ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1244
ਬੇਦੁ ਵਪਾਰੀ ਗਿਆਨੁ ਰਾਸਿ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
bed vapaaree giaan raas karamee palai hoe |ವೇದಗಳು ಕೇವಲ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು; ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯು ಬಂಡವಾಳವಾಗಿದೆ; ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਦਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak raasee baaharaa lad na chaliaa koe |2|ಓ ನಾನಕ್, ಬಂಡವಾಳವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಲಾಭದೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਨਿੰਮੁ ਬਿਰਖੁ ਬਹੁ ਸੰਚੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
ninm birakh bahu sancheeai amrit ras paaeaa |ನೀವು ಅಮೃತ ಅಮೃತದೊಂದಿಗೆ ಕಹಿ ಬೇವಿನ ಮರಕ್ಕೆ ನೀರು ಹಾಕಬಹುದು.
ਬਿਸੀਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰਿ ਵਿਸਾਹੀਐ ਬਹੁ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥
biseear mantr visaaheeai bahu doodh peeaeaa |ನೀವು ವಿಷಕಾರಿ ಹಾವಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಾಲು ನೀಡಬಹುದು.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਭਿੰਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਪਥਰੁ ਨਾਵਾਇਆ ॥
manamukh abhin na bhijee pathar naavaaeaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ನಿರೋಧಕ; ಅವನನ್ನು ಮೃದುಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನೀವು ಕಲ್ಲಿಗೆ ನೀರು ಹಾಕಬಹುದು.
ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥
bikh meh amrit sincheeai bikh kaa fal paaeaa |ಅಮೃತ ಮಕರಂದದಿಂದ ವಿಷಪೂರಿತ ಸಸ್ಯವನ್ನು ನೀರಾವರಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ವಿಷಕಾರಿ ಹಣ್ಣು ಮಾತ್ರ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਸਭ ਬਿਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇਆ ॥੧੬॥
naanak sangat mel har sabh bikh leh jaaeaa |16|ಓ ಕರ್ತನೇ, ದಯಮಾಡಿ ನಾನಕನನ್ನು ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ, ಇದರಿಂದ ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ವಿಷವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಬಹುದು. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਮਰਣਿ ਨ ਮੂਰਤੁ ਪੁਛਿਆ ਪੁਛੀ ਥਿਤਿ ਨ ਵਾਰੁ ॥
maran na moorat puchhiaa puchhee thit na vaar |ಸಾವು ಸಮಯ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ; ಇದು ವಾರದ ದಿನಾಂಕ ಅಥವಾ ದಿನವನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਨੑੀ ਲਦਿਆ ਇਕਿ ਲਦਿ ਚਲੇ ਇਕਨੑੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥
eikanaee ladiaa ik lad chale ikanaee badhe bhaar |ಕೆಲವರು ಪ್ಯಾಕ್ ಅಪ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಪ್ಯಾಕ್ ಅಪ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਖਤੀ ਇਕਨੑਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥
eikanaa hoee saakhatee ikanaa hoee saar |ಕೆಲವರನ್ನು ಕಠಿಣವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਮਿਆ ਛੁਟੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ॥
lasakar sanai damaamiaa chhutte bank duaar |ಅವರು ತಮ್ಮ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಡ್ರಮ್ಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಸುಂದರವಾದ ಮಹಲುಗಳನ್ನು ಬಿಡಬೇಕು.
ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰੁ ਕੀ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥
naanak dteree chhaar kee bhee fir hoee chhaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಧೂಳಿನ ರಾಶಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಧೂಳಿನಂತಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਹਿ ਪਈ ਮਿਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟੁ ॥
naanak dteree dteh pee mittee sandaa kott |ಓ ನಾನಕ್, ರಾಶಿಯು ಕುಸಿಯುತ್ತದೆ; ದೇಹದ ಕೋಟೆಯು ಧೂಳಿನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਭੀਤਰਿ ਚੋਰੁ ਬਹਾਲਿਆ ਖੋਟੁ ਵੇ ਜੀਆ ਖੋਟੁ ॥੨॥
bheetar chor bahaaliaa khott ve jeea khott |2|ಕಳ್ಳನು ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ; ಓ ಆತ್ಮ, ನಿನ್ನ ಜೀವನವು ಸುಳ್ಳು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੁ ਹੈ ਨਕ ਵਢੇ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥
jin andar nindaa dusatt hai nak vadte nak vadtaaeaa |ಕೆಟ್ಟ ನಿಂದೆಯಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು ಮೂಗು ಕತ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਹਾ ਕਰੂਪ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਕਾਲੇ ਮੁਹ ਮਾਇਆ ॥
mahaa karoop dukhee sadaa kaale muh maaeaa |ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೊಳಕು, ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಮುಖಗಳು ಮಾಯೆಯಿಂದ ಕಪ್ಪಾಗಿವೆ.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਨਿਤ ਪਰ ਦਰਬੁ ਹਿਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥
bhalake utth nit par darab hireh har naam churaaeaa |ಅವರು ಇತರರಿಂದ ಮೋಸಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಕದಿಯಲು, ಮುಂಜಾನೆ ಎದ್ದು; ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಮರೆಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਤ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
har jeeo tin kee sangat mat karahu rakh lehu har raaeaa |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ಅವರ ಸಹವಾಸವನ್ನು ಸಹ ಮಾಡದಿರಲಿ; ನನ್ನ ಸಾರ್ವಭೌಮನಾದ ರಾಜನೇ, ಅವರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು.
ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੭॥
naanak peaai kirat kamaavade manamukh dukh paaeaa |17|ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮಗಳ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ, ನೋವು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಏನನ್ನೂ ಉಂಟುಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਸਭੁ ਕੋਈ ਹੈ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮਹੁ ਸਭੁ ਕੋ ਹੋਇ ॥
sabh koee hai khasam kaa khasamahu sabh ko hoe |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದವರು. ಎಲ್ಲರೂ ಅವನಿಂದಲೇ ಬಂದವರು.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
hukam pachhaanai khasam kaa taa sach paavai koe |ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವು ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਬੁਰਾ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਇ ॥
guramukh aap pachhaaneeai buraa na deesai koe |ಗುರುಮುಖನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಯಾರೂ ಅವನಿಗೆ ಕೆಟ್ಟವರಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh naam dhiaaeeai sahilaa aaeaa soe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆತನು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬರುವುದು ಫಲದಾಯಕವಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
sabhanaa daataa aap hai aape melanahaar |ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಅವನು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುವನು.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿਨਾ ਸੇਵਿਆ ਹਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ॥੨॥
naanak sabad mile na vichhurreh jinaa seviaa har daataar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಶಬ್ದದ ಪದದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ, ಅವರು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಅವನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਨਾਉ ਉਗਵਿ ਆਇਆ ॥
guramukh hiradai saant hai naau ugav aaeaa |ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯು ಗುರುಮುಖದ ಹೃದಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ; ಹೆಸರು ಅವರೊಳಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.
ਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸੰਜਮ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥
jap tap teerath sanjam kare mere prabh bhaaeaa |ಪಠಣ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನ, ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು, ಮತ್ತು ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಪವಿತ್ರ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ - ಇವುಗಳ ಪುಣ್ಯವು ನನ್ನ ದೇವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಬರುತ್ತದೆ.
ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਸੋਹਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
hiradaa sudh har sevade soheh gun gaaeaa |ಆದ್ದರಿಂದ ಶುದ್ಧ ಹೃದಯದಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸಿ; ಅವರ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ನೀವು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಉದಾತ್ತರಾಗುತ್ತೀರಿ.
ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰਾਇਆ ॥
mere har jeeo evai bhaavadaa guramukh taraaeaa |ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಭು ಇದರಿಂದ ಸಂತಸಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥੧੮॥
naanak guramukh melian har dar sohaaeaa |18|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀ ਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥
dhanavantaa iv hee kahai avaree dhan kau jaau |ಶ್ರೀಮಂತನು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: ನಾನು ಹೋಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು.
ਨਾਨਕੁ ਨਿਰਧਨੁ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥
naanak niradhan tith din jit din visarai naau |1|ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಮರೆತ ದಿನ ನಾನಕ್ ಬಡವನಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸੂਰਜੁ ਚੜੈ ਵਿਜੋਗਿ ਸਭਸੈ ਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥
sooraj charrai vijog sabhasai ghattai aarajaa |ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಮಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರ ಜೀವನವು ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਗਿ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਜਿਣੈ ॥
tan man rataa bhog koee haarai ko jinai |ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ; ಒಬ್ಬರು ಸೋಲುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.
ਸਭੁ ਕੋ ਭਰਿਆ ਫੂਕਿ ਆਖਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਥੰਮੑੀਐ ॥
sabh ko bhariaa fook aakhan kahan na thamaeeai |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಉಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ ನಂತರವೂ ಅವರು ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਫੂਕ ਕਢਾਏ ਢਹਿ ਪਵੈ ॥੨॥
naanak vekhai aap fook kadtaae dteh pavai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ತಾನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಬಲೂನ್ನಿಂದ ಗಾಳಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಾಗ, ದೇಹವು ಬೀಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥
satasangat naam nidhaan hai jithahu har paaeaa |ಹೆಸರಿನ ನಿಧಿಯು ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.