ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 836

ਮਨ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਮਨ ਹੀ ਜਾਣੈ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕੋ ਪੀਰ ਪਰਈਆ ॥੧॥

man kee birathaa man hee jaanai avar ki jaanai ko peer pareea |1|

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ನೋವು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು; ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ನೋವು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ||1||

ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਲਈਆ ॥

raam gur mohan mohi man leea |

ಭಗವಂತ, ಗುರು, ಮೋಹಕ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮೋಹಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਹਉ ਆਕਲ ਬਿਕਲ ਭਈ ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਹਉ ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੋਇ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau aakal bikal bhee gur dekhe hau lott pott hoe peea |1| rahaau |

ನಾನು ದಿಗ್ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಗುರುವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಆನಂದದ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਹਉ ਨਿਰਖਤ ਫਿਰਉ ਸਭਿ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖਨ ਕੋ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਚਈਆ ॥

hau nirakhat firau sabh des disantar mai prabh dekhan ko bahut man cheea |

ನಾನು ಸುತ್ತಲೂ ಅಲೆದಾಡುತ್ತೇನೆ, ಎಲ್ಲಾ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ದೇವರನ್ನು ನೋಡಲು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಹಂಬಲವಿದೆ.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਿਖਈਆ ॥੨॥

man tan kaatt deo gur aagai jin har prabh maarag panth dikheea |2|

ನನ್ನ ಪ್ರಭುವಾದ ದೇವರಿಗೆ ದಾರಿ, ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ||2||

ਕੋਈ ਆਣਿ ਸਦੇਸਾ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰਾ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਈਆ ॥

koee aan sadesaa dee prabh keraa rid antar man tan meetth lageea |

ಯಾರಾದರೂ ನನಗೆ ದೇವರ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ತಂದರೆ; ಅವನು ನನ್ನ ಹೃದಯ, ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತಾನೆ.

ਮਸਤਕੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਈਆ ॥੩॥

masatak kaatt deo charanaa tal jo har prabh mele mel mileea |3|

ನಾನು ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ನನ್ನ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಮತ್ತು ಐಕ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುವವನ ಪಾದಗಳ ಕೆಳಗೆ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ||3||

ਚਲੁ ਚਲੁ ਸਖੀ ਹਮ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਬੋਧਹ ਗੁਣ ਕਾਮਣ ਕਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਹੀਆ ॥

chal chal sakhee ham prabh parabodhah gun kaaman kar har prabh laheea |

ನನ್ನ ಸಂಗಡಿಗರೇ, ನಾವು ಹೋಗೋಣ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ದೇವರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ; ಸದ್ಗುಣದ ಕಾಗುಣಿತದೊಂದಿಗೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರನ್ನು ಪಡೆಯೋಣ.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਉਆ ਕੋ ਨਾਮੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਸੁ ਪਾਛੈ ਪਈਆ ॥੪॥

bhagat vachhal uaa ko naam kaheeat hai saran prabhoo tis paachhai peea |4|

ಆತನನ್ನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಪ್ರೇಮಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ದೇವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವವರ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಅನುಸರಿಸೋಣ. ||4||

ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਖੁਸੀਆ ਮਨਿ ਦੀਪਕ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬਲਈਆ ॥

khimaa seegaar kare prabh khuseea man deepak gur giaan baleea |

ಆತ್ಮ-ವಧು ತನ್ನನ್ನು ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮೆಯಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಿದರೆ, ದೇವರು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಗುರುವಿನ ಜ್ಞಾನದ ದೀಪದಿಂದ ಬೆಳಗುತ್ತದೆ.

ਰਸਿ ਰਸਿ ਭੋਗ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਹਮ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੫॥

ras ras bhog kare prabh meraa ham tis aagai jeeo katt katt peea |5|

ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಭಾವಪರವಶತೆಯಿಂದ, ನನ್ನ ದೇವರು ಅವಳನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ; ನನ್ನ ಆತ್ಮದ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನು ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ||5||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਾਰੁ ਕੰਠਿ ਹੈ ਬਨਿਆ ਮਨੁ ਮੋਤੀਚੂਰੁ ਵਡ ਗਹਨ ਗਹਨਈਆ ॥

har har haar kantth hai baniaa man moteechoor vadd gahan gahaneea |

ನಾನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಹರ್, ಹರ್, ನನ್ನ ಹಾರವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ; ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕಿರೀಟದ ವೈಭವದ ಸಂಕೀರ್ಣ ಆಭರಣವಾಗಿದೆ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਛੋਡਿ ਨ ਸਕੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਭਈਆ ॥੬॥

har har saradhaa sej vichhaaee prabh chhodd na sakai bahut man bheea |6|

ನಾನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯ ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನು ಹರಡಿದ್ದೇನೆ, ಹರ್, ಹರ್. ನಾನು ಅವನನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲಾರೆ - ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅವನ ಮೇಲಿನ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ||6||

ਕਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਰੁ ਅਵਰੁ ਕਿਛੁ ਕੀਜੈ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ਫੋਕਟ ਫੋਕਟਈਆ ॥

kahai prabh avar avar kichh keejai sabh baad seegaar fokatt fokatteea |

ದೇವರು ಒಂದು ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ, ಮತ್ತು ಆತ್ಮ-ವಧು ಬೇರೇನಾದರೂ ಮಾಡಿದರೆ, ಅವಳ ಅಲಂಕಾರಗಳೆಲ್ಲವೂ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು.

ਕੀਓ ਸੀਗਾਰੁ ਮਿਲਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਲੀਓ ਸੁਹਾਗਨਿ ਥੂਕ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੭॥

keeo seegaar milan kai taaee prabh leeo suhaagan thook mukh peea |7|

ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ, ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ-ವಧು ಮಾತ್ರ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಉಗುಳುತ್ತಾರೆ. ||7||

ਹਮ ਚੇਰੀ ਤੂ ਅਗਮ ਗੁਸਾਈ ਕਿਆ ਹਮ ਕਰਹ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਪਈਆ ॥

ham cheree too agam gusaaee kiaa ham karah terai vas peea |

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಪ್ರಭುವೇ ನಾನು ನಿನ್ನ ಕೈಕೆಯವಳಾಗಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ನನ್ನಿಂದ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ನಾನು ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ.

ਦਇਆ ਦੀਨ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸਮਈਆ ॥੮॥੫॥੮॥

deaa deen karahu rakh levahu naanak har gur saran sameea |8|5|8|

ಕರ್ತನೇ, ಸೌಮ್ಯರಿಗೆ ಕರುಣಿಸು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು; ನಾನಕ್ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||8||5||8||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

bilaaval mahalaa 4 |

ಬಿಲಾವಲ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਅਗਮ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਰਧਾ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਉਠਈਆ ॥

mai man tan prem agam tthaakur kaa khin khin saradhaa man bahut uttheea |

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನನ್ನ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ನಾನು ಅಪಾರವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.

ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਸਰਧਾ ਮਨ ਪੂਰੀ ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਬੂੰਦ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੧॥

gur dekhe saradhaa man pooree jiau chaatrik priau priau boond mukh peea |1|

ಗುರುವನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದಾಗ, ಮಳೆಯ ಹನಿ ಬಾಯಿಗೆ ಬೀಳುವವರೆಗೂ ಕೂಗುವ, ಕೂಗುವ ಹಾಡುಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ನನ್ನ ಮನದ ನಂಬಿಕೆ ಈಡೇರುತ್ತದೆ. ||1||

ਮਿਲੁ ਮਿਲੁ ਸਖੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਈਆ ॥

mil mil sakhee har kathaa suneea |

ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ, ಓ ನನ್ನ ಸಹಚರರೇ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ನನಗೆ ಕಲಿಸಿ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੈ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਸਿਰੁ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satigur deaa kare prabh mele mai tis aagai sir katt katt peea |1| rahaau |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಕರುಣೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ, ಅದನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ, ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਇਕ ਬੇਦਨ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਨ ਪਈਆ ॥

rom rom man tan ik bedan mai prabh dekhe bin need na peea |

ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೂದಲು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ; ನನ್ನ ದೇವರನ್ನು ನೋಡದೆ ನನಗೆ ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ਬੈਦਕ ਨਾਟਿਕ ਦੇਖਿ ਭੁਲਾਨੇ ਮੈ ਹਿਰਦੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪੀਰ ਲਗਈਆ ॥੨॥

baidak naattik dekh bhulaane mai hiradai man tan prem peer lageea |2|

ವೈದ್ಯರು ಮತ್ತು ವೈದ್ಯರು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನನ್ನ ಹೃದಯ, ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದೊಳಗೆ, ನಾನು ದೈವಿಕ ಪ್ರೀತಿಯ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇನೆ. ||2||