ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 569

ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਹਰਿ ਰਾਵੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੋ ॥੩॥

naanak sabad milai bhau bhanjan har raavai masatak bhaago |3|

ಓ ನಾನಕ್, ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಭಯದ ನಾಶಕನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ವಿಧಿಯಿಂದ ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||3||

ਖੇਤੀ ਵਣਜੁ ਸਭੁ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਮੰਨਿ ਵਡਿਆਈ ਰਾਮ ॥

khetee vanaj sabh hukam hai hukame man vaddiaaee raam |

ಎಲ್ಲಾ ಬೇಸಾಯ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರವು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ; ಭಗವಂತನ ಸಂಕಲ್ಪಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗುವುದರಿಂದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮਤੀ ਹੁਕਮੁ ਬੂਝੀਐ ਹੁਕਮੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਰਾਮ ॥

guramatee hukam boojheeai hukame mel milaaee raam |

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಅವನು ಅವನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਹੁਕਮਿ ਮਿਲਾਈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥

hukam milaaee sahaj samaaee gur kaa sabad apaaraa |

ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೆರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದಗಳು ಅನುಪಮವಾಗಿವೆ.

ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

sachee vaddiaaee gur te paaee sach savaaranahaaraa |

ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ನಿಜವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಸತ್ಯದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥

bhau bhanjan paaeaa aap gavaaeaa guramukh mel milaaee |

ಅವನು ಭಯದ ವಿನಾಶಕನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ವಯಂ-ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਹੁਕਮੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੪॥੨॥

kahu naanak naam niranjan agam agochar hukame rahiaa samaaee |4|2|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ನಿರ್ಮಲ, ದುರ್ಗಮ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಕಮಾಂಡರ್ ಹೆಸರು ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದೆ. ||4||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

vaddahans mahalaa 3 |

ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲਿ ਜੀਉ ॥

man meriaa too sadaa sach samaal jeeo |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸು.

ਆਪਣੈ ਘਰਿ ਤੂ ਸੁਖਿ ਵਸਹਿ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਜੀਉ ॥

aapanai ghar too sukh vaseh pohi na sakai jamakaal jeeo |

ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ವಾಸಿಸಿ, ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.

ਕਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

kaal jaal jam johi na saakai saachai sabad liv laae |

ಶಾಬಾದ್‌ನ ನಿಜವಾದ ಪದಕ್ಕಾಗಿ ನೀವು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ಕುಣಿಕೆಯು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਦਾ ਸਚਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਏ ॥

sadaa sach rataa man niramal aavan jaan rahaae |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಸದಾ ತುಂಬಿರುವ ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਵਿਗੁਤੀ ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥

doojai bhaae bharam vigutee manamukh mohee jamakaal |

ದ್ವಂದ್ವತೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನದ ಪ್ರೀತಿಯು ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದೆ, ಅವರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಆಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥

kahai naanak sun man mere too sadaa sach samaal |1|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಕೇಳು: ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸು. ||1||

ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਬਾਹਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਭਾਲਿ ॥

man meriaa antar terai nidhaan hai baahar vasat na bhaal |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಧಿಯು ನಿನ್ನೊಳಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕಬೇಡಿ.

ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭੁੰਚਿ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥

jo bhaavai so bhunch too guramukh nadar nihaal |

ಭಗವಂತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸೇವಿಸಿ ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ಆತನ ಕೃಪೆಯ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥

guramukh nadar nihaal man mere antar har naam sakhaaee |

ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ನಿಮ್ಮ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲವು ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಇದೆ.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥

manamukh andhule giaan vihoone doojai bhaae khuaaee |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਛੂਟੈ ਨਾਹੀ ਸਭ ਬਾਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥

bin naavai ko chhoottai naahee sabh baadhee jamakaal |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤੂ ਬਾਹਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਭਾਲਿ ॥੨॥

naanak antar terai nidhaan hai too baahar vasat na bhaal |2|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಧಿಯು ನಿನ್ನೊಳಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕಬೇಡಿ. ||2||

ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥

man meriaa janam padaarath paae kai ik sach lage vaapaaraa |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಈ ಮಾನವ ಜನ್ಮದ ವರವನ್ನು ಪಡೆದು ಕೆಲವರು ಸತ್ಯದ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥

satigur sevan aapanaa antar sabad apaaraa |

ಅವರು ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಅನಂತ ಪದವು ಅವರೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਨਾਮੇ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥

antar sabad apaaraa har naam piaaraa naame nau nidh paaee |

ಅವರೊಳಗೆ ಅನಂತ ಶಬ್ದವಿದೆ, ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು; ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਵਿਆਪੇ ਦੂਖਿ ਸੰਤਾਪੇ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥

manamukh maaeaa moh viaape dookh santaape doojai pat gavaaee |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಮಾಯೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಮೂಲಕ ಅವರು ತಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੇ ਸਚਿ ਰਤੇ ਅਧਿਕਾਈ ॥

haumai maar sach sabad samaane sach rate adhikaaee |

ಆದರೆ ಯಾರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੩॥

naanak maanas janam dulanbh hai satigur boojh bujhaaee |3|

ಓ ನಾನಕ್, ಈ ಮಾನವ ಜೀವನವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਜਨ ਵਡਭਾਗੀ ਰਾਮ ॥

man mere satigur sevan aapanaa se jan vaddabhaagee raam |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರೇ ಅತ್ಯಂತ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.

ਜੋ ਮਨੁ ਮਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਪੁਰਖ ਬੈਰਾਗੀ ਰਾਮ ॥

jo man maareh aapanaa se purakh bairaagee raam |

ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದವರು ತ್ಯಜಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯ ಜೀವಿಗಳು.

ਸੇ ਜਨ ਬੈਰਾਗੀ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥

se jan bairaagee sach liv laagee aapanaa aap pachhaaniaa |

ಅವರು ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯ ಜೀವಿಗಳು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.