ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 594
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aaeio naam na lago piaar |ಶಬ್ದದ ರುಚಿಯನ್ನು ಸವಿಯದವನು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸದವನು,
ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasanaa fikaa bolanaa nit nit hoe khuaar |ಮತ್ತು ತನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಪದಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುವವನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹಾಳಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਕਿਰਤਿ ਪਇਐ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak kirat peaai kamaavanaa koe na mettanahaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ತನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮದ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤ ਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਮ ਕਉ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥
dhan dhan sat purakh satiguroo hamaaraa jit miliaai ham kau saant aaee |ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯನು ನಿಜವಾದ ಜೀವಿ, ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤ ਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਮ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਾਈ ॥
dhan dhan sat purakh satiguroo hamaaraa jit miliaai ham har bhagat paaee |ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯನು ನಿಜವಾದ ಜೀವಿ, ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਮ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
dhan dhan har bhagat satiguroo hamaaraa jis kee sevaa te ham har naam liv laaee |ಧನ್ಯ, ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತ, ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਗਿਆਨੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਨਿ ਵੈਰੀ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮ ਕਉ ਸਭ ਸਮ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਖਾਈ ॥
dhan dhan har giaanee satiguroo hamaaraa jin vairee mitru ham kau sabh sam drisatt dikhaaee |ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯನು ಭಗವಂತನ ಬಲ್ಲವನು, ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಮಿತ್ರ ಮತ್ತು ವೈರಿಯನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣಲು ಅವರು ನನಗೆ ಕಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰਾ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਹਮਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਣਾਈ ॥੧੯॥
dhan dhan satiguroo mitru hamaaraa jin har naam siau hamaaree preet banaaee |19|ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ; ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ನಡೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||19||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਘਰ ਹੀ ਮੁੰਧਿ ਵਿਦੇਸਿ ਪਿਰੁ ਨਿਤ ਝੂਰੇ ਸੰਮ੍ਹਾਲੇ ॥
ghar hee mundh vides pir nit jhoore samhaale |ಆತ್ಮ-ವಧು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಪತಿ ಭಗವಂತ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ; ಅವಳು ಅವನ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದುಃಖಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਮਿਲਦਿਆ ਢਿਲ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਕਰੇ ॥੧॥
miladiaa dtil na hovee je neeat raas kare |1|ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ದ್ವಂದ್ವತೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದರೆ ಅವಳು ತಡಮಾಡದೆ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕು. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾਨਕ ਗਾਲੀ ਕੂੜੀਆ ਬਾਝੁ ਪਰੀਤਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak gaalee koorreea baajh pareet karee |ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸದೆ ವರ್ತಿಸುವವನ ಮಾತು ಸುಳ್ಳು.
ਤਿਚਰੁ ਜਾਣੈ ਭਲਾ ਕਰਿ ਜਿਚਰੁ ਲੇਵੈ ਦੇਇ ॥੨॥
tichar jaanai bhalaa kar jichar levai dee |2|ಭಗವಂತನು ಕೊಡುವವರೆಗೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಅವನು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਜੀਅ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ॥
jin upaae jeea tin har raakhiaa |ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಭಗವಂತ ಅವುಗಳನ್ನೂ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਚਾ ਨਾਉ ਭੋਜਨੁ ਚਾਖਿਆ ॥
amrit sachaa naau bhojan chaakhiaa |ನಾನು ಅಮೃತ ಮಕರಂದದ ಆಹಾರವನ್ನು ರುಚಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು.
ਤਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਇ ਮਿਟੀ ਭਭਾਖਿਆ ॥
tipat rahe aaghaae mittee bhabhaakhiaa |ನಾನು ತೃಪ್ತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಸಿವು ಶಾಂತವಾಗಿದೆ.
ਸਭ ਅੰਦਰਿ ਇਕੁ ਵਰਤੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਲਾਖਿਆ ॥
sabh andar ik varatai kinai viralai laakhiaa |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವರು ಅಪರೂಪ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਭਏ ਨਿਹਾਲੁ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਪਾਖਿਆ ॥੨੦॥
jan naanak bhe nihaal prabh kee paakhiaa |20|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ದೇವರ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಪುಳಕಿತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ||20||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
satigur no sabh ko vekhadaa jetaa jagat sansaar |ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತವೆ.
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
dditthai mukat na hovee jichar sabad na kare veechaar |ಒಬ್ಬನು ಅವನ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿದ ಹೊರತು ಅವನನ್ನು ಕೇವಲ ನೋಡುವುದರಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
haumai mail na chukee naam na lagai piaar |ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳೆ ತೊಲಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
eik aape bakhas milaaeian dubidhaa taj vikaar |ಭಗವಂತನು ಕೆಲವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ದ್ವಂದ್ವ ಮತ್ತು ಪಾಪದ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
naanak ik darasan dekh mar mile satigur het piaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಕೆಲವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ; ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰਿ ॥
satiguroo na sevio moorakh andh gavaar |ಮೂರ್ಖ, ಕುರುಡು ಕೋಡಂಗಿ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਜਲਤਾ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
doojai bhaae bahut dukh laagaa jalataa kare pukaar |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಭಯಾನಕ ನೋವನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸುಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਨ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰੂ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਨ ਉਪਕਰੇ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
jin kaaran guroo visaariaa se na upakare antee vaar |ಅವನು ಕೇವಲ ವಸ್ತುವಿಗಾಗಿ ಗುರುವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਬਖਸੇ ਬਖਸਣਹਾਰ ॥੨॥
naanak guramatee sukh paaeaa bakhase bakhasanahaar |2|ಗುರುಗಳ ಸೂಚನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನಾನಕ್ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ; ಕ್ಷಮಿಸುವ ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਹੋਇ ਸੁ ਅਵਰੋ ਕਹੀਐ ॥
too aape aap aap sabh karataa koee doojaa hoe su avaro kaheeai |ನೀವೇ, ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮಿಂದಲೇ, ಎಲ್ಲರ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತರು. ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಇದ್ದರೆ, ನಾನು ಇನ್ನೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਬੋਲੈ ਆਪਿ ਬੁਲਾਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਲਿ ਥਲਿ ਰਵਿ ਰਹੀਐ ॥
har aape bolai aap bulaavai har aape jal thal rav raheeai |ಭಗವಂತನೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ನೀರು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਮਾਰੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਮਨ ਹਰਿ ਸਰਣੀ ਪੜਿ ਰਹੀਐ ॥
har aape maarai har aape chhoddai man har saranee parr raheeai |ಭಗವಂತನೇ ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೇ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಮತ್ತು ಉಳಿಯಿರಿ.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋਈ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਿ ਨ ਸਕੈ ਮਨ ਹੋਇ ਨਿਚਿੰਦ ਨਿਸਲੁ ਹੋਇ ਰਹੀਐ ॥
har bin koee maar jeevaal na sakai man hoe nichind nisal hoe raheeai |ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಯಾರೂ ಕೊಲ್ಲಲು ಅಥವಾ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಓ ಮನಸೇ, ಚಿಂತಿಸಬೇಡ - ನಿರ್ಭೀತನಾಗಿರು.
ਉਠਦਿਆ ਬਹਦਿਆ ਸੁਤਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਲਹੀਐ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ
autthadiaa bahadiaa sutiaa sadaa sadaa har naam dhiaaeeai jan naanak guramukh har laheeai |21|1| sudhuನಿಂತಿರುವಾಗ, ಕುಳಿತಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಮಲಗಿರುವಾಗ, ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ; ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ನೀವು ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ. ||21||1||ಸುಧ||