ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 364
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
so boojhai jis aap bujhaae |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಯಾರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಭಗವಂತನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੧॥
guraparasaadee sev karaae |1|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਗਿਆਨ ਰਤਨਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
giaan ratan sabh sojhee hoe |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಆಭರಣದೊಂದಿಗೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਾਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਵੇਖੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad agiaan binaasai anadin jaagai vekhai sach soe |1| rahaau |ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಅಜ್ಞಾನ ತೊಲಗುತ್ತದೆ; ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮੋਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
mohu gumaan gur sabad jalaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
poore gur te sojhee paae |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ನಿಜವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਮਹਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥
antar mahal gur sabad pachhaanai |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಒಳಗಿನ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹੈ ਥਿਰੁ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥੨॥
aavan jaan rahai thir naam samaane |2|ನಂತರ, ಒಬ್ಬರ ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆಯು ನಿಂತುಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
jaman maranaa hai sansaar |ಪ್ರಪಂಚವು ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਚੇਤੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
manamukh achet maaeaa mohu gubaar |ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਬਹੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥
par nindaa bahu koorr kamaavai |ಅವನು ಇತರರನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੩॥
visattaa kaa keerraa visattaa maeh samaavai |3|ಅವನು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಹುಳು, ಮತ್ತು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಅವನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
satasangat mil sabh sojhee paae |ನಿಜವಾದ ಸಭೆ, ಸತ್ ಸಂಗತವನ್ನು ಸೇರುವುದು, ಸಂಪೂರ್ಣ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
gur kaa sabad har bhagat drirraae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bhaanaa mane sadaa sukh hoe |ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಶರಣಾದವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧੦॥੪੯॥
naanak sach samaavai soe |4|10|49|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||4||10||49||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
aasaa mahalaa 3 panchapade |ಆಸಾ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್, ಪಂಚ-ಪದಯ್:
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦ ॥
sabad marai tis sadaa anand |ಶಬ್ದದ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಸಾಯುವವನು ಶಾಶ್ವತ ಆನಂದವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥
satigur bhette gur gobind |ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಗುರು, ಭಗವಂತ ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
naa fir marai na aavai jaae |ಅವನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
poore gur te saach samaae |1|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಅವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਲੇਖੁ ॥
jina kau naam likhiaa dhur lekh |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ,
ਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਭਗਤਿ ਵਿਸੇਖੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
te anadin naam sadaa dhiaaveh gur poore te bhagat visekh |1| rahaau |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ; ಅವನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ಭಕ್ತಿ ಪ್ರೇಮದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
jina kau har prabh le milaae |ಕರ್ತನಾದ ದೇವರು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತುಕೊಂಡಿರುವವರು
ਤਿਨੑ ਕੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
tina kee gahan gat kahee na jaae |ಅವರ ಭವ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਦਿਤੀ ਵਡਿਆਈ ॥
poorai satigur ditee vaddiaaee |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ,
ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੨॥
aootam padavee har naam samaaee |2|ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಕ್ರಮದ, ಮತ್ತು ನಾನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
jo kichh kare su aape aap |ಭಗವಂತ ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಾನೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
ek gharree meh thaap uthaap |ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
keh keh kahanaa aakh sunaae |ಕೇವಲ ಮಾತನಾಡುವುದು, ಮಾತನಾಡುವುದು, ಕೂಗುವುದು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಬೋಧಿಸುವುದು,
ਜੇ ਸਉ ਘਾਲੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
je sau ghaale thaae na paae |3|ನೂರಾರು ಬಾರಿ, ಮರ್ತ್ಯವನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ||3||
ਜਿਨੑ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jina kai potai pun tinaa guroo milaae |ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ತಮ್ಮ ನಿಧಿಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರನ್ನು ಗುರು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ;
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
sach baanee gur sabad sunaae |ಅವರು ಗುರುವಿನ ಬಾನಿ, ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਜਹਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਤਹਾਂ ਦੁਖੁ ਜਾਏ ॥
jahaan sabad vasai tahaan dukh jaae |ಶಾಬಾದ್ ನೆಲೆಸಿರುವ ಸ್ಥಳದಿಂದ ನೋವು ಹೊರಡುತ್ತದೆ.
ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥
giaan ratan saachai sahaj samaae |4|ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ರತ್ನದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಸುಲಭವಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
naavai jevadd hor dhan naahee koe |ನಾಮದಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ.
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
jis no bakhase saachaa soe |ಇದು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ಮಾತ್ರ ದಯಪಾಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
poorai sabad man vasaae |ಶಬ್ದದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੫॥੧੧॥੫੦॥
naanak naam rate sukh paae |5|11|50|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿದ, ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||5||11||50||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ಆಸಾ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਿਰਤਿ ਕਰੇ ਬਹੁ ਵਾਜੇ ਵਜਾਏ ॥
nirat kare bahu vaaje vajaae |ಒಬ್ಬರು ನೃತ್ಯ ಮಾಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ವಾದ್ಯಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಬಹುದು;
ਇਹੁ ਮਨੁ ਅੰਧਾ ਬੋਲਾ ਹੈ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
eihu man andhaa bolaa hai kis aakh sunaae |ಆದರೆ ಈ ಮನಸ್ಸು ಕುರುಡು ಮತ್ತು ಕಿವುಡವಾಗಿದೆ, ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಮಾತನಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಉಪದೇಶ ಮಾಡುವುದು ಯಾರ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕಾಗಿ?
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਰਮੁ ਅਨਲ ਵਾਉ ॥
antar lobh bharam anal vaau |ಆಳದಲ್ಲಿ ದುರಾಶೆಯ ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನದ ಧೂಳಿನ ಬಿರುಗಾಳಿ.
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਨ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
deevaa balai na sojhee paae |1|ಜ್ಞಾನದ ದೀಪ ಉರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ, ತಿಳುವಳಿಕೆಯೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥
guramukh bhagat ghatt chaanan hoe |ಗುರುಮುಖನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap pachhaan milai prabh soe |1| rahaau |ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡ ಅವನು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਤਿ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਭਾਉ ॥
guramukh nirat har laagai bhaau |ಗುರುಮುಖನ ನೃತ್ಯವು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು;
ਪੂਰੇ ਤਾਲ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
poore taal vichahu aap gavaae |ಡ್ರಮ್ನ ಬಡಿತಕ್ಕೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ॥
meraa prabh saachaa aape jaan |ನನ್ನ ದೇವರು ನಿಜ; ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಬಲ್ಲವನು.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਣੁ ॥੨॥
gur kai sabad antar braham pachhaan |2|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನಿಮ್ಮೊಳಗಿನ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh bhagat antar preet piaar |ಗುರುಮುಖನು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਹਜਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gur kaa sabad sahaj veechaar |ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
guramukh bhagat jugat sach soe |ಗುರುಮುಖನಿಗೆ, ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਤਿ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ॥੩॥
paakhandd bhagat nirat dukh hoe |3|ಆದರೆ ಕುಣಿತಗಳು ಮತ್ತು ಕಪಟಿಗಳ ಆರಾಧನೆ ಮಾತ್ರ ನೋವು ತರುತ್ತದೆ. ||3||