रात्रंदिवस, त्याच्या प्रेमाने ओतप्रोत होऊन, तुम्ही त्याच्याशी सहज सहजतेने भेटाल.
स्वर्गीय शांती आणि शांततेत, तू त्याला भेटशील; राग बाळगू नका - आपल्या गर्विष्ठ स्वतःला वश करा!
सत्याने ओतप्रोत, मी त्याच्या संगतीत एकरूप झालो आहे, तर स्वेच्छेने मनुमुख येत-जात राहतात.
जेव्हा तुम्ही नाचता तेव्हा तुम्हाला कोणता बुरखा झाकतो? पाण्याचे भांडे फोडून टाका आणि अटॅच व्हा.
हे नानक, स्वत:ची जाणीव करा; गुरुमुख म्हणून, वास्तवाचे सार चिंतन करा. ||4||4||
तुखारी, पहिली मेहल:
हे माझ्या प्रिय प्रिये, मी तुझ्या दासांचा दास आहे.
गुरूंनी मला अदृश्य परमेश्वर दाखवला आणि आता मी दुसरा कोणाचा शोध घेत नाही.
गुरूंनी मला अदृश्य परमेश्वर दाखवला, जेव्हा तो प्रसन्न झाला आणि जेव्हा देवाने आशीर्वाद दिला.
जगाचे जीवन, महान दाता, आदिम प्रभु, नशिबाचा शिल्पकार, जंगलाचा स्वामी - मी त्याला सहजासहजी भेटलो आहे.
तुझी कृपादृष्टी दे आणि मला वाचवण्यासाठी मला पलीकडे घेऊन जा. हे प्रभु, नम्रांवर दयाळू, मला सत्याचा आशीर्वाद द्या.
नानक प्रार्थना करतात, मी तुझ्या दासांचा दास आहे. तू सर्व जीवांचा पालनकर्ता आहेस. ||1||
माझा प्रिय प्रिय संपूर्ण विश्वात विराजमान आहे.
शब्द हा गुरूंच्या द्वारे, भगवंताचे अवतार व्यापून आहे.
गुरू, परमेश्वराचे अवतार, तिन्ही लोकांमध्ये विराजमान आहेत; त्याच्या मर्यादा सापडत नाहीत.
त्याने विविध रंगांचे आणि प्रकारचे प्राणी निर्माण केले; त्याचा आशीर्वाद दिवसेंदिवस वाढत जातो.
अनंत परमेश्वर स्वतःच स्थापन करतो आणि स्थापतो; त्याला जे काही आवडते ते घडते.
हे नानक, मनाचा हिरा अध्यात्मिक बुद्धीच्या हिऱ्याने छेदला आहे. सद्गुणांची माला घातली जाते. ||2||
पुण्यवान मनुष्य सद्गुरु परमेश्वरात विलीन होतो; त्याच्या कपाळावर भगवंताच्या नामाचा बोधचिन्ह आहे.
खरा माणूस खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतो; त्याचे येणे आणि जाणे संपले आहे.
खरा माणूस खऱ्या परमेश्वराचा साक्षात्कार करतो, आणि सत्याने ओतप्रोत होतो. तो खऱ्या परमेश्वराला भेटतो, आणि परमेश्वराच्या मनाला तो प्रसन्न होतो.
खऱ्या प्रभूच्या वर दुसरा कोणी दिसत नाही; खरा माणूस खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतो.
मोहक परमेश्वराने माझे मन मोहित केले आहे; मला बंधनातून मुक्त करून, त्याने मला मुक्त केले आहे.
हे नानक, माझा प्रकाश प्रकाशात विलीन झाला, जेव्हा मी माझ्या प्रिय प्रिय व्यक्तीला भेटलो. ||3||
शोधून खरे घर, खऱ्या गुरुचे स्थान सापडते.
गुरुमुखाला अध्यात्मिक बुद्धी प्राप्त होते, तर स्वेच्छेने मनमुख मिळत नाही.
ज्याला परमेश्वराने सत्याचे वरदान दिले आहे तो स्वीकारला जातो; परम ज्ञानी परमेश्वर सदैव महान दाता आहे.
तो अमर, अजन्मा आणि कायमस्वरूपी म्हणून ओळखला जातो; त्याच्या उपस्थितीचा खरा वाडा चिरंतन आहे.
परमेश्वराच्या दिव्य प्रकाशाचे तेज प्रगट करणाऱ्या व्यक्तीच्या दैनंदिन कर्मांचा हिशोब नोंदवला जात नाही.
हे नानक, खरा माणूस खऱ्या परमेश्वरात लीन असतो; गुरुमुख पलीकडे जातो. ||4||5||
तुखारी, पहिली मेहल:
हे माझ्या अज्ञानी, अचेतन मन, तू सुधार.
हे माझ्या मन, तुझे दोष आणि अवगुण सोड आणि सदाचारात लीन हो.
तुम्ही अनेक चवींनी आणि सुखांनी भ्रमित आहात आणि तुम्ही अशा गोंधळात वावरता. तुम्ही विभक्त आहात, आणि तुम्ही तुमच्या प्रभूला भेटणार नाही.
अगम्य विश्वसागर कसा पार करता येईल? मृत्यूच्या दूताची भीती प्राणघातक आहे. मृत्यूचा मार्ग अत्यंत क्लेशदायक आहे.
मनुष्य संध्याकाळी किंवा सकाळी परमेश्वराला ओळखत नाही; विश्वासघातकी मार्गावर फसला, मग तो काय करेल?
बंधनात जखडलेला, तो केवळ या पद्धतीद्वारे मुक्त होतो: गुरुमुख म्हणून, परमेश्वराची सेवा करा. ||1||
हे माझ्या मन, तुझे गृहस्थ सोडून दे.
हे माझ्या मन, आदिम, अलिप्त परमेश्वराची सेवा कर.