ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 232
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥
naam na cheteh upaavanahaaraa |ಅವರು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
mar jameh fir vaaro vaaraa |2|ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮರುಜನ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ. ||2||
ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
andhe guroo te bharam na jaaee |ಯಾರ ಗುರುಗಳು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕುರುಡರಾಗಿದ್ದಾರೆ - ಅವರ ಅನುಮಾನಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥
mool chhodd laage doojai bhaaee |ಎಲ್ಲದರ ಮೂಲವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಅವರು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥
bikh kaa maataa bikh maeh samaaee |3|ವಿಷದ ಸೋಂಕಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ವಿಷದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥
maaeaa kar mool jantr bharamaae |ಮಾಯೆಯೇ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮೂಲ ಎಂದು ನಂಬಿ ಅನುಮಾನದಲ್ಲಿ ಅಲೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
har jeeo visariaa doojai bhaae |ಅವರು ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥
jis nadar kare so param gat paae |4|ಆತನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಪರಮೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
antar saach baahar saach varataae |ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಳಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವವನು, ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿಯೂ ಹೊರಸೂಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥
saach na chhapai je ko rakhai chhapaae |ಸತ್ಯವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಅದು ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥
giaanee boojheh sahaj subhaae |5|ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಇದನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh saach rahiaa liv laae |ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai maaeaa sabad jalaae |ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಮಾಯೆ ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
meraa prabh saachaa mel milaae |6|ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ದೇವರು ಅವರನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur daataa sabad sunaae |ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಕೊಡುವವನು, ಶಬ್ದವನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat raakhai tthaak rahaae |ಅವನು ಅಲೆದಾಡುವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥
poore gur te sojhee paae |7|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ತಿಳುವಳಿಕೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ||7||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥
aape karataa srisatt siraj jin goee |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವನೇ ಅದನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವನು.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na koee |ಅವನಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥
naanak guramukh boojhai koee |8|6|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ! ||8||6||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ಗೌರಿ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥
naam amolak guramukh paavai |ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
naamo seve naam sahaj samaavai |ಅವರು ಹೆಸರನ್ನು ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥
amrit naam rasanaa nit gaavai |ತಮ್ಮ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ, ಅವರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅಮೃತ ನಾಮವನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
jis no kripaa kare so har ras paavai |1|ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಅವರ ಮೇಲೆ ಸುರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥
anadin hiradai jpau jagadeesaa |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh paavau param pad sookhaa |1| rahaau |ಗುರುಮುಖರು ಶಾಂತಿಯ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥
hiradai sookh bheaa paragaas |ಅಂತಹವರ ಹೃದಯವನ್ನು ತುಂಬಲು ಶಾಂತಿ ಬರುತ್ತದೆ
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
guramukh gaaveh sach gunataas |ಯಾರು, ಗುರುಮುಖರಾಗಿ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ, ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿ.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥
daasan daas nit hoveh daas |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮರ ನಿರಂತರ ಗುಲಾಮರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥
grih kuttanb meh sadaa udaas |2|ಅವರ ಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥
jeevan mukat guramukh ko hoee |ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಜೀವನ್ ಮುಕ್ತರಾದವರು - ಬದುಕಿರುವಾಗಲೇ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
param padaarath paavai soee |ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
trai gun mette niramal hoee |ಮೂರು ಗುಣಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ, ಅವು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತವೆ.
ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
sahaje saach milai prabh soee |3|ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ದೇವರಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
moh kuttanb siau preet na hoe |ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ,
ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
jaa hiradai vasiaa sach soe |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥
guramukh man bedhiaa asathir hoe |ಗುರುಮುಖನ ಮನಸ್ಸು ಚುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥
hukam pachhaanai boojhai sach soe |4|ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಗುರುತಿಸುವವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
toon karataa mai avar na koe |ನೀನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ - ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
tujh sevee tujh te pat hoe |ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಮೂಲಕ ನಾನು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
kirapaa kareh gaavaa prabh soe |ದೇವರು ಅವನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಾನು ಅವನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥
naam ratan sabh jag meh loe |5|ನಾಮದ ರತ್ನದ ಬೆಳಕು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
guramukh baanee meetthee laagee |ಗುರುಮುಖರಿಗೆ, ದೇವರ ಬಾನಿಯ ಪದವು ತುಂಬಾ ಮಧುರವಾಗಿ ತೋರುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
antar bigasai anadin liv laagee |ಆಳದಲ್ಲಿ, ಅವರ ಹೃದಯಗಳು ಅರಳುತ್ತವೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥
sahaje sach miliaa parasaadee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥
satigur paaeaa poorai vaddabhaagee |6|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸೌಭಾಗ್ಯದ ಭಾಗ್ಯದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||6||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥
haumai mamataa duramat dukh naas |ಅಹಂಕಾರ, ಸ್ವಾಮ್ಯಶೀಲತೆ, ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
jab hiradai raam naam gunataas |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಪುಣ್ಯದ ಸಾಗರ, ಹೃದಯದೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದಾಗ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥
guramukh budh pragattee prabh jaas |ಗುರುಮುಖರ ಬುದ್ಧಿಯು ಜಾಗೃತಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ದೇವರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥
jab hiradai raviaa charan nivaas |7|ಭಗವಂತನ ಕಮಲದ ಪಾದಗಳು ಹೃದಯದೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದಾಗ. ||7||
ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
jis naam dee soee jan paae |ಅವರು ಮಾತ್ರ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಯಾರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh mele aap gavaae |ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊರೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
hiradai saachaa naam vasaae |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥
naanak sahaje saach samaae |8|7|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||8||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ಗೌರಿ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man hee man savaariaa bhai sahaj subhaae |ದೇವರ ಭಯದ ಮೂಲಕ ಮನಸ್ಸು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಗುಣಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.