai bin gur gat nahee paaee |ನೀವು ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ, ಸತ್ಯ, ಕಠಿಣವಾದ ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ನೀವು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ਜੋ ਜਾਇ ਪਵੈ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
naanak tis no sabad bujhaae jo jaae pavai har saranaaee |3|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಶಾಬಾದ್ನ ಪದವನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਜੋ ਹਰਿ ਮਤਿ ਦੇਇ ਸਾ ਊਪਜੈ ਹੋਰ ਮਤਿ ਨ ਕਾਈ ਰਾਮ ॥
jo har mat dee saa aoopajai hor mat na kaaee raam |ಭಗವಂತ ನೀಡಿದ ಆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೂಡುತ್ತದೆ; ಬೇರೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਤੂ ਆਪੇ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ਰਾਮ ॥
antar baahar ek too aape dehi bujhaaee raam |ಆಳವಾಗಿ, ಮತ್ತು ಅದರಾಚೆಯೂ, ನೀನು ಒಬ್ಬನೇ, ಓ ಕರ್ತನೇ; ನೀವೇ ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೀರಿ.
ਆਪੇ ਦੇਹਿ ਬੁਝਾਈ ਅਵਰ ਨ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ॥
aape dehi bujhaaee avar na bhaaee guramukh har ras chaakhiaa |ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಂದ ಆತನೇ ಆಶೀರ್ವದಿಸುವವನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਦਾ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਖਿਆ ॥
dar saachai sadaa hai saachaa saachai sabad subhaakhiaa |ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿಜ; ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಅವರು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ.