श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 967


ਲੰਗਰੁ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੀ ਖਟੀਐ ॥
लंगरु चलै गुर सबदि हरि तोटि न आवी खटीऐ ॥

लंगर - गुरुच्या शब्दाचे स्वयंपाकघर उघडले आहे, आणि त्याचा पुरवठा कधीही कमी होणार नाही.

ਖਰਚੇ ਦਿਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਆਪ ਖਹਦੀ ਖੈਰਿ ਦਬਟੀਐ ॥
खरचे दिति खसंम दी आप खहदी खैरि दबटीऐ ॥

त्याच्या मालकाने जे काही दिले ते त्याने खर्च केले; त्याने ते सर्व खाण्यासाठी वाटून दिले.

ਹੋਵੈ ਸਿਫਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਨੂਰੁ ਅਰਸਹੁ ਕੁਰਸਹੁ ਝਟੀਐ ॥
होवै सिफति खसंम दी नूरु अरसहु कुरसहु झटीऐ ॥

मास्टरचे गुणगान गायले गेले आणि दिव्य प्रकाश स्वर्गातून पृथ्वीवर आला.

ਤੁਧੁ ਡਿਠੇ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਮਲੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੀ ਕਟੀਐ ॥
तुधु डिठे सचे पातिसाह मलु जनम जनम दी कटीऐ ॥

हे खरे राजा, तुझ्याकडे पाहत असताना, अगणित भूतकाळातील घाण धुऊन जाते.

ਸਚੁ ਜਿ ਗੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ਕਿਉ ਏਦੂ ਬੋਲਹੁ ਹਟੀਐ ॥
सचु जि गुरि फुरमाइआ किउ एदू बोलहु हटीऐ ॥

गुरूंनी खरी आज्ञा दिली; आम्ही हे घोषित करण्यास का संकोच करू?

ਪੁਤ੍ਰੀ ਕਉਲੁ ਨ ਪਾਲਿਓ ਕਰਿ ਪੀਰਹੁ ਕੰਨੑ ਮੁਰਟੀਐ ॥
पुत्री कउलु न पालिओ करि पीरहु कंन मुरटीऐ ॥

त्याच्या मुलांनी त्याचे वचन पाळले नाही; त्यांनी त्यांच्याकडे गुरु म्हणून पाठ फिरवली.

ਦਿਲਿ ਖੋਟੈ ਆਕੀ ਫਿਰਨਿੑ ਬੰਨਿੑ ਭਾਰੁ ਉਚਾਇਨਿੑ ਛਟੀਐ ॥
दिलि खोटै आकी फिरनि बंनि भारु उचाइनि छटीऐ ॥

हे दुष्ट मनाचे लोक बंडखोर झाले; ते त्यांच्या पाठीवर पापाचे ओझे वाहतात.

ਜਿਨਿ ਆਖੀ ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨੈ ਥਟੀਐ ॥
जिनि आखी सोई करे जिनि कीती तिनै थटीऐ ॥

गुरूने जे काही सांगितले ते लेहनाने केले आणि म्हणून तो सिंहासनावर बसला.

ਕਉਣੁ ਹਾਰੇ ਕਿਨਿ ਉਵਟੀਐ ॥੨॥
कउणु हारे किनि उवटीऐ ॥२॥

कोण हरले आणि कोण जिंकले? ||2||

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਮੰਨਣਾ ਕੋ ਸਾਲੁ ਜਿਵਾਹੇ ਸਾਲੀ ॥
जिनि कीती सो मंनणा को सालु जिवाहे साली ॥

ज्याने कार्य केले, तो गुरू म्हणून स्वीकारला जातो; तर कोणते चांगले आहे - काटेरी फुले व झुबकेदार पानांचे एक लहान झाड किंवा तांदूळ?

ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੈ ਦੇਵਤਾ ਲੈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਦਲਾਲੀ ॥
धरम राइ है देवता लै गला करे दलाली ॥

धर्माच्या न्यायाधिशांनी युक्तिवाद विचारात घेऊन निर्णय दिला.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸਚਾ ਕਰੇ ਸਾ ਬਾਤ ਹੋਵੈ ਦਰਹਾਲੀ ॥
सतिगुरु आखै सचा करे सा बात होवै दरहाली ॥

खरे गुरू जे काही सांगतात, ते खरे परमेश्वर करतात; ते तत्काळ पूर्ण होते.

ਗੁਰ ਅੰਗਦ ਦੀ ਦੋਹੀ ਫਿਰੀ ਸਚੁ ਕਰਤੈ ਬੰਧਿ ਬਹਾਲੀ ॥
गुर अंगद दी दोही फिरी सचु करतै बंधि बहाली ॥

गुरू अंगदची घोषणा झाली आणि खऱ्या निर्मात्याने त्याची पुष्टी केली.

ਨਾਨਕੁ ਕਾਇਆ ਪਲਟੁ ਕਰਿ ਮਲਿ ਤਖਤੁ ਬੈਠਾ ਸੈ ਡਾਲੀ ॥
नानकु काइआ पलटु करि मलि तखतु बैठा सै डाली ॥

नानकांनी केवळ शरीर बदलले; तो अजूनही सिंहासनावर विराजमान आहे, ज्याच्या शेकडो शाखा आहेत.

ਦਰੁ ਸੇਵੇ ਉਮਤਿ ਖੜੀ ਮਸਕਲੈ ਹੋਇ ਜੰਗਾਲੀ ॥
दरु सेवे उमति खड़ी मसकलै होइ जंगाली ॥

त्याच्या दारात उभे राहून, त्याचे अनुयायी त्याची सेवा करतात; या सेवेद्वारे, त्यांचा गंज काढून टाकला जातो.

ਦਰਿ ਦਰਵੇਸੁ ਖਸੰਮ ਦੈ ਨਾਇ ਸਚੈ ਬਾਣੀ ਲਾਲੀ ॥
दरि दरवेसु खसंम दै नाइ सचै बाणी लाली ॥

तो दर्विश आहे - संत, त्याच्या प्रभु आणि स्वामीच्या दारात; त्याला खरे नाव आणि गुरूंच्या वचनातील बाणी आवडतात.

ਬਲਵੰਡ ਖੀਵੀ ਨੇਕ ਜਨ ਜਿਸੁ ਬਹੁਤੀ ਛਾਉ ਪਤ੍ਰਾਲੀ ॥
बलवंड खीवी नेक जन जिसु बहुती छाउ पत्राली ॥

बलवंड म्हणतात की खीवी, गुरूची पत्नी ही एक उदात्त स्त्री आहे, जी सर्वांना सुखदायक, पानांची सावली देते.

ਲੰਗਰਿ ਦਉਲਤਿ ਵੰਡੀਐ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੀਰਿ ਘਿਆਲੀ ॥
लंगरि दउलति वंडीऐ रसु अंम्रितु खीरि घिआली ॥

ती गुरूंच्या लंगरचे उदार वाटप करते; खीर - तांदळाची खीर आणि तूप हे गोड अमृतसारखे आहे.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਮਨਮੁਖ ਥੀਏ ਪਰਾਲੀ ॥
गुरसिखा के मुख उजले मनमुख थीए पराली ॥

गुरूंच्या शीखांचे चेहरे तेजस्वी आणि तेजस्वी आहेत; स्वार्थी मनमुख पेंढ्यासारखे फिके असतात.

ਪਏ ਕਬੂਲੁ ਖਸੰਮ ਨਾਲਿ ਜਾਂ ਘਾਲ ਮਰਦੀ ਘਾਲੀ ॥
पए कबूलु खसंम नालि जां घाल मरदी घाली ॥

अंगदने वीरतापूर्वक प्रयत्न केल्यावर गुरुने त्याला संमती दिली.

ਮਾਤਾ ਖੀਵੀ ਸਹੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ॥੩॥
माता खीवी सहु सोइ जिनि गोइ उठाली ॥३॥

आई खीवीचा असा पती; तो जगाला सांभाळतो. ||3||

ਹੋਰਿਂਓ ਗੰਗ ਵਹਾਈਐ ਦੁਨਿਆਈ ਆਖੈ ਕਿ ਕਿਓਨੁ ॥
होरिंओ गंग वहाईऐ दुनिआई आखै कि किओनु ॥

जणू काही गुरूंनी गंगा उलट्या दिशेने वाहायला लावली आणि जगाला आश्चर्य वाटले: त्याने काय केले?

ਨਾਨਕ ਈਸਰਿ ਜਗਨਾਥਿ ਉਚਹਦੀ ਵੈਣੁ ਵਿਰਿਕਿਓਨੁ ॥
नानक ईसरि जगनाथि उचहदी वैणु विरिकिओनु ॥

नानक, प्रभु, जगाचा प्रभु, हे शब्द मोठ्याने बोलले.

ਮਾਧਾਣਾ ਪਰਬਤੁ ਕਰਿ ਨੇਤ੍ਰਿ ਬਾਸਕੁ ਸਬਦਿ ਰਿੜਕਿਓਨੁ ॥
माधाणा परबतु करि नेत्रि बासकु सबदि रिड़किओनु ॥

डोंगराला आपली मंथन काठी आणि नागराजाला आपली मंथनाची तार बनवून त्यांनी शब्दाचे मंथन केले आहे.

ਚਉਦਹ ਰਤਨ ਨਿਕਾਲਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਚਿਲਕਿਓਨੁ ॥
चउदह रतन निकालिअनु करि आवा गउणु चिलकिओनु ॥

त्यातून त्यांनी चौदा दागिने काढले आणि जग प्रकाशित केले.

