ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 446

ਕਲਿਜੁਗੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਪਗ ਤ੍ਰੈ ਖਿਸਕੀਆ ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥

kalijug har keea pag trai khisakeea pag chauthaa ttikai ttikaae jeeo |

ಭಗವಂತನು ಕಲಿಯುಗದ ಕಬ್ಬಿಣಯುಗವಾದ ಕರಾಳ ಯುಗವನ್ನು ತಂದನು; ಧರ್ಮದ ಮೂರು ಕಾಲುಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗಿವೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕನೇ ಕಾಲು ಮಾತ್ರ ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿದೆ.

ਗੁਰਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ਅਉਖਧੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

gurasabad kamaaeaa aaukhadh har paaeaa har keerat har saant paae jeeo |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಔಷಧಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯ ಕೀರ್ತನೆ ಹಾಡುವುದರಿಂದ ದಿವ್ಯ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਰੁਤਿ ਆਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥

har keerat rut aaee har naam vaddaaee har har naam khet jamaaeaa |

ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಹಾಡುವ ಕಾಲ ಬಂದಿದೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ದೇಹದ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ਕਲਿਜੁਗਿ ਬੀਜੁ ਬੀਜੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥

kalijug beej beeje bin naavai sabh laahaa mool gavaaeaa |

ಕಲಿಯುಗದ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಟ್ಟರೆ ಲಾಭ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳ ನಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਲਖਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak gur pooraa paaeaa man hiradai naam lakhaae jeeo |

ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਕਲਜੁਗੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਪਗ ਤ੍ਰੈ ਖਿਸਕੀਆ ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੪॥੧੧॥

kalajug har keea pag trai khisakeea pag chauthaa ttikai ttikaae jeeo |4|4|11|

ಭಗವಂತನು ಕಲಿಯುಗದ ಕಬ್ಬಿಣಯುಗವಾದ ಕರಾಳ ಯುಗವನ್ನು ತಂದನು; ಧರ್ಮದ ಮೂರು ಕಾಲುಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗಿವೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕನೇ ಕಾಲು ಮಾತ್ರ ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿದೆ. ||4||4||11||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ಆಸಾ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥

har keerat man bhaaee param gat paaee har man tan meetth lagaan jeeo |

ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಕೀರ್ತನೆಯಿಂದ ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತದೋ, ಅವನು ಪರಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ਪੁਰਾਨ ਜੀਉ ॥

har har ras paaeaa guramat har dhiaaeaa dhur masatak bhaag puraan jeeo |

ಅವಳು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ, ಹರ್, ಹರ್; ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ಭವಿಷ್ಯವು ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਗੁ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥

dhur masatak bhaag har naam suhaag har naamai har gun gaaeaa |

ತನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ಆ ಉನ್ನತ ವಿಧಿಯಿಂದ, ಅವಳು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು, ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾಳೆ.

ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰਗਟੀ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥

masatak manee preet bahu pragattee har naamai har sohaaeaa |

ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿಯ ರತ್ನವು ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಮಿಂಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಹರ್, ಹರ್ ಎಂದು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਮਾਨ ਜੀਉ ॥

jotee jot milee prabh paaeaa mil satigur manooaa maan jeeo |

ಅವಳ ಬೆಳಕು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅವಳು ದೇವರನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥੧॥

har keerat man bhaaee param gat paaee har man tan meetth lagaan jeeo |1|

ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಕೀರ್ತನೆಯಿಂದ ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತದೋ, ಅವನು ಪರಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਊਤਮ ਜਨ ਪਰਧਾਨ ਜੀਉ ॥

har har jas gaaeaa param pad paaeaa te aootam jan paradhaan jeeo |

ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುವವರು, ಹರ್, ಹರ್, ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದ ಜನರು.

ਤਿਨੑ ਹਮ ਚਰਣ ਸਰੇਵਹ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਪਗ ਧੋਵਹ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥

tina ham charan sarevah khin khin pag dhovah jin har meetth lagaan jeeo |

ನಾನು ಅವರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ; ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ, ನಾನು ಯಾರಿಗೆ ಭಗವಂತನು ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತಾನೆಯೋ ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆಯುತ್ತೇನೆ.

ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ਮੁਖਿ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰੇ ॥

har meetthaa laaeaa param sukh paaeaa mukh bhaagaa ratee chaare |

ಭಗವಂತ ಅವರಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಮುಖಗಳು ಕಾಂತಿಯುತವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ ಸುಂದರವಾಗಿವೆ.

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ਹਰਿ ਹਾਰੁ ਉਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਕੰਠਿ ਧਾਰੇ ॥

guramat har gaaeaa har haar ur paaeaa har naamaa kantth dhaare |

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮಾಲೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಂಠದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಇಡುತ್ತಾರೆ.

ਸਭ ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮਤੁ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨ ਜੀਉ ॥

sabh ek drisatt samat kar dekhai sabh aatam raam pachhaan jeeo |

ಅವರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸಮಾನತೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಪರಮಾತ್ಮ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਊਤਮ ਜਨ ਪਰਧਾਨ ਜੀਉ ॥੨॥

har har jas gaaeaa param pad paaeaa te aootam jan paradhaan jeeo |2|

ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುವವರು, ಹರ್, ಹರ್, ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದ ಜನರು. ||2||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

satasangat man bhaaee har rasan rasaaee vich sangat har ras hoe jeeo |

ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯಿಂದ ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆಯೋ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ; ಸಂಗದಲ್ಲಿ, ಇದು ಭಗವಂತನ ಸಾರವಾಗಿದೆ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵਿਗਾਸਿਆ ਬੀਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

har har aaraadhiaa gur sabad vigaasiaa beejaa avar na koe jeeo |

ಅವನು ಭಗವಂತನ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ, ಹರ್, ಹರ್, ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅವನು ಅರಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

avar na koe har amrit soe jin peea so bidh jaanai |

ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ಅಮೃತವಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಕುಡಿಯುವವನಿಗೆ ದಾರಿ ತಿಳಿದಿದೆ.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਲਗਿ ਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

dhan dhan guroo pooraa prabh paaeaa lag sangat naam pachhaanai |

ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ; ಅವನ ಮೂಲಕ, ದೇವರು ಕಂಡುಬರುತ್ತಾನೆ. ಸಂಗತ್ ಸೇರಿ ನಾಮ್ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.

ਨਾਮੋ ਸੇਵਿ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੈ ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

naamo sev naamo aaraadhai bin naamai avar na koe jeeo |

ನಾನು ನಾಮವನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ. ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੩॥

satasangat man bhaaee har rasan rasaaee vich sangat har ras hoe jeeo |3|

ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಸತ್ ಸಂಗದಿಂದ ಸಂತುಷ್ಟವಾಗಿದೆಯೋ, ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ; ಸಂಗದಲ್ಲಿ, ಇದು ಭಗವಂತನ ಸಾರವಾಗಿದೆ. ||3||

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |

ಓ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸುರಿಸಿ; ನಾನು ಕೇವಲ ಕಲ್ಲು. ದಯವಿಟ್ಟು, ನನ್ನನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಒಯ್ಯಿರಿ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ ನನ್ನನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ.