ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 512
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਗੁਮਾਨੁ ॥
har sukhadaataa man vasai haumai jaae gumaan |ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಭಗವಂತ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai taa anadin laagai dhiaan |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਿਤਾ ॥
sat santokh sabh sach hai guramukh pavitaa |ಗುರುಮುಖ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸತ್ಯವಂತ, ವಿಷಯ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ.
ਅੰਦਰਹੁ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਸਹਜੇ ਜਿਤਾ ॥
andarahu kapatt vikaar geaa man sahaje jitaa |ವಂಚನೆ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟತನವು ಅವನೊಳಗಿಂದ ಹೊರಟುಹೋಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.
ਤਹ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਿਤਾ ॥
tah jot pragaas anand ras agiaan gavitaa |ಅಲ್ಲಿ, ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಆನಂದದ ಸಾರವು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನವು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਪਰਗਟੁ ਕਿਤਾ ॥
anadin har ke gun ravai gun paragatt kitaa |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਇਕੋ ਹਰਿ ਮਿਤਾ ॥੯॥
sabhanaa daataa ek hai iko har mitaa |9|ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತ. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਕਹੀਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
braham binde so braahaman kaheeai ji anadin har liv laae |ಯಾರು ದೇವರನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ, ಯಾರು ಹಗಲಿರುಳು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರನ್ನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਛੈ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਤਿਸੁ ਜਾਏ ॥
satigur puchhai sach sanjam kamaavai haumai rog tis jaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸಮಾಲೋಚಿಸಿ, ಅವರು ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಸಂಯಮವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅಹಂಕಾರದ ರೋಗವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥
har gun gaavai gun sangrahai jotee jot milaae |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ತುತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಿದೆ.
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਜਿ ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਸਮਾਏ ॥
eis jug meh ko viralaa braham giaanee ji haumai mett samaae |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ದೇವರನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವವನು ಬಹಳ ಅಪರೂಪ; ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ, ಅವನು ದೇವರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਮਿਲਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧॥
naanak tis no miliaa sadaa sukh paaeeai ji anadin har naam dhiaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਰਸਨਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲਾਇ ॥
antar kapatt manamukh agiaanee rasanaa jhootth bolaae |ಅಜ್ಞಾನಿ ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನೊಳಗೆ ವಂಚನೆ; ತನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ, ಅವನು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਪਟਿ ਕੀਤੈ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨ ਭੀਜੈ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਸੁਭਾਇ ॥
kapatt keetai har purakh na bheejai nit vekhai sunai subhaae |ವಂಚನೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಹಜವಾದ ಸುಲಭವಾಗಿ ನೋಡುವ ಮತ್ತು ಕೇಳುವ ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਾਇ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
doojai bhaae jaae jag parabodhai bikh maaeaa moh suaae |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಲು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಮಾಯೆಯ ವಿಷ ಮತ್ತು ಆನಂದದ ಮೋಹದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ.
ਇਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eit kamaanai sadaa dukh paavai jamai marai fir aavai jaae |ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಅವನು ನಿರಂತರ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥
sahasaa mool na chukee vich visattaa pachai pachaae |ಅವನ ಸಂದೇಹಗಳು ಅವನನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਇ ॥
jis no kripaa kare meraa suaamee tis gur kee sikh sunaae |ಒಬ್ಬ, ನನ್ನ ಭಗವಾನ್ ಗುರುಗಳು ಯಾರಿಗೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೋ, ಅವರು ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਇ ॥੨॥
har naam dhiaavai har naamo gaavai har naamo ant chhaddaae |2|ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ; ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jinaa hukam manaaeion te poore sansaar |ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಪಾಲಿಸುವವರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು.
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਨਿੑ ਆਪਣਾ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
saahib sevani aapanaa poorai sabad veechaar |ಅವರು ತಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਿ ॥
har kee sevaa chaakaree sachai sabad piaar |ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
har kaa mahal tinaee paaeaa jina haumai vichahu maar |ಅವರು ಒಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧੦॥
naanak guramukh mil rahe jap har naamaa ur dhaar |10|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਨ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
guramukh dhiaan sahaj dhun upajai sach naam chit laaeaa |ಗುರುಮುಖ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ; ಆಕಾಶದ ಧ್ವನಿ-ಪ್ರವಾಹವು ಅವನೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
guramukh anadin rahai rang raataa har kaa naam man bhaaeaa |ಗುರುಮುಖನು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಪ್ರಸನ್ನವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਵੇਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇਆ ॥
guramukh har vekheh guramukh har boleh guramukh har sahaj rang laaeaa |ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ, ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖನು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
naanak guramukh giaan paraapat hovai timar agiaan adher chukaaeaa |ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದ ಕಪ್ಪು ಕತ್ತಲೆಯು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਤਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
jis no karam hovai dhur pooraa tin guramukh har naam dhiaaeaa |1|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನು - ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satigur jinaa na sevio sabad na lago piaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದವರು ಶಬ್ದದ ಪದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਨ ਧਿਆਇਆ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥
sahaje naam na dhiaaeaa kit aaeaa sansaar |ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದಿಲ್ಲ - ಅವರು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬರಲು ಏಕೆ ಚಿಂತಿಸಿದರು?
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਈਐ ਵਿਸਟਾ ਸਦਾ ਖੁਆਰੁ ॥
fir fir joonee paaeeai visattaa sadaa khuaar |ಸಮಯ ಮತ್ತು ಸಮಯ, ಅವರು ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
koorrai laalach lagiaa naa uravaar na paar |ಅವರು ಸುಳ್ಳು ದುರಾಶೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ; ಅವರು ಈ ದಡದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಆಚೆಗೆ ಇಲ್ಲ.