ਕੁਦਰਤਿ ਅਹਿ ਵੇਖਾਲੀਅਨੁ ਜਿਣਿ ਐਵਡ ਪਿਡ ਠਿਣਕਿਓਨੁ ॥
कुदरति अहि वेखालीअनु जिणि ऐवड पिड ठिणकिओनु ॥

त्याने अशी सर्जनशील शक्ती प्रकट केली आणि अशा महानतेला स्पर्श केला.

ਲਹਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਛਤ੍ਰੁ ਸਿਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਕਿਆੜਾ ਛਿਕਿਓਨੁ ॥
लहणे धरिओनु छत्रु सिरि असमानि किआड़ा छिकिओनु ॥

त्याने लेहना डोक्यावर ओवाळण्यासाठी राजेशाही छत उभारला आणि त्याचा गौरव आकाशात उंचावला.

ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਮਾਹਿ ਆਪੁ ਆਪੈ ਸੇਤੀ ਮਿਕਿਓਨੁ ॥
जोति समाणी जोति माहि आपु आपै सेती मिकिओनु ॥

त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन झाला आणि त्याने त्याला स्वतःमध्ये मिसळले.

ਸਿਖਾਂ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਘੋਖਿ ਕੈ ਸਭ ਉਮਤਿ ਵੇਖਹੁ ਜਿ ਕਿਓਨੁ ॥
सिखां पुत्रां घोखि कै सभ उमति वेखहु जि किओनु ॥

गुरु नानक यांनी त्यांच्या शिखांची आणि त्यांच्या मुलांची परीक्षा घेतली आणि सर्वांनी काय घडले ते पाहिले.

ਜਾਂ ਸੁਧੋਸੁ ਤਾਂ ਲਹਣਾ ਟਿਕਿਓਨੁ ॥੪॥
जां सुधोसु तां लहणा टिकिओनु ॥४॥

एकटा लेहना शुद्ध असल्याचे समजल्यावर त्याला सिंहासनावर बसवण्यात आले. ||4||

ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥
फेरि वसाइआ फेरुआणि सतिगुरि खाडूरु ॥

तेव्हा खरे गुरु, फेरूचा पुत्र, खडूर येथे वास्तव्यास आला.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਲਿ ਤੁਧੁ ਹੋਰੁ ਮੁਚੁ ਗਰੂਰੁ ॥
जपु तपु संजमु नालि तुधु होरु मुचु गरूरु ॥

ध्यान, तपस्या आणि आत्म-शिस्त तुमच्याबरोबर विश्रांती घेतात, तर इतर अति अभिमानाने भरलेले असतात.

ਲਬੁ ਵਿਣਾਹੇ ਮਾਣਸਾ ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਬੂਰੁ ॥
लबु विणाहे माणसा जिउ पाणी बूरु ॥

पाण्यातील हिरव्या शैवालप्रमाणे लोभ मानवजातीचा नाश करतो.

ਵਰ੍ਹਿਐ ਦਰਗਹ ਗੁਰੂ ਕੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨੂਰੁ ॥
वर्हिऐ दरगह गुरू की कुदरती नूरु ॥

गुरूच्या दरबारात, दैवी प्रकाश त्याच्या सर्जनशील शक्तीने चमकतो.

ਜਿਤੁ ਸੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੂੰ ਓਹੁ ਠਰੂਰੁ ॥
जितु सु हाथ न लभई तूं ओहु ठरूरु ॥

तू शीतल शांतता आहेस, ज्याची खोली शोधू शकत नाही.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਭਰਪੂਰੁ ॥
नउ निधि नामु निधानु है तुधु विचि भरपूरु ॥

तुम्ही नऊ खजिन्याने, नामाचा खजिना, नामाचा खजिना भरून गेला आहात.

ਨਿੰਦਾ ਤੇਰੀ ਜੋ ਕਰੇ ਸੋ ਵੰਞੈ ਚੂਰੁ ॥
निंदा तेरी जो करे सो वंञै चूरु ॥

जो कोणी तुझी निंदा करेल त्याचा सर्वनाश व नाश होईल.

ਨੇੜੈ ਦਿਸੈ ਮਾਤ ਲੋਕ ਤੁਧੁ ਸੁਝੈ ਦੂਰੁ ॥
नेड़ै दिसै मात लोक तुधु सुझै दूरु ॥

जगातील लोक फक्त जवळ आहे तेच पाहू शकतात, परंतु तुम्ही खूप दूर पाहू शकता.

ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥੫॥
फेरि वसाइआ फेरुआणि सतिगुरि खाडूरु ॥५॥

तेव्हा खरे गुरु, फेरूचा पुत्र, खडूर येथे वास्तव्यास आला. ||5||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430