ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 786


ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
hukamee srisatt saajeean bahu bhit sansaaraa |

ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ, ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು, ಅದರ ಅನೇಕ ಜಾತಿಗಳ ಜೀವಿಗಳೊಂದಿಗೆ.

ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
teraa hukam na jaapee ketarraa sache alakh apaaraa |

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಮತ್ತು ಅನಂತವಾದ ನಿಜವಾದ ಪ್ರಭುವೇ, ನಿನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
eikanaa no too mel laihi gur sabad beechaaraa |

ನೀವು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವನ್ನು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
sach rate se niramale haumai taj vikaaraa |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು ನಿರ್ಮಲರು ಮತ್ತು ಶುದ್ಧರು; ಅವರು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
jis too meleh so tudh milai soee sachiaaraa |2|

ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿದ್ದಾನೆ, ನೀನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವನು; ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜ. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
soohavee soohaa sabh sansaar hai jin duramat doojaa bhaau |

ಓ ಕೆಂಪು ವಸ್ತ್ರಧಾರಿಯೇ, ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಕೆಂಪಾಗಿದೆ, ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದೆ.

ਖਿਨ ਮਹਿ ਝੂਠੁ ਸਭੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਜਿਉ ਟਿਕੈ ਨ ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਉ ॥
khin meh jhootth sabh binas jaae jiau ttikai na birakh kee chhaau |

ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಈ ಸುಳ್ಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ; ಮರದ ನೆರಳಿನಂತೆ, ಅದು ಹೋಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਜਿਉ ਰੰਗਿ ਮਜੀਠ ਸਚੜਾਉ ॥
guramukh laalo laal hai jiau rang majeetth sacharraau |

ಗುರುಮುಖ್ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಆಳವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣವಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಶಾಶ್ವತ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਉਲਟੀ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
aulattee sakat sivai ghar aaee man vasiaa har amrit naau |

ಅವಳು ಮಾಯೆಯಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಮನೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ; ಭಗವಂತನ ಅಮೃತನಾಮವು ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.

ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
naanak balihaaree gur aapane jit miliaai har gun gaau |1|

ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ತ್ಯಾಗ; ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
soohaa rang vikaar hai kant na paaeaa jaae |

ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ವ್ಯರ್ಥ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ; ಇದು ನಿಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯಲು ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਇਸੁ ਲਹਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
eis lahade bilam na hovee randd baitthee doojai bhaae |

ಈ ಬಣ್ಣವು ಮಸುಕಾಗಲು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವಳು ವಿಧವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ.

ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਦੁੰਮਣੀ ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਲੁੋਭਾਇ ॥
mundh eaanee dunmanee soohai ves luobhaae |

ತನ್ನ ಕೆಂಪು ಉಡುಪನ್ನು ಧರಿಸಲು ಇಷ್ಟಪಡುವ ಅವಳು ಮೂರ್ಖ ಮತ್ತು ಎರಡು ಮನಸ್ಸಿನವಳು.

ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਕਰਿ ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ॥
sabad sachai rang laal kar bhai bhaae seegaar banaae |

ಆದ್ದರಿಂದ ಶಾಬಾದ್‌ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಕೆಂಪು ಉಡುಪಾಗಿ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ದೇವರ ಭಯ ಮತ್ತು ದೇವರ ಪ್ರೀತಿಯು ನಿಮ್ಮ ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಅಲಂಕಾರಗಳಾಗಿರಲಿ.

ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
naanak sadaa sohaaganee ji chalan satigur bhaae |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು, ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
aape aap upaaeian aap keemat paaee |

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
tis daa ant na jaapee gur sabad bujhaaee |

ಅವನ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਾਈ ॥
maaeaa mohu gubaar hai doojai bharamaaee |

ಮಾಯೆಯ ಮೋಹದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತು ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತದೆ.

ਮਨਮੁਖ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇਨੑੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
manamukh tthaur na paaeinaee fir aavai jaaee |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ; ಅವರು ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥੩॥
jo tis bhaavai so theeai sabh chalai rajaaee |3|

ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅದು ಮಾತ್ರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆಯೇ ನಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਕਾਮਣਿ ਕੁਲਖਣੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਪਰ ਪੁਰਖ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
soohai ves kaaman kulakhanee jo prabh chhodd par purakh dhare piaar |

ಕೆಂಪು ನಿಲುವಂಗಿಯ ವಧು ಕೆಟ್ಟವಳು; ಅವಳು ದೇವರನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತಾಳೆ.

ਓਸੁ ਸੀਲੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਦਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲੈ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਖੁਆਰੁ ॥
os seel na sanjam sadaa jhootth bolai manamukh karam khuaar |

ಆಕೆಗೆ ನಮ್ರತೆ ಅಥವಾ ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು ಇಲ್ಲ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮಗಳ ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮದಿಂದ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਭਤਾਰੁ ॥
jis poorab hovai likhiaa tis satigur milai bhataar |

ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ ತನ್ನ ಪತಿ.

ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਸਭੁ ਉਤਾਰਿ ਧਰੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰੈ ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰੁ ॥
soohaa ves sabh utaar dhare gal pahirai khimaa seegaar |

ಅವಳು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಂಪು ಉಡುಪುಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮೆಯ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਤਿਸੁ ਪੂਜ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸੈਸਾਰੁ ॥
peeeai saahurai bahu sobhaa paae tis pooj kare sabh saisaar |

ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅವಳು ದೊಡ್ಡ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವು ಅವಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತದೆ.

ਓਹ ਰਲਾਈ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਰਾਵੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥
oh ralaaee kisai dee naa ralai jis raave sirajanahaar |

ತನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನಿಂದ ಆನಂದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವಳು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਸੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਭਰਤਾਰੁ ॥੧॥
naanak guramukh sadaa suhaaganee jis avinaasee purakh bharataar |1|

ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖ್ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು; ಅವಳು ನಾಶವಾಗದ ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ತನ್ನ ಪತಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸੀ ਬਿਨੁ ਤਾਗੇ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
soohaa rang supanai nisee bin taage gal haar |

ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕನಸಿನಂತೆ; ಅದು ದಾರವಿಲ್ಲದ ಹಾರದಂತಿದೆ.

ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sachaa rang majeetth kaa guramukh braham beechaar |

ಗುರುಮುಖರು ಶಾಶ್ವತ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸੀ ਸਭਿ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛਾਰੁ ॥੨॥
naanak prem mahaa rasee sabh buriaaeea chhaar |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಸಾರದಿಂದ, ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಕಾರ್ಯಗಳು ಬೂದಿಯಾಗಿವೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਇਹੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੁ ॥
eihu jag aap upaaeion kar choj viddaan |

ಅವನೇ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಈ ಅದ್ಭುತ ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದನು.

ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਵਿਚਿ ਪਾਈਅਨੁ ਮੋਹੁ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥
panch dhaat vich paaeean mohu jhootth gumaan |

ಪಂಚಭೂತಗಳ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬಾಂಧವ್ಯ, ಮಿಥ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ತುಂಬಿದನು.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ॥
aavai jaae bhavaaeeai manamukh agiaan |

ಅಜ್ಞಾನಿ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತಾ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ਇਕਨਾ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗਿਆਨੁ ॥
eikanaa aap bujhaaeion guramukh har giaan |

ಭಗವಂತನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಗುರುಮುಖರಾಗಲು ಅವರೇ ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥੪॥
bhagat khajaanaa bakhasion har naam nidhaan |4|

ಆತನು ಅವರಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥
soohavee soohaa ves chhadd too taa pir lagee piaar |

ಓ ಕೆಂಪು ವಸ್ತ್ರಧಾರಿಯೇ, ನಿನ್ನ ಕೆಂಪು ಉಡುಪನ್ನು ತ್ಯಜಿಸು, ತದನಂತರ ನೀನು ನಿನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವೆ.


