ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1367
ਕਬੀਰ ਥੋਰੈ ਜਲਿ ਮਾਛੁਲੀ ਝੀਵਰਿ ਮੇਲਿਓ ਜਾਲੁ ॥
kabeer thorai jal maachhulee jheevar melio jaal |ڪبير، مڇي ٿلهي پاڻيءَ ۾ آهي. ماهيگير پنهنجو ڄار وڇايو آهي.
ਇਹ ਟੋਘਨੈ ਨ ਛੂਟਸਹਿ ਫਿਰਿ ਕਰਿ ਸਮੁੰਦੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੪੯॥
eih ttoghanai na chhoottaseh fir kar samund samaal |49|تون هن ننڍڙي تلاءَ کان نه بچندين. سمنڊ ڏانهن موٽڻ بابت سوچيو. ||49||
ਕਬੀਰ ਸਮੁੰਦੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਜਉ ਅਤਿ ਖਾਰੋ ਹੋਇ ॥
kabeer samund na chhoddeeai jau at khaaro hoe |ڪبير، ساگر نه ڇڏ، توڙي جو گهڻو لوڻ هجي.
ਪੋਖਰਿ ਪੋਖਰਿ ਢੂਢਤੇ ਭਲੋ ਨ ਕਹਿਹੈ ਕੋਇ ॥੫੦॥
pokhar pokhar dtoodtate bhalo na kahihai koe |50|جيڪڏھن توھان ڳولھيندي ڳولھيندي ڳولھيندا ڍور کان ٻير تائين، ڪو به توھان کي سمارٽ نه سڏيندو. ||50||
ਕਬੀਰ ਨਿਗੁਸਾਂਏਂ ਬਹਿ ਗਏ ਥਾਂਘੀ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
kabeer nigusaanen beh ge thaanghee naahee koe |ڪبير، جن کي ڪو به گرو نه آهي، اهي ڌوئي ويا آهن. ڪير به انهن جي مدد نٿو ڪري سگهي.
ਦੀਨ ਗਰੀਬੀ ਆਪੁਨੀ ਕਰਤੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੫੧॥
deen gareebee aapunee karate hoe su hoe |51|حليم ۽ عاجز ٿي؛ جيڪو ڪجهه ٿئي ٿو اهو خالق رب ڪري ٿو. ||51||
ਕਬੀਰ ਬੈਸਨਉ ਕੀ ਕੂਕਰਿ ਭਲੀ ਸਾਕਤ ਕੀ ਬੁਰੀ ਮਾਇ ॥
kabeer baisnau kee kookar bhalee saakat kee buree maae |ڪبير، عقيدتمند جو ڪتو به سٺو آهي، جڏهن ته ڪافر جي ماءُ به خراب آهي.
ਓਹ ਨਿਤ ਸੁਨੈ ਹਰਿ ਨਾਮ ਜਸੁ ਉਹ ਪਾਪ ਬਿਸਾਹਨ ਜਾਇ ॥੫੨॥
oh nit sunai har naam jas uh paap bisaahan jaae |52|ڪتو رب جي نالي جي ساراهه ٻڌي ٿو، جڏهن ته ٻيو گناهه ۾ مصروف آهي. ||52||
ਕਬੀਰ ਹਰਨਾ ਦੂਬਲਾ ਇਹੁ ਹਰੀਆਰਾ ਤਾਲੁ ॥
kabeer haranaa doobalaa ihu hareeaaraa taal |ڪبير، هرڻ ڪمزور آهي، ۽ حوض سبز ