इतरांची निंदा आणि मत्सर सोडून द्या.
वाचन आणि अभ्यास, ते जळतात, आणि शांतता मिळत नाही.
सत्संगात, खऱ्या मंडळीत सामील होऊन, नामाची, नामाची स्तुती करा. परमेश्वर, परमात्मा, तुमचा सहाय्यक आणि सहकारी असेल. ||7||
लैंगिक इच्छा, क्रोध आणि दुष्टता सोडून द्या.
अहंकारी प्रकरणे आणि संघर्षांमध्ये आपला सहभाग सोडून द्या.
जर तुम्ही खऱ्या गुरूंचे आश्रय घ्याल तर तुमचा उद्धार होईल. अशा प्रकारे तुम्ही भयंकर महासागर पार कराल, हे नियतीच्या भावांनो. ||8||
परलोकात तुम्हाला विषारी ज्वाळांच्या धगधगत्या नदीला पार करावे लागेल.
इतर कोणीही नसेल; तुझा आत्मा एकटाच राहील.
अग्नीचा महासागर आगीच्या लाटा बाहेर थुंकतो; स्वार्थी मनमुख त्यात पडतात आणि तिथेच भाजतात. ||9||
गुरूपासून मुक्ती मिळते; तो त्याच्या इच्छेच्या आनंदाने हा आशीर्वाद देतो.
तोच मार्ग जाणतो, जो तो मिळवतो.
म्हणून हे ज्याला मिळाले आहे त्याला विचारा, हे नियतीच्या भावांनो. खऱ्या गुरूंची सेवा करा आणि शांती मिळवा. ||10||
गुरूशिवाय तो पाप आणि भ्रष्टाचारात अडकून मरतो.
मृत्यूचा दूत त्याचे डोके फोडतो आणि त्याचा अपमान करतो.
निंदा करणारा त्याच्या बंधनातून मुक्त होत नाही; तो बुडतो, इतरांची निंदा करतो. ||11||
म्हणून सत्य बोला आणि प्रभूला खोलवर जाण.
तो दूर नाही; पहा, आणि त्याला पहा.
कोणतेही अडथळे तुमचा मार्ग अडवणार नाहीत; गुरुमुख व्हा आणि पलीकडे जा. भयंकर जग-सागर पार करण्याचा हा मार्ग आहे. ||12||
भगवंताचे नाम हे शरीरात खोलवर वास करते.
निर्माता परमेश्वर शाश्वत आणि अविनाशी आहे.
आत्मा मरत नाही, आणि तो मारला जाऊ शकत नाही; देव सर्व निर्माण करतो आणि पाहतो. शब्दाच्या माध्यमातून त्याची इच्छा प्रकट होते. ||१३||
तो निष्कलंक आहे, त्याला अंधार नाही.
खरा परमेश्वर स्वतः त्याच्या सिंहासनावर विराजमान आहे.
अविश्वासू निंदकांना बांधले जाते आणि गुंडाळले जाते आणि त्यांना पुनर्जन्मात भटकायला भाग पाडले जाते. ते मरतात, पुनर्जन्म घेतात आणि येत राहतात. ||14||
गुरूंचे सेवक हेच खरे गुरूंचे लाडके असतात.
शब्दाचे चिंतन करून ते त्याच्या सिंहासनावर बसतात.
ते वास्तवाचे सार जाणतात, आणि त्यांच्या अंतरंगाची स्थिती जाणून घेतात. सत्संगतीत सामील होणाऱ्यांची हीच खरी महिमा आहे. ||15||
तो स्वतः आपल्या विनम्र सेवकाचा उद्धार करतो आणि आपल्या पूर्वजांनाही वाचवतो.
त्याचे साथीदार मुक्त झाले आहेत; तो त्यांना पलीकडे घेऊन जातो.
नानक हा त्या गुरुमुखाचा सेवक आणि दास आहे जो प्रेमाने आपले चैतन्य परमेश्वरावर केंद्रित करतो. ||16||6||
मारू, पहिली मेहल:
अनेक युगे फक्त अंधारच होता;
अनंत, अंतहीन परमेश्वर आदिम शून्यात लीन झाला होता.
तो पूर्णपणे अंधारात एकटा आणि अप्रभावित बसला; संघर्षाचे जग अस्तित्वात नव्हते. ||1||
छत्तीस युगे अशीच गेली.
तो त्याच्या इच्छेनुसार सर्व घडवून आणतो.
त्याचा कोणीही प्रतिस्पर्धी दिसत नाही. तो स्वतः अनंत आणि अंतहीन आहे. ||2||
देव चार युगांमध्ये लपलेला आहे - हे नीट समजून घ्या.
तो प्रत्येक हृदयात व्यापतो, आणि पोटात असतो.
एकच आणि एकमेव परमेश्वर युगानुयुगे विराजमान आहे. गुरुचे चिंतन करणारे, हे समजून घेणारे किती दुर्मिळ आहेत. ||3||
शुक्राणू आणि अंड्याच्या मिलनातून शरीराची निर्मिती झाली.
वायू, पाणी आणि अग्नी यांच्या मिलनातून जीव निर्माण होतो.
तो स्वतः शरीराच्या हवेलीत आनंदाने खेळतो; बाकी सर्व मायेच्या विस्ताराची आसक्ती आहे. ||4||
मातेच्या उदरात, उलथापालथ, मर्त्य भगवंताचे ध्यान करीत.
अंतर्यामी, अंतःकरणाचा शोध घेणारा, सर्व काही जाणतो.
प्रत्येक श्वासोच्छवासाने, त्याने स्वतःच्या अंतरंगात, गर्भातच खऱ्या नामाचे चिंतन केले. ||5||