श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1068


ਤਿਸ ਦੀ ਬੂਝੈ ਜਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥
तिस दी बूझै जि गुरसबदु कमाए ॥

तो एकटाच ही अग्नी विझवतो, जो गुरूंच्या शब्दाचे आचरण करतो आणि जगतो.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੫॥
तनु मनु सीतलु क्रोधु निवारे हउमै मारि समाइआ ॥१५॥

त्याचे शरीर आणि मन शांत आणि शांत झाले आहे आणि त्याचा राग शांत झाला आहे; अहंकारावर विजय मिळवून तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||15||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
सचा साहिबु सची वडिआई ॥

प्रभु आणि स्वामी सत्य आहे आणि त्याची तेजस्वी महानता सत्य आहे.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵਿਰਲੈ ਪਾਈ ॥
गुरपरसादी विरलै पाई ॥

गुरूंच्या कृपेने क्वचितच हे साध्य होते.

ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥੧॥੨੩॥
नानकु एक कहै बेनंती नामे नामि समाइआ ॥१६॥१॥२३॥

नानक ही एक प्रार्थना करतात: नामाद्वारे, परमेश्वराच्या नावाने, मी परमेश्वरामध्ये विलीन होऊ शकतो. ||16||1||23||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥

मारू, तिसरी मेहल:

ਨਦਰੀ ਭਗਤਾ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਏ ॥
नदरी भगता लैहु मिलाए ॥

तुझ्या कृपेने तू तुझ्या भक्तांशी एकरूप हो.

ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
भगत सलाहनि सदा लिव लाए ॥

तुझे भक्त तुझ्यावर प्रेमाने लक्ष केंद्रित करून तुझी स्तुती करतात.

ਤਉ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰਹਿ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
तउ सरणाई उबरहि करते आपे मेलि मिलाइआ ॥१॥

हे निर्मात्या परमेश्वरा, तुझ्या अभयारण्यात त्यांचे तारण झाले आहे; तुम्ही त्यांना स्वतःशी एकरूप करा. ||1||

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਈ ॥
पूरै सबदि भगति सुहाई ॥

उदात्त आणि श्रेष्ठ म्हणजे शब्दाच्या परिपूर्ण वचनाची भक्ती.

ਅੰਤਰਿ ਸੁਖੁ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥
अंतरि सुखु तेरै मनि भाई ॥

आत शांतता पसरते; ते तुमच्या मनाला आनंद देणारे आहेत.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
मनु तनु सची भगती राता सचे सिउ चितु लाइआ ॥२॥

ज्याचे मन आणि शरीर खऱ्या भक्तीने ओतलेले असते, तो आपले चैतन्य खऱ्या परमेश्वरावर केंद्रित करतो. ||2||

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਦ ਜਲੈ ਸਰੀਰਾ ॥
हउमै विचि सद जलै सरीरा ॥

अहंकारात शरीर कायम जळत असते.

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟੇ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
करमु होवै भेटे गुरु पूरा ॥

जेव्हा देव त्याची कृपा करतो तेव्हा माणसाला परिपूर्ण गुरू भेटतात.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
अंतरि अगिआनु सबदि बुझाए सतिगुर ते सुखु पाइआ ॥३॥

शब्द आतील अध्यात्मिक अज्ञान दूर करतो आणि खऱ्या गुरूंद्वारे माणसाला शांती मिळते. ||3||

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਏ ॥
मनमुखु अंधा अंधु कमाए ॥

आंधळा, स्वार्थी मनमुख आंधळेपणाने वागतो.

ਬਹੁ ਸੰਕਟ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਏ ॥
बहु संकट जोनी भरमाए ॥

तो भयंकर संकटात आहे, आणि पुनर्जन्मात भटकत आहे.

ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਕਦੇ ਨ ਕਾਟੈ ਅੰਤੇ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥
जम का जेवड़ा कदे न काटै अंते बहु दुखु पाइआ ॥४॥

तो कधीही मृत्यूचे फास सोडू शकत नाही आणि शेवटी, त्याला भयानक वेदना सहन कराव्या लागतात. ||4||

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
आवण जाणा सबदि निवारे ॥

शब्दाद्वारे, पुनर्जन्मातील येणे आणि जाणे समाप्त होते.

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
सचु नामु रखै उर धारे ॥

तो खरे नाम हृदयात धारण करतो.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
गुर कै सबदि मरै मनु मारे हउमै जाइ समाइआ ॥५॥

तो गुरूंच्या शब्दात मरतो, आणि त्याचे मन जिंकतो; त्याचा अहंकार शांत करून तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||5||

ਆਵਣ ਜਾਣੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
आवण जाणै परज विगोई ॥

येता-जाता संसाराची माणसं वाया जात आहेत.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਥਿਰੁ ਕੋਇ ਨ ਹੋਈ ॥
बिनु सतिगुर थिरु कोइ न होई ॥

खऱ्या गुरूशिवाय कोणालाच स्थायित्व आणि स्थिरता मिळत नाही.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੬॥
अंतरि जोति सबदि सुखु वसिआ जोती जोति मिलाइआ ॥६॥

शब्द त्याचा प्रकाश स्वतःमध्ये खोलवर प्रकाशतो आणि माणूस शांततेत राहतो; एखाद्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो. ||6||

ਪੰਚ ਦੂਤ ਚਿਤਵਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
पंच दूत चितवहि विकारा ॥

