ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 117
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabad marai man maarai apunaa mukatee kaa dar paavaniaa |3|ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಸಾಯುವವರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುವವರು ಮುಕ್ತಿಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kilavikh kaattai krodh nivaare |ಅವರು ತಮ್ಮ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೋಪವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ;
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
gur kaa sabad rakhai ur dhaare |ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sach rate sadaa bairaagee haumai maar milaavaniaa |4|ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸಮತೋಲನ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
antar ratan milai milaaeaa |ಸ್ವಯಂ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ ಒಳಗೆ ಆಳವಾದ ಆಭರಣವಾಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಭಗವಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
tribidh manasaa tribidh maaeaa |ಮನಸ್ಸು ಮೂರು ಸ್ವಭಾವಗಳಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ - ಮಾಯೆಯ ಮೂರು ವಿಧಾನಗಳು.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
parr parr panddit monee thake chauthe pad kee saar na paavaniaa |5|ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಮೂಕ ಋಷಿಗಳು ಓದುತ್ತಾ, ಪಠಿಸುತ್ತಾ ದಣಿದಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ನಾಲ್ಕನೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯ ಪರಮ ಸಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ||5||
ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥
aape range rang charraae |ಭಗವಂತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥
se jan raate gur sabad rangaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವವರು ಮಾತ್ರ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
har rang charriaa at apaaraa har ras ras gun gaavaniaa |6|ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾದ ಬಣ್ಣದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಬಹಳ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥
guramukh ridh sidh sach sanjam soee |ಗುರುಮುಖನಿಗೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಸಂಪತ್ತು, ಅದ್ಭುತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತು.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥
guramukh giaan naam mukat hoee |ನಾಮದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಗುರುಮುಖನನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
guramukh kaar sach kamaaveh sache sach samaavaniaa |7|ಗುರುಮುಖ್ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
guramukh thaape thaap uthaape |ಭಗವಂತನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ನಂತರ ಅವನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಗುರುಮುಖ್ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥
guramukh jaat pat sabh aape |ಗುರುಮುಖನಿಗೆ, ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗ, ಸ್ಥಾನಮಾನ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಗೌರವ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥
naanak guramukh naam dhiaae naame naam samaavaniaa |8|12|13|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ; ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವರು ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||8||12||13||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |ಮಾಜ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥
autapat parlau sabade hovai |ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ವಿನಾಶವು ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥
sabade hee fir opat hovai |ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತೆ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
guramukh varatai sabh aape sachaa guramukh upaae samaavaniaa |1|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ ಎಂದು ಗುರುಮುಖಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ಗುರುಮುಖನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ವಿಲೀನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree gur pooraa man vasaavaniaa |ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ, ನನ್ನ ಆತ್ಮವು ತ್ಯಾಗ.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur te saat bhagat kare din raatee gun keh gunee samaavaniaa |1| rahaau |ಗುರುವಿನಿಂದ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ ಬರುತ್ತದೆ; ಹಗಲಿರುಳು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸು. ಅವರ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ, ಮಹಿಮಾನ್ವಿತ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಿರಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥
guramukh dharatee guramukh paanee |ಗುರುಮುಖನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖನು ಅವನನ್ನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥
guramukh pavan baisantar khelai viddaanee |ಗುರುಮುಖನು ಅವನನ್ನು ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಆಟದ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ.
ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥
so niguraa jo mar mar jamai nigure aavan jaavaniaa |2|ಗುರುಗಳಿಲ್ಲದವನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ. ಗುರು ಇಲ್ಲದವನು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
tin karatai ik khel rachaaeaa |ಒಬ್ಬ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥
kaaeaa sareerai vich sabh kichh paaeaa |ಮಾನವ ದೇಹದ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಇರಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabad bhed koee mahal paae mahale mahal bulaavaniaa |3|ಶಾಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ಚುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟ ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನ ಅದ್ಭುತ ಅರಮನೆಗೆ ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥
sachaa saahu sache vanajaare |ಬ್ಯಾಂಕರ್ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ನಿಜ.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥
sach vananjeh gur het apaare |ಅವರು ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಅಪರಿಮಿತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sach vihaajheh sach kamaaveh sacho sach kamaavaniaa |4|ಅವರು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੋ ਵਥੁ ਕਿਉ ਪਾਏ ॥
bin raasee ko vath kiau paae |ಹೂಡಿಕೆ ಬಂಡವಾಳವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರಾದರೂ ಸರಕುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು?
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
manamukh bhoole lok sabaae |ಸ್ವಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರೆಲ್ಲ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਸਭ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਖਾਲੀ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
bin raasee sabh khaalee chale khaalee jaae dukh paavaniaa |5|ನಿಜವಾದ ಸಂಪತ್ತು ಇಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ; ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||5||
ਇਕਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰੇ ॥
eik sach vananjeh gur sabad piaare |ಕೆಲವರು ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದದ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥
aap tareh sagale kul taare |ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಸಹ ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
aae se paravaan hoe mil preetam sukh paavaniaa |6|ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವರ ಆಗಮನವು ತುಂಬಾ ಮಂಗಳಕರವಾಗಿದೆ. ||6||
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਮੂੜਾ ਬਾਹਰੁ ਭਾਲੇ ॥
antar vasat moorraa baahar bhaale |ಆತ್ಮದೊಳಗೆ ಆಳವಾದ ರಹಸ್ಯವಿದೆ, ಆದರೆ ಮೂರ್ಖ ಅದನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥
manamukh andhe fireh betaale |ಕುರುಡು ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ರಾಕ್ಷಸರಂತೆ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾರೆ;
ਜਿਥੈ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਤਿਥਹੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jithai vath hovai tithahu koe na paavai manamukh bharam bhulaavaniaa |7|ಆದರೆ ರಹಸ್ಯ ಎಲ್ಲಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮನ್ಮುಖರು ಸಂದೇಹದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ||7||
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਬਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥
aape devai sabad bulaae |ಅವರೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਹਲੀ ਮਹਲਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
mahalee mahal sahaj sukh paae |ಆತ್ಮ-ವಧು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੮॥੧੩॥੧੪॥
naanak naam milai vaddiaaee aape sun sun dhiaavaniaa |8|13|14|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ನಾಮ್ನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ; ಅವಳು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||8||13||14||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |ಮಾಜ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਈ ॥
satigur saachee sikh sunaaee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನಿಜವಾದ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾನೆ.