ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 53

ਭਾਈ ਰੇ ਸਾਚੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ॥

bhaaee re saachee satigur sev |

ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾತ್ರ ನಿಜ.

ਸਤਿਗੁਰ ਤੁਠੈ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satigur tutthai paaeeai pooran alakh abhev |1| rahaau |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಸಂತೋಷಗೊಂಡಾಗ, ನಾವು ಪರಿಪೂರ್ಣ, ಕಾಣದ, ಅಜ್ಞಾತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਦਿਤਾ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥

satigur vittahu vaariaa jin ditaa sach naau |

ನಾನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ತ್ಯಾಗ, ನಿಜನಾಮವನ್ನು ನೀಡಿದವನು.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

anadin sach salaahanaa sache ke gun gaau |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಾನು ಸತ್ಯವಂತನ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ.

ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥੨॥

sach khaanaa sach painanaa sache sachaa naau |2|

ಸತ್ಯವಾದವನ ನಿಜವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವವರ ಆಹಾರವೂ ನಿಜವೂ ಬಟ್ಟೆಯೂ ನಿಜ. ||2||

ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਫਲੁ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰੁ ਆਪਿ ॥

saas giraas na visarai safal moorat gur aap |

ಪ್ರತಿ ಉಸಿರು ಮತ್ತು ಆಹಾರದ ತುಣುಕಿನ ಜೊತೆಗೆ, ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಸಾಕಾರವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಮರೆಯಬೇಡಿ.

ਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਿਸਈ ਆਠ ਪਹਰ ਤਿਸੁ ਜਾਪਿ ॥

gur jevadd avar na disee aatth pahar tis jaap |

ಗುರುವಿನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗಿ ಯಾರೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯೂ ಆತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥੩॥

nadar kare taa paaeeai sach naam gunataas |3|

ಆತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ತೋರಿಸಿದಾಗ, ನಾವು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು, ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ||3||

ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

gur paramesar ek hai sabh meh rahiaa samaae |

ಗುರು ಮತ್ತು ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಭಗವಂತ ಒಂದೇ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੇਈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

jin kau poorab likhiaa seee naam dhiaae |

ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੪॥੩੦॥੧੦੦॥

naanak gur saranaagatee marai na aavai jaae |4|30|100|

ನಾನಕ್ ಗುರುವಿನ ಅಭಯವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||4||30||100||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥

sireeraag mahalaa 1 ghar 1 asattapadeea |

ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೊದಲ ಮೆಹ್ಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ, ಅಷ್ಟಪಧೀಯಾ:

ਆਖਿ ਆਖਿ ਮਨੁ ਵਾਵਣਾ ਜਿਉ ਜਿਉ ਜਾਪੈ ਵਾਇ ॥

aakh aakh man vaavanaa jiau jiau jaapai vaae |

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಉಪಕರಣವನ್ನು ಕಂಪಿಸುವಂತೆ ನಾನು ಅವನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಅವನನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ, ನಾನು ಅದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಂಪಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਜਿਸ ਨੋ ਵਾਇ ਸੁਣਾਈਐ ਸੋ ਕੇਵਡੁ ਕਿਤੁ ਥਾਇ ॥

jis no vaae sunaaeeai so kevadd kit thaae |

ನಾವು ಯಾರಿಗೆ ಕಂಪಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಹಾಡುತ್ತೇವೆ - ಅವನು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡವನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಳ ಎಲ್ಲಿದೆ?

ਆਖਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਆਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

aakhan vaale jetarre sabh aakh rahe liv laae |1|

ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವವರು ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಹೊಗಳುವವರು - ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਬਾਬਾ ਅਲਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥

baabaa alahu agam apaar |

ಓ ಬಾಬಾ, ಲಾರ್ಡ್ ಅಲ್ಲಾ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅನಂತ.

ਪਾਕੀ ਨਾਈ ਪਾਕ ਥਾਇ ਸਚਾ ਪਰਵਦਿਗਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

paakee naaee paak thaae sachaa paravadigaar |1| rahaau |

ಅವನ ಹೆಸರು ಪವಿತ್ರ, ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ಥಳ ಪವಿತ್ರ. ಅವನು ನಿಜವಾದ ಚೆರಿಷರ್. ||1||ವಿರಾಮ||

ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਲਿਖਿ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

teraa hukam na jaapee ketarraa likh na jaanai koe |

ನಿಮ್ಮ ಆಜ್ಞೆಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ನೋಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

ਜੇ ਸਉ ਸਾਇਰ ਮੇਲੀਅਹਿ ਤਿਲੁ ਨ ਪੁਜਾਵਹਿ ਰੋਇ ॥

je sau saaeir meleeeh til na pujaaveh roe |

ನೂರು ಕವಿಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿದರೂ ಅದರ ಒಂದು ತುಣುಕನ್ನೂ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਸਭਿ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਹਿ ਸੋਇ ॥੨॥

keemat kinai na paaeea sabh sun sun aakheh soe |2|

ನಿಮ್ಮ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ; ಅವರೆಲ್ಲರೂ ತಾವು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ||2||

ਪੀਰ ਪੈਕਾਮਰ ਸਾਲਕ ਸਾਦਕ ਸੁਹਦੇ ਅਉਰੁ ਸਹੀਦ ॥

peer paikaamar saalak saadak suhade aaur saheed |

ಪೈರುಗಳು, ಪ್ರವಾದಿಗಳು, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಕರು, ನಿಷ್ಠಾವಂತರು, ಮುಗ್ಧರು ಮತ್ತು ಹುತಾತ್ಮರು,

ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਕਾਜੀ ਮੁਲਾ ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦ ॥

sekh masaaeik kaajee mulaa dar daraves raseed |

ಅವನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಶೇಖ್‌ಗಳು, ಅತೀಂದ್ರಿಯಗಳು, ಖಾಜಿಗಳು, ಮುಲ್ಲಾಗಳು ಮತ್ತು ಡರ್ವಿಶ್‌ಗಳು

ਬਰਕਤਿ ਤਿਨ ਕਉ ਅਗਲੀ ਪੜਦੇ ਰਹਨਿ ਦਰੂਦ ॥੩॥

barakat tin kau agalee parrade rahan darood |3|

-ಅವರು ಆತನಿಗೆ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಓದುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದಾಗ ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਪੁਛਿ ਨ ਸਾਜੇ ਪੁਛਿ ਨ ਢਾਹੇ ਪੁਛਿ ਨ ਦੇਵੈ ਲੇਇ ॥

puchh na saaje puchh na dtaahe puchh na devai lee |

ಅವನು ನಿರ್ಮಿಸುವಾಗ ಅವನು ಯಾವುದೇ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ನಾಶಮಾಡುವಾಗ ಅವನು ಯಾವುದೇ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಕೊಡುವಾಗ ಅಥವಾ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅವನು ಯಾವುದೇ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.