ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 589
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨ ਕੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥
so satigur tin kau bhettiaa jin kai mukh masatak bhaag likh paaeaa |7|ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಯಾರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಹ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆಯೋ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮਰਜੀਵੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
bhagat kareh marajeevarre guramukh bhagat sadaa hoe |ಅವರು ಮಾತ್ರ ಬದುಕಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ತಿರುವ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ; ಗುರುಮುಖರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
onaa kau dhur bhagat khajaanaa bakhasiaa mett na sakai koe |ಭಗವಂತ ಅವರಿಗೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಆರಾಧನೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ನಾಶಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
gun nidhaan man paaeaa eko sachaa soe |ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಸದ್ಗುಣದ ನಿಧಿಯನ್ನು, ಒಬ್ಬನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਵਿਛੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahe fir vichhorraa kade na hoe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಬೇರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਕਿਆ ਓਹੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
satigur kee sev na keeneea kiaa ohu kare veechaar |ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಬಹುದು?
ਸਬਦੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਬਿਖੁ ਭੂਲਾ ਗਾਵਾਰੁ ॥
sabadai saar na jaanee bikh bhoolaa gaavaar |ಅವರು ಶಬ್ದದ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ; ಮೂರ್ಖನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಪಾಪದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
agiaanee andh bahu karam kamaavai doojai bhaae piaar |ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ವಿಧದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਤਿਨ ਖੁਆਰੁ ॥
anahodaa aap ganaaeide jam maar kare tin khuaar |ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ವಿನಾಕಾರಣ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುವವರು, ಮರಣದ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಶಿಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವಮಾನಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak kis no aakheeai jaa aape bakhasanahaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಕೇಳಲು ಬೇರೆ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ಭಗವಂತನೇ ಕ್ಷಮಿಸುವವನು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥
too karataa sabh kichh jaanadaa sabh jeea tumaare |ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿರುವೆ; ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ನಿಮಗೆ ಸೇರಿವೆ.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥
jis too bhaavai tis too mel laihi kiaa jant vichaare |ನಿನ್ನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವವರು, ನೀವು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತೀರಿ; ಬಡ ಜೀವಿಗಳು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
too karan kaaran samarath hai sach sirajanahaare |ನೀನು ಸರ್ವಶಕ್ತ, ಕಾರಣಗಳ ಕಾರಣ, ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
jis too meleh piaariaa so tudh milai guramukh veechaare |ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಭುವೇ, ನೀವು ಯಾರನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸುತ್ತೀರೋ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੇ ॥੮॥
hau balihaaree satigur aapane jin meraa har alakh lakhaare |8|ನನ್ನ ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡಲು ನನಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁ ਰਤਨਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ratanaa paarakh jo hovai su ratanaa kare veechaar |ಅವನು ಆಭರಣಗಳ ಅಸ್ಸೇಯರ್; ಅವನು ಆಭರಣವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
ratanaa saar na jaanee agiaanee andh andhaar |ಅವನು ಅಜ್ಞಾನಿ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕುರುಡು - ಅವನು ಆಭರಣದ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ.
ਰਤਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰੁ ॥
ratan guroo kaa sabad hai boojhai boojhanahaar |ರತ್ನವು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವಾಗಿದೆ; ಬಲ್ಲವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ತಿಳಿದಿದೆ.
ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
moorakh aap ganaaeide mar jameh hoe khuaar |ಮೂರ್ಖರು ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದಲ್ಲಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਰਤਨਾ ਸੋ ਲਹੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
naanak ratanaa so lahai jis guramukh lagai piaar |ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಮಾತ್ರ ಆಭರಣವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ಅದರ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਨਿਤ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥
sadaa sadaa naam ucharai har naamo nit biauhaar |ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು, ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಮತ್ತು ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಉದ್ಯೋಗವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਹਰਿ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
kripaa kare je aapanee taa har rakhaa ur dhaar |1|ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satigur kee sev na keeneea har naam na lago piaar |ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਤ ਤੁਮ ਜਾਣਹੁ ਓਇ ਜੀਵਦੇ ਓਇ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
mat tum jaanahu oe jeevade oe aap maare karataar |ಅವರು ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಬೇಡಿ - ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನೇ ಅವರನ್ನು ಕೊಂದಿದ್ದಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
haumai vaddaa rog hai bhaae doojai karam kamaae |ಅಹಂಭಾವವು ಅಂತಹ ಭಯಾನಕ ಕಾಯಿಲೆಯಾಗಿದೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਏ ਹਰਿ ਵਿਸਰਿਆ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak manamukh jeevadiaa mue har visariaa dukh paae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಜೀವಂತ ಸಾವಿನಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ; ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆತು ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਸੁ ਅੰਤਰੁ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥
jis antar hiradaa sudh hai tis jan kau sabh namasakaaree |ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಪರಿಶುದ್ಧ ಹೃದಯವುಳ್ಳ ಆ ವಿನಯವಂತನಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಗೌರವಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಲಿ.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
jis andar naam nidhaan hai tis jan kau hau balihaaree |ನಾಮದ ನಿಧಿಯಿಂದ ಮನದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವ ಆ ವಿನಯವಂತನಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
jis andar budh bibek hai har naam muraaree |ಅವನದು ತಾರತಮ್ಯ ಬುದ್ಧಿ; ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥
so satigur sabhanaa kaa mit hai sabh tiseh piaaree |ಆ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮಿತ್ರ; ಎಲ್ಲರೂ ಅವನಿಗೆ ಪ್ರಿಯರು.
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੯॥
sabh aatam raam pasaariaa gur budh beechaaree |9|ಪರಮಾತ್ಮನಾದ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve jeea ke bandhanaa vich haumai karam kamaeh |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ, ಆತ್ಮವು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕಾರ್ಯಗಳ ಬಂಧನದಲ್ಲಿದೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
bin satigur seve tthaur na paavahee mar jameh aaveh jaeh |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ ಉಳಿದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve fikaa bolanaa naam na vasai man maeh |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ, ಒಬ್ಬನ ಮಾತು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವುದಿಲ್ಲ.