सर्वोच्च प्रारब्धाने, तुम्हाला साधुसंगत, पवित्राची संगत मिळाली. ||1||
परिपूर्ण गुरूशिवाय कोणाचा उद्धार होत नाही.
सखोल चिंतनानंतर बाबा नानक हेच सांगतात. ||2||11||
राग रामकली, पाचवी मेहल, दुसरे घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
चार वेद हे घोषित करतात, पण तुम्ही त्यांच्यावर विश्वास ठेवत नाही.
सहा शास्त्रे देखील एक गोष्ट सांगतात.
अठरा पुराणे सर्व एकच ईश्वराविषयी सांगतात.
असे असूनही, योगी, तुला हे रहस्य समजले नाही. ||1||
आकाशीय वीणा अतुलनीय राग वाजवते,
पण हे योगी, तुझ्या नशेत तुला ते ऐकू येत नाही. ||1||विराम||
पहिल्या युगात, सुवर्णयुगात, सत्याचे गाव वसले होते.
त्रयता युगाच्या रौप्य युगात, गोष्टी कमी होऊ लागल्या.
द्वापूर युगाच्या पितळयुगात, अर्धा नाहीसा झाला.
आता, सत्याचा फक्त एक पाय शिल्लक आहे आणि एकच परमेश्वर प्रकट झाला आहे. ||2||
एका धाग्यावर मणी बांधलेले असतात.
अनेक, विविध, वैविध्यपूर्ण गाठींच्या सहाय्याने त्या बांधल्या जातात आणि स्ट्रिंगवर वेगळ्या ठेवल्या जातात.
माळाचे मणी अनेक प्रकारे प्रेमाने जपले जातात.
धागा बाहेर काढल्यावर मणी एकाच ठिकाणी एकत्र येतात. ||3||
चार युगांमध्ये, एका परमेश्वराने शरीराला आपले मंदिर बनवले.
अनेक खिडक्या असलेले हे एक विश्वासघातकी ठिकाण आहे.
शोधता-शोधता प्रभूच्या दारी येतो.
मग, हे नानक, योगी प्रभूच्या सान्निध्यात निवासस्थान प्राप्त करतात. ||4||
अशा प्रकारे, आकाशीय वीणा अतुलनीय राग वाजवते;
ते ऐकून योगीच्या मनाला ते गोड वाटते. ||1||दुसरा विराम ||1||12||
रामकली, पाचवी मेहल:
शरीर हे धाग्यांचे पॅच-वर्क आहे.
हाडांच्या सुयांसह स्नायू एकत्र जोडलेले आहेत.
परमेश्वराने पाण्याचा खांब उभा केला आहे.
हे योगी, तुला इतका अभिमान का आहे? ||1||
रात्रंदिवस आपल्या स्वामी स्वामीचे ध्यान करा.
शरीराचा पॅच केलेला आवरण फक्त काही दिवस टिकतो. ||1||विराम||
आपल्या शरीरावर राख टाकून, आपण एका गहन ध्यानात बसता.
तुम्ही 'माझे आणि तुझे' च्या कानातल्या अंगठ्या घालता.
तू भाकरी मागतोस, पण तुझे समाधान होत नाही.
आपल्या स्वामी स्वामीचा त्याग करून, तुम्ही इतरांकडून भीक मागता; तुम्हाला लाज वाटली पाहिजे. ||2||
योगी, तुझी चेतना चंचल आहे कारण तू तुझ्या योगिक आसनात बसतोस.
तू तुझा हॉर्न वाजवतोस, पण तरीही उदास वाटते.
तुला गोरख, तुझा गुरू समजत नाही.
पुन:पुन्हा योगी, तू ये आणि जा. ||3||
ज्याच्यावर गुरु दया दाखवतो
त्याच्याकडे, गुरु, जगाचा प्रभु, मी माझी प्रार्थना करतो.
ज्याच्या अंगरखाप्रमाणे नाव आहे आणि त्याच्या झग्यासारखे नाव आहे.
हे सेवक नानक, असा योगी स्थिर आणि स्थिर असतो. ||4||
जो रात्रंदिवस अशा प्रकारे सद्गुरूंचे चिंतन करतो.
जगाचा स्वामी गुरु या जन्मात सापडतो. ||1||दुसरा विराम ||2||13||
रामकली, पाचवी मेहल:
तो निर्माता आहे, कारणांचा कारण आहे;
मला दुसरे अजिबात दिसत नाही.
माझे स्वामी आणि स्वामी ज्ञानी आणि सर्वज्ञ आहेत.
गुरुमुखाला भेटून मी त्याच्या प्रेमाचा आनंद घेतो. ||1||
असे परमेश्वराचे गोड, सूक्ष्म सार आहे.
गुरुमुख म्हणून आस्वाद घेणारे किती दुर्मिळ आहेत. ||1||विराम||
भगवंताच्या अमृतमय नामाचा ज्योती निर्दोष आणि शुद्ध आहे.