اعليٰ تقدير سان، توکي ساد سنگت، حضور جي صحبت ملي. ||1||
ڪامل گروءَ کان سواءِ، ڪو به بچيل نه آهي.
اھو اھو آھي جيڪو بابا نانڪ، وڏي سوچ کان پوءِ چوي ٿو. ||2||11||
راگ رامڪلي، پنجين مهل، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
چار ويد ان جو اعلان ڪن ٿا، پر توهان انهن کي نه مڃيندا آهيو.
ڇهه شاستر به هڪ ڳالهه چون ٿا.
ارڙهن پراڻن ۾ سڀ هڪ خدا جي ڳالهه ڪن ٿا.
تنهن هوندي به، يوگي، تون هن اسرار کي نه سمجهي. ||1||
آسماني بربط بي مثال راڳ وڄائي ٿو،
پر توهان جي نشي ۾، توهان اهو نه ٻڌو، اي يوگي. ||1||روڪ||
پهرئين دور ۾، سونهري دور، سچ جو ڳوٺ آباد هو.
ٽريتا يوگا جي سلور ايج ۾، شيون گهٽجڻ لڳيون.
ديواپور يوگ جي پيتل دور ۾، اڌ ٿي ويو.
هاڻي، سچ جي صرف هڪ پير باقي رهي ٿي، ۽ هڪ رب نازل ٿيو آهي. ||2||
موتي هڪ ڌاڳي تي لڳل آهن.
گھڻن، مختلف، متنوع ڳن جي ذريعي، انهن کي ڳنڍي، ۽ تارن تي الڳ رکيو ويو آهي.
مالا جي موتي کي ڪيترن ئي طريقن سان پيار سان ڳايو ويندو آهي.
جڏهن ڌاڳو ڪڍيو ويندو آهي، موتي هڪ جاء تي گڏ ٿيندا آهن. ||3||
چئن سالن ۾، هڪ رب جسم کي پنهنجو مندر بنايو.
اهو هڪ غدار جڳهه آهي، ڪيترن ئي ونڊوز سان.
ڳوليندي ڳوليندي رب جي در تي پهچي ٿو.
پوءِ، اي نانڪ، يوگي، رب جي حضور جي حويلي ۾ هڪ گهر حاصل ڪري ٿو. ||4||
اهڙيءَ طرح، آسماني هارپ بي مثال راڳ وڄائي ٿو؛
اهو ٻڌي، يوگي جي ذهن کي اها مٺي لڳي. ||1||سيڪنڊ پاز||1||12||
رامڪلي، پنجين مهل:
جسم ڌاڙن جو ٺهيل ڪم آهي.
عضلتون هڏن جي سئيءَ سان گڏ سڪي وينديون آهن.
رب پاڻي جو ٿلهو ٺهرايو آهي.
اي يوگي، تون ايترو غرور ڇو آهين؟ ||1||
رات ڏينهن پنهنجي پالڻهار جو ذڪر ڪر.
جسم جي پيچيدگين جي کوٽ صرف چند ڏينهن تائين رهي ٿي. ||1||روڪ||
توهان جي جسم تي خاڪ جي خوشبوءِ ، توهان هڪ عميق مراقبي ٽرنس ۾ ويٺا آهيو.
تون ’منهنجو ۽ تنهنجو‘ جي ڪنن ۾ رڙيون.
تون مانيءَ لاءِ منٿ ٿو ڪرين، پر راضي نه آهين.
پنھنجي پالڻھار کي ڇڏي، ٻين کان پڇيائين. توهان کي شرم محسوس ڪرڻ گهرجي. ||2||
توهان جو شعور بيچين آهي، يوگي، جيئن توهان پنهنجي يوگڪ پوزيشن ۾ ويٺا آهيو.
توهان پنهنجو سينو ڦوڪيو، پر اڃا تائين اداس محسوس ڪيو.
تون نه سمجهين گورک، تنهنجو گرو.
بار بار، يوگي، تون اچ ۽ وڃ. ||3||
جنهن تي مالڪ رحم ڪري
هن ڏانهن، گرو، رب، دنيا جو، مان پنهنجي دعا پيش ڪريان ٿو.
جنهن جو نالو هن جي پوشاڪ وانگر آهي، ۽ نالو هن جي پوشاڪ وانگر،
اي نوڪر نانڪ، اهڙو يوگي ثابت قدم آهي. ||4||
جيڪو رات ڏينهن هن طرح مالڪ جو خيال ڪندو آهي،
هن زندگي ۾ گرو، رب، دنيا جو، ڳولي ٿو. ||1||سيڪنڊ پاز||2||13||
رامڪلي، پنجين مهل:
هو خالق آهي، سببن جو ڪارڻ؛
مون کي ٻيو ڪو به نظر نٿو اچي.
منهنجو پالڻهار ۽ پالڻهار حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهي.
گرومک سان ملاقات ڪري، مون کي سندس پيار مان لطف اندوز ٿيو. ||1||
اهڙي ئي رب جي مٺي، لطيف جوهر آهي.
ڪيڏا ناياب آھن اُھي جيڪي، گرو مُخ سمجھي، اُن جو مزو چکي. ||1||روڪ||
رب جي نامور اسم جي روشني بي مثال ۽ خالص آهي.