ಸೂಚಿ (1 - 1430)
ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 8
ಸು ದರ್ ಪುಟ: 8 - 10
ಸು ಪುರುಷ ಪುಟ: 10 - 12
ಸೋಹಿಲ್ಲಾ ಪುಟ: 12 - 13
ಸಿರಿ ರಾಗ ಪುಟ: 14 - 93
ರಾಗ್ ಮಾಜ್ ಪುಟ: 94 - 150
ರಾಗ್ ಗೌರಿ ಪುಟ: 151 - 346
ರಾಗ್ ಆಸಾ ಪುಟ: 347 - 488
ರಾಗ್ ಗುಜರಿ ಪುಟ: 489 - 526
ರಾಗ್ ದಿವ್ ಗಂಧಾರಿ ಪುಟ: 527 - 536
ರಾಗ್ ಬಿಹಾಗ್ರಾ ಪುಟ: 537 - 556
ರಾಗ್ ವಧನ್ಸ್ ಪುಟ: 557 - 594
ರಾಗ್ ಸೋರಥ್ ಪುಟ: 595 - 659
ರಾಗ್ ಧನಾಸ್ರೀ ಪುಟ: 660 - 695
ರಾಗ್ ಜೈತ್ಸ್‌ರಿ ಪುಟ: 696 - 710
ರಾಗ್ ಟೋಡಿ ಪುಟ: 711 - 718
ರಾಗ್ ಬೈರಾರಿ ಪುಟ: 719 - 720
ರಾಗ್ ತಿಲಂಗ್ ಪುಟ: 721 - 727
ರಾಗ್ ಸೂಹೀ ಪುಟ: 728 - 794
ರಾಗ್ ಬಿಲಾವಲ್ ಪುಟ: 795 - 858
ರಾಗ್ ಗೋಂಡು ಪುಟ: 859 - 875
ರಾಗ್ ರಾಮ್ಕಲಿ ಪುಟ: 876 - 974
ರಾಗ್ ನತ್ ನಾರಾಯಣ ಪುಟ: 975 - 983
ರಾಗ್ ಮಾಲೀ ಗೌರಾ ಪುಟ: 984 - 988
ರಾಗ್ ಮಾರೂ ಪುಟ: 989 - 1106
ರಾಗ್ ಟುಖಾರಿ ಪುಟ: 1107 - 1117
ರಾಗ್ ಕಯ್ದಾರಾ ಪುಟ: 1118 - 1124
ರಾಗ್ ಭೈರಾವೋ ಪುಟ: 1125 - 1167
ರಾಗ್ ಬಸಂತ ಪುಟ: 1168 - 1196
ರಾಗ್ ಸಾರಂಗ್ ಪುಟ: 1197 - 1253
ರಾಗ್ ಮಲಾರ್ ಪುಟ: 1254 - 1293
ರಾಗ್ ಕಾನ್‌ಡ್ರಾ ಪುಟ: 1294 - 1318
ರಾಗ್ ಕಲ್ಯಾಣ ಪುಟ: 1319 - 1326
ರಾಗ್ ಪ್ರಸಭಾತೀ ಪುಟ: 1327 - 1351
ರಾಗ್ ಜೈಜಾವಂತಿ ಪುಟ: 1352 - 1359
ಸಲೋಕ್ ಸೇಹಶ್ಕೃತೀ ಪುಟ: 1353 - 1360
ಗಾಥಾ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1360 - 1361
ಫುನ್‌ಹೇ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1361 - 1363
ಚೌಬೋಲಾಸ್ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1363 - 1364
ಸಲೋಕ್ ಕಬೀರ್ ಜೀ ಪುಟ: 1364 - 1377
ಸಲೋಕ್ ಫರೀದ್ ಜೀ ಪುಟ: 1377 - 1385
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಶ್ರೀ ಮುಖಬಕ್ ಮಹಲ್ 5 ಪುಟ: 1385 - 1389
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಮೊದಲ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1389 - 1390
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ದ್ವಿತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1391 - 1392
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ತೃತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1392 - 1396
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಚತುರ್ಥ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1396 - 1406
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪಂಜಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1406 - 1409
ಸಲೋಕ್ ವಾರನ್ ಥಯ್ ವಧೀಕ ಪುಟ: 1410 - 1426
ಸಲೋಕ್ ನವಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1426 - 1429
ಮುಂಡಾವಣೀ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1429 - 1429
ರಾಗ್ಮಾಲಾ ಪುಟ: 1430 - 1430