ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1068
ਤਿਸ ਦੀ ਬੂਝੈ ਜਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥
tis dee boojhai ji gurasabad kamaae |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಈ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬದುಕುತ್ತಾರೆ.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੫॥
tan man seetal krodh nivaare haumai maar samaaeaa |15|ಅವನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಕೋಪವು ಮೌನವಾಗುತ್ತದೆ; ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಗೆದ್ದು, ಅವನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||15||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
sachaa saahib sachee vaddiaaee |ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ನಿಜ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵਿਰਲੈ ਪਾਈ ॥
guraparasaadee viralai paaee |ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಅಪರೂಪದ ಕೆಲವರು ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥੧॥੨੩॥
naanak ek kahai benantee naame naam samaaeaa |16|1|23|ನಾನಕ್ ಈ ಒಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ: ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗಲಿ. ||16||1||23||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਦਰੀ ਭਗਤਾ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਏ ॥
nadaree bhagataa laihu milaae |ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗು.
ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
bhagat salaahan sadaa liv laae |ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರು ನಿನ್ನನ್ನು ಸದಾ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਤਉ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰਹਿ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
tau saranaaee ubareh karate aape mel milaaeaa |1|ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಕರ್ತನೇ; ನೀವು ಅವರನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತೀರಿ. ||1||
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਈ ॥
poorai sabad bhagat suhaaee |ಶಾಬಾದ್ನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪದಕ್ಕೆ ಭವ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ಉನ್ನತವಾದ ಭಕ್ತಿ.
ਅੰਤਰਿ ਸੁਖੁ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥
antar sukh terai man bhaaee |ಒಳಗೆ ಶಾಂತಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ; ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
man tan sachee bhagatee raataa sache siau chit laaeaa |2|ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਦ ਜਲੈ ਸਰੀਰਾ ॥
haumai vich sad jalai sareeraa |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ, ದೇಹವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉರಿಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟੇ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
karam hovai bhette gur pooraa |ದೇವರು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಒಬ್ಬ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
antar agiaan sabad bujhaae satigur te sukh paaeaa |3|ಶಬ್ದವು ಒಳಗಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಒಬ್ಬರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਏ ॥
manamukh andhaa andh kamaae |ಕುರುಡು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಕುರುಡಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਬਹੁ ਸੰਕਟ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਏ ॥
bahu sankatt jonee bharamaae |ಅವನು ಭಯಾನಕ ತೊಂದರೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਕਦੇ ਨ ਕਾਟੈ ਅੰਤੇ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥
jam kaa jevarraa kade na kaattai ante bahu dukh paaeaa |4|ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಸ್ನ್ಯಾಪ್ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
aavan jaanaa sabad nivaare |ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರ ಆಗಮನ ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆಗಳು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
sach naam rakhai ur dhaare |ಅವನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
gur kai sabad marai man maare haumai jaae samaaeaa |5|ಅವನು ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ; ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਆਵਣ ਜਾਣੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
aavan jaanai paraj vigoee |ಬರುವುದು ಹೋಗುವುದು ಲೋಕದ ಜನ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਥਿਰੁ ਕੋਇ ਨ ਹੋਈ ॥
bin satigur thir koe na hoee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಶಾಶ್ವತತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੬॥
antar jot sabad sukh vasiaa jotee jot milaaeaa |6|ಶಾಬಾದ್ ತನ್ನ ಬೆಳಕನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಬೆಳಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ; ಒಬ್ಬರ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||6||
ਪੰਚ ਦੂਤ ਚਿਤਵਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
panch doot chitaveh vikaaraa |ಪಂಚಭೂತಗಳು ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತವೆ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਏਹੁ ਪਸਾਰਾ ॥
maaeaa moh kaa ehu pasaaraa |ವಿಸ್ತಾರವು ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਮੁਕਤੁ ਹੋਵੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਵਸਿ ਆਇਆ ॥੭॥
satigur seve taa mukat hovai panch doot vas aaeaa |7|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸೇವಿಸುವುದರಿಂದ ಒಬ್ಬನು ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಂಚಭೂತಗಳನ್ನು ಅವನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಇಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ||7||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥
baajh guroo hai mohu gubaaraa |ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಬಾಂಧವ್ಯವೆಂಬ ಕತ್ತಲೆ ಮಾತ್ರ.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਡੁਬੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥
fir fir ddubai vaaro vaaraa |ಪದೇ ಪದೇ, ಅವರು ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੮॥
satigur bhette sach drirraae sach naam man bhaaeaa |8|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಸತ್ಯವು ಒಳಗೆ ಅಳವಡಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ||8||
ਸਾਚਾ ਦਰੁ ਸਾਚਾ ਦਰਵਾਰਾ ॥
saachaa dar saachaa daravaaraa |ಅವನ ಬಾಗಿಲು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ನ್ಯಾಯಾಲಯ, ಅವನ ರಾಜ ದರ್ಬಾರ್ ನಿಜ.
ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਾ ॥
sache seveh sabad piaaraa |ನಿಜವಾದವರು ಶಾಬಾದ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪದದ ಮೂಲಕ ಆತನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚੀ ਧੁਨਿ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥
sachee dhun sache gun gaavaa sache maeh samaaeaa |9|ಸತ್ಯವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ನಿಜವಾದ ಮಧುರದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಮಗ್ನನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||9||
ਘਰੈ ਅੰਦਰਿ ਕੋ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
gharai andar ko ghar paae |ಸ್ವಯಂ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಮನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
gur kai sabade sahaj subhaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಅದನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ, ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਓਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੦॥
othai sog vijog na viaapai sahaje sahaj samaaeaa |10|ಅಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬನು ದುಃಖ ಅಥವಾ ಅಗಲಿಕೆಯಿಂದ ಪೀಡಿತನಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಸರಾಗವಾಗಿ ಸೆಲೆಸ್ಟಿಯಲ್ ಲಾರ್ಡ್ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಿ. ||10||
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸਾ ॥
doojai bhaae dusattaa kaa vaasaa |ದುಷ್ಟ ಜನರು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ.
ਭਉਦੇ ਫਿਰਹਿ ਬਹੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸਾ ॥
bhaude fireh bahu moh piaasaa |ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಲಗತ್ತಿಸಲಾದ ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಸುತ್ತಲೂ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਕੁਸੰਗਤਿ ਬਹਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧੧॥
kusangat baheh sadaa dukh paaveh dukho dukh kamaaeaa |11|ಅವರು ದುಷ್ಟ ಕೂಟಗಳಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ನೋವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ, ನೋವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ. ||11||
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਸੰਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
satigur baajhahu sangat na hoee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾವುದೇ ಸಂಗತವಿಲ್ಲ, ಸಭೆಯಿಲ್ಲ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੇ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥
bin sabade paar na paae koee |ಶಾಬಾದ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ದಾಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੨॥
sahaje gun raveh din raatee jotee jot milaaeaa |12|ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ದೇವರ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವನು - ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||12||
ਕਾਇਆ ਬਿਰਖੁ ਪੰਖੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ॥
kaaeaa birakh pankhee vich vaasaa |ದೇಹವು ಮರವಾಗಿದೆ; ಆತ್ಮದ ಹಕ್ಕಿ ಅದರೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੁਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸਾ ॥
amrit chugeh gur sabad nivaasaa |ಇದು ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತದೆ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਉਡਹਿ ਨ ਮੂਲੇ ਨ ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
auddeh na moole na aaveh na jaahee nij ghar vaasaa paaeaa |13|ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಹಾರಿಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ. ||13||
ਕਾਇਆ ਸੋਧਹਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
kaaeaa sodheh sabad veechaareh |ದೇಹವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ ಮತ್ತು ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ.
ਮੋਹ ਠਗਉਰੀ ਭਰਮੁ ਨਿਵਾਰਹਿ ॥
moh tthgauree bharam nivaareh |ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದ ವಿಷಕಾರಿ ಔಷಧವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ.
ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੪॥
aape kripaa kare sukhadaataa aape mel milaaeaa |14|ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು ತಾನೇ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||14||