ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 748
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਉਧਰੈ ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਾਨਕ ਮਾਝਾ ॥੪॥੩॥੫੦॥
guramukh naam japai udharai so kal meh ghatt ghatt naanak maajhaa |4|3|50|ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವವನು ಮೋಕ್ಷ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಓ ನಾನಕ್, ದೇವರು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಗಳ ಹೃದಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ||4||3||50||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |ಸೂಹೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭ ਮਾਨਹਿ ਓਇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
jo kichh karai soee prabh maaneh oe raam naam rang raate |ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ದೇವರು ಏನನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਨੑ ਕੀ ਸੋਭਾ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ਜਿਨੑ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਚਰਣ ਪਰਾਤੇ ॥੧॥
tina kee sobhaa sabhanee thaaee jina prabh ke charan paraate |1|ದೇವರ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬೀಳುವವರನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਰਿ ਸੰਤਾ ਜੇਵਡੁ ਨ ਕੋਈ ॥
mere raam har santaa jevadd na koee |ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ, ಭಗವಂತನ ಸಂತರಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਭਗਤਾ ਬਣਿ ਆਈ ਪ੍ਰਭ ਅਪਨੇ ਸਿਉ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bhagataa ban aaee prabh apane siau jal thal maheeal soee |1| rahaau |ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ; ಅವನು ನೀರು, ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਕੋਟਿ ਅਪ੍ਰਾਧੀ ਸੰਤਸੰਗਿ ਉਧਰੈ ਜਮੁ ਤਾ ਕੈ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
kott apraadhee santasang udharai jam taa kai nerr na aavai |ಲಕ್ಷಾಂತರ ಪಾಪಿಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆ; ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವರನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਬਿਛੁੜਿਆ ਹੋਵੈ ਤਿਨੑ ਹਰਿ ਸਿਉ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੨॥
janam janam kaa bichhurriaa hovai tina har siau aan milaavai |2|ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು, ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಅವತಾರಗಳಿಂದ, ಮತ್ತೆ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਭਰਮੁ ਭਉ ਕਾਟੈ ਸੰਤ ਸਰਣਿ ਜੋ ਆਵੈ ॥
maaeaa moh bharam bhau kaattai sant saran jo aavai |ಸಂತರ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಬಾಂಧವ್ಯ, ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ಭಯವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਜੇਹਾ ਮਨੋਰਥੁ ਕਰਿ ਆਰਾਧੇ ਸੋ ਸੰਤਨ ਤੇ ਪਾਵੈ ॥੩॥
jehaa manorath kar aaraadhe so santan te paavai |3|ಒಬ್ಬನು ಯಾವುದನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೋ ಅದನ್ನು ಸಂತರಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਜਨ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕੇਤਕ ਬਰਨਉ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਅਪਨੇ ਭਾਣੇ ॥
jan kee mahimaa ketak barnau jo prabh apane bhaane |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ವರ್ಣಿಸಲಿ? ಅವರು ತಮ್ಮ ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸੇ ਸਭ ਤੇ ਭਏ ਨਿਕਾਣੇ ॥੪॥੪॥੫੧॥
kahu naanak jin satigur bhettiaa se sabh te bhe nikaane |4|4|51|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವರು ಎಲ್ಲಾ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿಂದ ಸ್ವತಂತ್ರರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ||4||4||51||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |ಸೂಹೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਹਾ ਅਗਨਿ ਤੇ ਤੁਧੁ ਹਾਥ ਦੇ ਰਾਖੇ ਪਏ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
mahaa agan te tudh haath de raakhe pe teree saranaaee |ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕಿದಾಗ, ನಿನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ಭಯಂಕರವಾದ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ್ದೀರಿ.
ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ਤਾਣੁ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਆਸ ਚੁਕਾਈ ॥੧॥
teraa maan taan rid antar hor doojee aas chukaaee |1|ನನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗೆ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದೆ. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ਤੁਧੁ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ਉਬਰੇ ॥
mere raam raae tudh chit aaeaai ubare |ಓ ನನ್ನ ಸಾರ್ವಭೌಮ, ನೀನು ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ, ನಾನು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਭਰਵਾਸਾ ਤੁਮੑਰਾ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਤੁਮੑਾਰਾ ਉਧਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teree ttek bharavaasaa tumaraa jap naam tumaaraa udhare |1| rahaau |ನೀವು ನನ್ನ ಬೆಂಬಲ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ. ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ನಾನು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢਿ ਲੀਏ ਤੁਮੑ ਆਪਿ ਭਏ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥
andh koop te kaadt lee tuma aap bhe kirapaalaa |ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಆಳವಾದ, ಕತ್ತಲೆಯ ಹಳ್ಳದಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎಳೆದಿದ್ದೀರಿ. ನೀನು ನನಗೆ ಕರುಣಾಮಯಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ.
