ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 86
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ॥
guramatee aap pachhaaniaa raam naam paragaas |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸ್ವಯಂ ಗುರುತಿಸಿ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಒಳಗೆ ಬೆಳಗುತ್ತದೆ.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਪਾਸਿ ॥
sacho sach kamaavanaa vaddiaaee vadde paas |ಸತ್ಯವಾದವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ಮಹಾನ್ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿದೆ.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਿਫਤਿ ਕਰੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kaa sifat kare aradaas |ದೇಹ, ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು - ಅವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸಿ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sachai sabad saalaahanaa sukhe sukh nivaas |ಅವರ ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಶಾಂತಿಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತೀರಿ.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸੁ ॥
jap tap sanjam manai maeh bin naavai dhrig jeevaas |ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಪಠಣ, ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಕಠಿಣ ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಜೀವನವು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
guramatee naau paaeeai manamukh mohi vinaas |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਤੂੰ ਨਾਨਕੁ ਤੇਰਾ ਦਾਸੁ ॥੨॥
jiau bhaavai tiau raakh toon naanak teraa daas |2|ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ. ನಾನಕ್ ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਸੁ ਦਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਰਾਸਿ ॥
sabh ko teraa toon sabhas daa toon sabhanaa raas |ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮವರು, ಮತ್ತು ನೀವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸೇರಿದವರು. ನೀನು ಎಲ್ಲರ ಸಂಪತ್ತು.
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗਦੇ ਨਿਤ ਕਰਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sabh tudhai paasahu mangade nit kar aradaas |ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮಿಂದ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರತಿದಿನ ನಿಮಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮਿਲੈ ਇਕਨਾ ਦੂਰਿ ਹੈ ਪਾਸਿ ॥
jis toon dehi tis sabh kichh milai ikanaa door hai paas |ನೀವು ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೀರೋ ಅವರು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ಕೆಲವರಿಂದ ದೂರವಿದ್ದೀರಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಇತರರಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದೀರಿ.
ਤੁਧੁ ਬਾਝਹੁ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥
tudh baajhahu thaau ko naahee jis paasahu mangeeai man vekhahu ko nirajaas |ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಲು ಕೂಡ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ನೀವೇ ನೋಡಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਦੇ ਦਰਿ ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਪਰਗਾਸਿ ॥੯॥
sabh tudhai no saalaahade dar guramukhaa no paragaas |9|ಓ ಕರ್ತನೇ, ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೀರಿ; ನಿಮ್ಮ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ, ಗುರುಮುಖರು ಪ್ರಬುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਪੜਿ ਉਚਾ ਕੂਕਦਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
panddit parr parr uchaa kookadaa maaeaa mohi piaar |ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು, ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਚੀਨਈ ਮਨਿ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
antar braham na cheenee man moorakh gaavaar |ಅವರು ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ದೇವರನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ - ಅವರು ತುಂಬಾ ಮೂರ್ಖರು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು!
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਗਤੁ ਪਰਬੋਧਦਾ ਨਾ ਬੂਝੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
doojai bhaae jagat parabodhadaa naa boojhai beechaar |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಧ್ಯಾನದ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥
birathaa janam gavaaeaa mar jamai vaaro vaar |1|ಅವರು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਬੂਝਹੁ ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
jinee satigur seviaa tinee naau paaeaa boojhahu kar beechaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಹೆಸರು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ॥
sadaa saant sukh man vasai chookai kook pukaar |ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವು ನೆಲೆಸಿದೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಳಲು ಮತ್ತು ದೂರುಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਖਾਇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aapai no aap khaae man niramal hovai gurasabadee veechaar |ಅವರ ಗುರುತು ಅವರ ಒಂದೇ ಗುರುತನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sabad rate se mukat hai har jeeo het piaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವರು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥
har kee sevaa safal hai guramukh paavai thaae |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಫಲಪ್ರದ; ಅದರ ಮೂಲಕ, ಗುರುಮುಖ್ ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನುಮೋದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
jis har bhaavai tis gur milai so har naam dhiaae |ಯಾರಿಗೆ ಭಗವಂತ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਲਘਾਇ ॥
gurasabadee har paaeeai har paar laghaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ದಾಟಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਵੇਦਾ ਜਾਇ ॥
manahatth kinai na paaeio puchhahu vedaa jaae |ಹಠಮಾರಿ-ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ, ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ; ಹೋಗಿ ಈ ಬಗ್ಗೆ ವೇದಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਲਏ ਹਰਿ ਲਾਇ ॥੧੦॥
naanak har kee sevaa so kare jis le har laae |10|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನು ತನಗೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੂਰਾ ਵਰੀਆਮੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਦੁਸਟੁ ਅਹੰਕਰਣੁ ਮਾਰਿਆ ॥
naanak so sooraa vareeaam jin vichahu dusatt ahankaran maariaa |ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಒಬ್ಬ ಕೆಚ್ಚೆದೆಯ ಯೋಧ, ಅವನು ತನ್ನ ದುಷ್ಟ ಆಂತರಿಕ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
guramukh naam saalaeh janam savaariaa |ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪਿ ਹੋਆ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਸਭੁ ਕੁਲੁ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥
aap hoaa sadaa mukat sabh kul nisataariaa |ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੋਹਨਿ ਸਚਿ ਦੁਆਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
sohan sach duaar naam piaariaa |ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ಸತ್ಯದ ದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਿਆ ॥
manamukh mareh ahankaar maran vigaarriaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ - ಅವರ ಸಾವು ಕೂಡ ನೋವಿನಿಂದ ಕೊಳಕು.
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵਿਚਾਰਿਆ ॥
sabho varatai hukam kiaa kareh vichaariaa |ಎಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದಂತೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ; ಬಡವರು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?
ਆਪਹੁ ਦੂਜੈ ਲਗਿ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
aapahu doojai lag khasam visaariaa |ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಅವರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥੧॥
naanak bin naavai sabh dukh sukh visaariaa |1|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲವೂ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವು ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
gur poorai har naam dirraaeaa tin vichahu bharam chukaaeaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುಗಳು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ನನ್ನೊಳಗೆ ಅಳವಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಒಳಗಿನಿಂದ ನನ್ನ ಅನುಮಾನಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿದೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
raam naam har keerat gaaee kar chaanan mag dikhaaeaa |ನಾನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಕೀರ್ತನವನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ; ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಈಗ ನಾನು ದಾರಿಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
haumai maar ek liv laagee antar naam vasaaeaa |ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾ, ನಾನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ್ದೇನೆ; ನಾಮ್ ನನ್ನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಲು ಬಂದಿದ್ದಾನೆ.