पाच भुते वाईट आणि भ्रष्टाचाराचा विचार करतात.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਏਹੁ ਪਸਾਰਾ ॥
माइआ मोह का एहु पसारा ॥

विस्तार हे मायेच्या भावनिक आसक्तीचे प्रकटीकरण आहे.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਮੁਕਤੁ ਹੋਵੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਵਸਿ ਆਇਆ ॥੭॥
सतिगुरु सेवे ता मुकतु होवै पंच दूत वसि आइआ ॥७॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने मुक्ती मिळते आणि पाच भुते त्याच्या नियंत्रणाखाली येतात. ||7||

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥
बाझु गुरू है मोहु गुबारा ॥

गुरूशिवाय आसक्तीचा अंधारच असतो.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਡੁਬੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥
फिरि फिरि डुबै वारो वारा ॥

वारंवार, वेळोवेळी, ते बुडतात.

ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੮॥
सतिगुर भेटे सचु द्रिड़ाए सचु नामु मनि भाइआ ॥८॥

खऱ्या गुरूंना भेटले की सत्याचा अंतर्भाव होतो आणि खरे नाम मनाला प्रसन्न होते. ||8||

ਸਾਚਾ ਦਰੁ ਸਾਚਾ ਦਰਵਾਰਾ ॥
साचा दरु साचा दरवारा ॥

खरे त्याचे दार, आणि खरे त्याचे दरबार, त्याचा शाही दरबार.

ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਾ ॥
सचे सेवहि सबदि पिआरा ॥

खरे लोक त्याची सेवा करतात, शब्दाच्या प्रिय वचनाद्वारे.

ਸਚੀ ਧੁਨਿ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥
सची धुनि सचे गुण गावा सचे माहि समाइआ ॥९॥

खऱ्या रागात, खऱ्या परमेश्वराची स्तुती गाताना, मी सत्यात लीन आणि लीन झालो आहे. ||9||

ਘਰੈ ਅੰਦਰਿ ਕੋ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
घरै अंदरि को घरु पाए ॥

स्वतःच्या घरामध्ये खोलवर, मनुष्याला परमेश्वराचे घर सापडते.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
गुर कै सबदे सहजि सुभाए ॥

गुरूंच्या शब्दातून, सहज, अंतर्ज्ञानाने ते सापडते.

ਓਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੦॥
ओथै सोगु विजोगु न विआपै सहजे सहजि समाइआ ॥१०॥

तेथे, एखाद्याला दुःख किंवा वियोगाने त्रास होत नाही; अंतर्ज्ञानी सहजतेने स्वर्गीय प्रभूमध्ये विलीन व्हा. ||10||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸਾ ॥
दूजै भाइ दुसटा का वासा ॥

दुष्ट लोक द्वैताच्या प्रेमात राहतात.

ਭਉਦੇ ਫਿਰਹਿ ਬਹੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸਾ ॥
भउदे फिरहि बहु मोह पिआसा ॥

ते संपूर्णपणे संलग्न आणि तहानलेले, इकडे तिकडे फिरतात.

ਕੁਸੰਗਤਿ ਬਹਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧੧॥
कुसंगति बहहि सदा दुखु पावहि दुखो दुखु कमाइआ ॥११॥

ते दुष्ट मेळाव्यात बसतात, आणि सदैव वेदना सहन करतात. ते वेदना कमावतात, वेदनांशिवाय काहीच नाही. ||11||

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਸੰਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
सतिगुर बाझहु संगति न होई ॥

खऱ्या गुरूशिवाय संगत नाही, मंडळी नाही.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੇ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥
बिनु सबदे पारु न पाए कोई ॥

शब्दाशिवाय कोणीही पलीकडे जाऊ शकत नाही.

ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੨॥
सहजे गुण रवहि दिनु राती जोती जोति मिलाइआ ॥१२॥

जो रात्रंदिवस भगवंताची स्तुती जपतो - त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो. ||12||

ਕਾਇਆ ਬਿਰਖੁ ਪੰਖੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ॥
काइआ बिरखु पंखी विचि वासा ॥

शरीर हे झाड आहे; आत्म्याचा पक्षी त्यात राहतो.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੁਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸਾ ॥
अंम्रितु चुगहि गुर सबदि निवासा ॥

ते गुरूंच्या वचनात विसावलेले अमृत पिते.

ਉਡਹਿ ਨ ਮੂਲੇ ਨ ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
उडहि न मूले न आवहि न जाही निज घरि वासा पाइआ ॥१३॥

ते कधीच उडून जात नाही आणि येत नाही आणि जात नाही; तो स्वतःच्या घरातच राहतो. ||१३||

ਕਾਇਆ ਸੋਧਹਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
काइआ सोधहि सबदु वीचारहि ॥

शरीर शुद्ध करा, आणि शब्दाचे चिंतन करा.

ਮੋਹ ਠਗਉਰੀ ਭਰਮੁ ਨਿਵਾਰਹਿ ॥
मोह ठगउरी भरमु निवारहि ॥

भावनिक आसक्तीचे विषारी औषध काढून टाका आणि शंका नाहीसे करा.

ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੪॥
आपे क्रिपा करे सुखदाता आपे मेलि मिलाइआ ॥१४॥

शांती देणारा स्वतःच त्याची दया करतो आणि आपल्याला स्वतःशी एकरूप करतो. ||14||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430