ਸਾਰਿ ਸਮੑਾਲਿ ਸਰਬ ਸੁਖ ਦੀਏ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੨॥
saar samaal sarab sukh dee aap kare pratipaalaa |2|ನೀವು ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತೀರಿ; ನೀವೇ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರಿ. ||2||
ਆਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪਰਮੇਸਰੁ ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਛਡਾਏ ॥
aapanee nadar kare paramesar bandhan kaatt chhaddaae |ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ್ದಾನೆ; ನನ್ನ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮುರಿದು, ಆತನು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದನು.
ਆਪਣੀ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਕਰਾਈ ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥੩॥
aapanee bhagat prabh aap karaaee aape sevaa laae |3|ದೇವರೇ ನನ್ನನ್ನು ಆರಾಧಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರೇ ನನಗೆ ಅವರ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭੈ ਮੋਹ ਬਿਨਾਸੇ ਮਿਟਿਆ ਸਗਲ ਵਿਸੂਰਾ ॥
bharam geaa bhai moh binaase mittiaa sagal visooraa |ನನ್ನ ಸಂದೇಹಗಳು ಹೋಗಿವೆ, ನನ್ನ ಭಯ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಮೋಹಗಳು ದೂರವಾದವು ಮತ್ತು ನನ್ನ ದುಃಖಗಳೆಲ್ಲವೂ ಹೋಗಿವೆ.
ਨਾਨਕ ਦਇਆ ਕਰੀ ਸੁਖਦਾਤੈ ਭੇਟਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥੪॥੫॥੫੨॥
naanak deaa karee sukhadaatai bhettiaa satigur pooraa |4|5|52|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ, ಶಾಂತಿ ನೀಡುವವನು ನನಗೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿದ್ದಾನೆ. ನಾನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ. ||4||5||52||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |ಸೂಹೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਬ ਕਛੁ ਨ ਸੀਓ ਤਬ ਕਿਆ ਕਰਤਾ ਕਵਨ ਕਰਮ ਕਰਿ ਆਇਆ ॥
jab kachh na seeo tab kiaa karataa kavan karam kar aaeaa |ಏನೂ ಇಲ್ಲದಿರುವಾಗ, ಯಾವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು? ಮತ್ತು ಯಾವ ಕರ್ಮವು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹುಟ್ಟಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು?
ਅਪਨਾ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਠਾਕੁਰਿ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ॥੧॥
apanaa khel aap kar dekhai tthaakur rachan rachaaeaa |1|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ನಾಟಕವನ್ನು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನೇ ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ਮੁਝ ਤੇ ਕਛੂ ਨ ਹੋਈ ॥
mere raam raae mujh te kachhoo na hoee |ಓ ನನ್ನ ಸಾರ್ವಭೌಮ, ನಾನು ನನ್ನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aape karataa aap karaae sarab nirantar soee |1| rahaau |ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಅವನೇ ಕಾರಣ. ಅವನು ಎಲ್ಲದರೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗਣਤੀ ਗਣੀ ਨ ਛੂਟੈ ਕਤਹੂ ਕਾਚੀ ਦੇਹ ਇਆਣੀ ॥
ganatee ganee na chhoottai katahoo kaachee deh eaanee |ನನ್ನ ಖಾತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಬೇಕಾದರೆ, ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಉಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ದೇಹವು ಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਕਰਣੈਹਾਰੇ ਤੇਰੀ ਬਖਸ ਨਿਰਾਲੀ ॥੨॥
kripaa karahu prabh karanaihaare teree bakhas niraalee |2|ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆ ತೋರು; ನಿಮ್ಮ ಕ್ಷಮಿಸುವ ಗ್ರೇಸ್ ಏಕವಚನ ಮತ್ತು ಅನನ್ಯವಾಗಿದೆ. ||2||
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਤੁਹੀ ਧਿਆਈਐ ॥
jeea jant sabh tere keete ghatt ghatt tuhee dhiaaeeai |ನೀವು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೀರಿ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ.
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਹਿ ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈਐ ॥੩॥
teree gat mit toohai jaaneh kudarat keem na paaeeai |3|ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ವಿಸ್ತಾರವು ನಿಮಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ; ನಿಮ್ಮ ಸೃಜನಶೀಲ ಸರ್ವಶಕ್ತಿಯ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||3||
ਨਿਰਗੁਣੁ ਮੁਗਧੁ ਅਜਾਣੁ ਅਗਿਆਨੀ ਕਰਮ ਧਰਮ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ॥
niragun mugadh ajaan agiaanee karam dharam nahee jaanaa |ನಾನು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ, ಮೂರ್ಖ, ವಿಚಾರಹೀನ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿ. ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನೀತಿವಂತ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਮਿਠਾ ਲਗੈ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ॥੪॥੬॥੫੩॥
deaa karahu naanak gun gaavai mitthaa lagai teraa bhaanaa |4|6|53|ನಾನಕ್ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿ, ಅವನು ನಿನ್ನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಬಹುದು; ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಚಿತ್ತವು ಅವನಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಬಹುದು. ||4||6||53||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soohee mahalaa 5 |ಸೂಹೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್: