गुरुमुखाप्रमाणे गुरुमुख प्रभूला, प्रिय परमेश्वराला पाहतो.
जगाचा उद्धार करणाऱ्या परमेश्वराचे नाम त्याला प्रिय आहे; परमेश्वराचे नाव त्याचा गौरव आहे.
कलियुगातील या अंधकारमय युगात, भगवंताचे नाव हे नाव आहे, जी गुरुमुखाला पलीकडे घेऊन जाते.
हे जग आणि परलोक हे परमेश्वराच्या नामाने शोभले आहेत; गुरुमुखांची जीवनशैली सर्वात उत्कृष्ट आहे.
हे नानक, दयाळूपणा दाखवून, परमेश्वर त्याच्या मुक्ती नामाचे दान देतो. ||1||
मी भगवंताचे नामस्मरण करतो, राम, राम, जे माझ्या दु:खाचा नाश करतात आणि माझी पापे नष्ट करतात.
गुरूचा सहवास, गुरूचा सहवास, मी ध्यान साधना करतो; मी परमेश्वराला माझ्या हृदयात धारण केले आहे.
जेव्हा मी गुरूंच्या आश्रयाला आलो तेव्हा मी परमेश्वराला माझ्या हृदयात धारण केले आणि सर्वोच्च पद प्राप्त केले.
लोभ आणि भ्रष्टतेच्या भाराखाली माझी बोट बुडत होती, पण खऱ्या गुरूंनी भगवंताचे नाम माझ्यात बसवले तेव्हा ती उंचावली.
परिपूर्ण गुरूंनी मला आध्यात्मिक जीवनाची देणगी दिली आहे, आणि मी माझी चेतना परमेश्वराच्या नावावर केंद्रित करतो.
दयाळू परमेश्वराने स्वतः कृपा करून मला ही भेट दिली आहे; हे नानक, मी गुरूंच्या आश्रयाला जातो. ||2||
प्रत्येक केसाने, प्रत्येक केसाने, गुरुमुखाप्रमाणे, मी परमेश्वराचे ध्यान करतो.
मी परमेश्वराच्या नामाचे चिंतन करतो आणि शुद्ध होतो; त्याला कोणतेही रूप किंवा आकार नाही.
भगवंताचे नाम, राम, राम, माझ्या हृदयात खोलवर व्याप्त आहे आणि माझी सर्व इच्छा आणि भूक नाहीशी झाली आहे.
माझे मन आणि शरीर संपूर्णपणे शांती आणि शांतीने सुशोभित आहे; गुरूंच्या शिकवणुकीतून परमेश्वर मला प्रगट झाला आहे.
स्वतः परमेश्वराने नानकांवर कृपा केली आहे; त्याने मला त्याच्या दासांच्या दासांचा दास बनवले आहे. ||3||
जे प्रभू, राम, राम यांचे नाम विसरतात ते मूर्ख, दुर्दैवी, स्वेच्छेने युक्त मनमुख आहेत.
आतून ते भावनिक आसक्तीमध्ये मग्न असतात; प्रत्येक क्षणी माया त्यांना चिकटलेली असते.
मायेची घाण त्यांना चिकटून राहते, आणि ते दुर्दैवी मूर्ख बनतात - त्यांना परमेश्वराच्या नावावर प्रेम नाही.
अहंकारी आणि गर्विष्ठ लोक सर्व प्रकारचे कर्मकांड करतात, परंतु ते परमेश्वराच्या नामापासून दूर जातात.
मृत्यूचा मार्ग खूप कठीण आणि वेदनादायक आहे; ते भावनिक आसक्तीच्या अंधाराने डागलेले आहे.
हे नानक, गुरुमुख नामाचे चिंतन करतो आणि मोक्षाचे द्वार शोधतो. ||4||
प्रभूचे नाम, राम, राम आणि भगवान गुरु हे गुरुमुखाने ओळखले जातात.
एक क्षण, हे मन स्वर्गात आहे, आणि दुसऱ्या क्षणी, ते पाताळ प्रदेशात आहे; गुरू भटक्या मनाला पुन्हा एकमुखी आणतात.
जेव्हा मन एकमुखीतेकडे परत येते, तेव्हा व्यक्तीला मोक्षाचे मूल्य पूर्णपणे समजते आणि परमेश्वराच्या नामाचे सूक्ष्म सार अनुभवते.
प्रल्हादाचे रक्षण आणि मुक्ति केल्यामुळे भगवंताचे नाम त्याच्या सेवकाचा सन्मान राखते.
म्हणून परमेश्वराचे, राम, राम या नामाचे सतत उच्चार करा; त्याच्या तेजस्वी गुणांचा जप केल्याने त्याची मर्यादा सापडत नाही.
भगवंताचे नाम ऐकून नानक आनंदात भिजला; तो परमेश्वराच्या नावात विलीन झाला आहे. ||5||
ज्यांचे मन भगवंताच्या नामाने भरलेले असते ते सर्व चिंता सोडून देतात.
त्यांना सर्व संपत्ती, सर्व धार्मिक श्रद्धा आणि त्यांच्या मनाच्या इच्छांचे फळ प्राप्त होते.
ते त्यांच्या अंतःकरणाच्या इच्छेचे फळ प्राप्त करतात, भगवंताच्या नामाचे चिंतन करतात आणि भगवंताच्या नामाची स्तुती करतात.
दुष्टबुद्धी आणि द्वैत निघून जातात आणि त्यांची समज ज्ञानी होते. ते आपले मन परमेश्वराच्या नामात जोडतात.