ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1256
ਦੁਖ ਸੁਖ ਦੋਊ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ॥
dukh sukh doaoo sam kar jaanai buraa bhalaa sansaar |ಅವರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದರ ಜೊತೆಗೆ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವು ಎರಡನ್ನೂ ಒಂದೇ ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಾರೆ.
ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਪਿਆਰ ॥੨॥
sudh budh surat naam har paaeeai satasangat gur piaar |2|ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅರಿವು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆ, ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ. ||2||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
ahinis laahaa har naam paraapat gur daataa devanahaar |ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಹಗಲಿರುಳು ಲಾಭ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಕೊಡುವ ಗುರುಗಳು ಈ ಉಡುಗೊರೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੩॥
guramukh sikh soee jan paae jis no nadar kare karataar |3|ಗುರುಮುಖನಾಗುವ ಆ ಸಿಖ್ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಅವನ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ಗ್ರೇಸ್ನಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਕਾਇਆ ਮਹਲੁ ਮੰਦਰੁ ਘਰੁ ਹਰਿ ਕਾ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਰਾਖੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
kaaeaa mahal mandar ghar har kaa tis meh raakhee jot apaar |ದೇಹವು ಮಹಲು, ದೇವಾಲಯ, ಭಗವಂತನ ಮನೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಅನಂತ ಬೆಳಕನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਐ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥
naanak guramukh mahal bulaaeeai har mele melanahaar |4|5|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲಿಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಲಾಗಿದೆ; ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||5||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥
malaar mahalaa 1 ghar 2 |ಮಲಾರ್, ಮೊದಲ ಮೆಹ್ಲ್, ಎರಡನೇ ಮನೆ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਜਾਣੈ ਜਾਤਿ ॥
pavanai paanee jaanai jaat |ಸೃಷ್ಟಿಯು ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು ಎಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ;
ਕਾਇਆਂ ਅਗਨਿ ਕਰੇ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥
kaaeaan agan kare nibharaant |ದೇಹವು ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ.
ਜੰਮਹਿ ਜੀਅ ਜਾਣੈ ਜੇ ਥਾਉ ॥
jameh jeea jaanai je thaau |ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ,
ਸੁਰਤਾ ਪੰਡਿਤੁ ਤਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥੧॥
surataa panddit taa kaa naau |1|ನೀವು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ. ||1||
ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਾਇ ॥
gun gobind na jaaneeeh maae |ಓ ತಾಯಿಯೇ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಯಾರು ತಿಳಿಯಬಹುದು?
ਅਣਡੀਠਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
anaddeetthaa kichh kahan na jaae |ಆತನನ್ನು ನೋಡದೆ ನಾವು ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಾರೆವು.
ਕਿਆ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa kar aakh vakhaaneeai maae |1| rahaau |ಓ ತಾಯಿಯೇ, ಯಾರಾದರೂ ಅವನನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ? ||1||ವಿರಾಮ||
ਊਪਰਿ ਦਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਪਇਆਲਿ ॥
aoopar dar asamaan peaal |ಅವನು ಆಕಾಶದ ಮೇಲೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ಕೆಳಗಿನ ಪ್ರಪಂಚಗಳ ಕೆಳಗೆ.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਕਹੀਐ ਦੇਹੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
kiau kar kaheeai dehu veechaar |ನಾನು ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಗೆ ಮಾತನಾಡಬಲ್ಲೆ? ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿ.
ਬਿਨੁ ਜਿਹਵਾ ਜੋ ਜਪੈ ਹਿਆਇ ॥
bin jihavaa jo japai hiaae |ಯಾವ ರೀತಿಯ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸಬೇಕೆಂದು ಯಾರಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ,
ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਕੈਸਾ ਨਾਉ ॥੨॥
koee jaanai kaisaa naau |2|ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ನಾಲಿಗೆಯಿಲ್ಲದೆ? ||2||
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਰਹੈ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥
kathanee badanee rahai nibharaant |ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಪದಗಳು ನನ್ನನ್ನು ವಿಫಲಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ.
ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
so boojhai hovai jis daat |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ, ಯಾರು ಸುಖಿ ಎಂದು.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ahinis antar rahai liv laae |ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಆಳವಾಗಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ.
ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
soee purakh ji sach samaae |3|ಅವನು ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਜਾਤਿ ਕੁਲੀਨੁ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਹੋਇ ॥
jaat kuleen sevak je hoe |ಉನ್ನತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನದ ಯಾರಾದರೂ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವಕರಾದರೆ,
ਤਾ ਕਾ ਕਹਣਾ ਕਹਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
taa kaa kahanaa kahahu na koe |ಆಗ ಅವರ ಹೊಗಳಿಕೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਵਿਚਿ ਸਨਾਤਂੀ ਸੇਵਕੁ ਹੋਇ ॥
vich sanaatanee sevak hoe |ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗದ ಯಾರಾದರೂ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವಕರಾಗಿದ್ದರೆ,
ਨਾਨਕ ਪਣ੍ਹੀਆ ਪਹਿਰੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧॥੬॥
naanak panheea pahirai soe |4|1|6|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಗೌರವದ ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||1||6||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
malaar mahalaa 1 |ಮಲಾರ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਦੁਖੁ ਵੇਛੋੜਾ ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਭੂਖ ॥
dukh vechhorraa ik dukh bhookh |ಅಗಲಿಕೆಯ ನೋವು - ಇದು ನಾನು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಸಿವಿನ ನೋವು.
ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਸਕਤਵਾਰ ਜਮਦੂਤ ॥
eik dukh sakatavaar jamadoot |ಮತ್ತೊಂದು ನೋವು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ದಾಳಿಯಾಗಿದೆ.
ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
eik dukh rog lagai tan dhaae |ಮತ್ತೊಂದು ನೋವು ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ತಿನ್ನುವ ರೋಗ.
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੧॥
vaid na bhole daaroo laae |1|ಓ ಮೂರ್ಖ ವೈದ್ಯರೇ, ನನಗೆ ಔಷಧಿ ಕೊಡಬೇಡಿ. ||1||
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥
vaid na bhole daaroo laae |ಓ ಮೂರ್ಖ ವೈದ್ಯರೇ, ನನಗೆ ಔಷಧಿ ಕೊಡಬೇಡಿ.
ਦਰਦੁ ਹੋਵੈ ਦੁਖੁ ਰਹੈ ਸਰੀਰ ॥
darad hovai dukh rahai sareer |ನೋವು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ದೇಹವು ನರಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲਗੈ ਨ ਬੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aaisaa daaroo lagai na beer |1| rahaau |ನಿಮ್ಮ ಔಷಧಿ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੀਏ ਰਸ ਭੋਗ ॥
khasam visaar kee ras bhog |ತನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಮರೆತು, ಮರ್ತ್ಯನು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ;
ਤਾਂ ਤਨਿ ਉਠਿ ਖਲੋਏ ਰੋਗ ॥
taan tan utth khaloe rog |ನಂತರ ಅವನ ದೇಹದಲ್ಲಿ ರೋಗವು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨ ਅੰਧੇ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
man andhe kau milai sajaae |ಕುರುಡ ಮರ್ತ್ಯನು ತನ್ನ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੨॥
vaid na bhole daaroo laae |2|ಓ ಮೂರ್ಖ ವೈದ್ಯರೇ, ನನಗೆ ಔಷಧಿ ಕೊಡಬೇಡಿ. ||2||
ਚੰਦਨ ਕਾ ਫਲੁ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ॥
chandan kaa fal chandan vaas |ಶ್ರೀಗಂಧದ ಮೌಲ್ಯವು ಅದರ ಪರಿಮಳದಲ್ಲಿದೆ.
ਮਾਣਸ ਕਾ ਫਲੁ ਘਟ ਮਹਿ ਸਾਸੁ ॥
maanas kaa fal ghatt meh saas |ಮಾನವನ ಮೌಲ್ಯವು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ಇರುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತದೆ.
ਸਾਸਿ ਗਇਐ ਕਾਇਆ ਢਲਿ ਪਾਇ ॥
saas geaai kaaeaa dtal paae |ಉಸಿರು ತೆಗೆದರೆ ದೇಹ ಧೂಳಿನಂತಾಗುತ್ತದೆ.
ਤਾ ਕੈ ਪਾਛੈ ਕੋਇ ਨ ਖਾਇ ॥੩॥
taa kai paachhai koe na khaae |3|ಅದರ ನಂತರ, ಯಾರೂ ಯಾವುದೇ ಆಹಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ||3||
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲ ਹੰਸੁ ॥
kanchan kaaeaa niramal hans |ಮರ್ತ್ಯ ದೇಹವು ಚಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಆತ್ಮ-ಹಂಸವು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ,
ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅੰਸੁ ॥
jis meh naam niranjan ans |ನಿರ್ಮಲ ನಾಮದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಣವಾದರೂ ಒಳಗಿದ್ದರೆ.
ਦੂਖ ਰੋਗ ਸਭਿ ਗਇਆ ਗਵਾਇ ॥
dookh rog sabh geaa gavaae |ಎಲ್ಲಾ ನೋವು ಮತ್ತು ರೋಗಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੪॥੨॥੭॥
naanak chhoottas saachai naae |4|2|7|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಮರ್ತ್ಯವನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ||4||2||7||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
malaar mahalaa 1 |ಮಲಾರ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਦੁਖ ਮਹੁਰਾ ਮਾਰਣ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
dukh mahuraa maaran har naam |ನೋವು ವಿಷ. ಭಗವಂತನ ಹೆಸರೇ ಪ್ರತಿವಿಷ.
ਸਿਲਾ ਸੰਤੋਖ ਪੀਸਣੁ ਹਥਿ ਦਾਨੁ ॥
silaa santokh peesan hath daan |ಸಂತೃಪ್ತಿಯ ಗಾರೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡಿ, ದಾನ ಕೊಡುವ ಪೀಡೆಯೊಂದಿಗೆ.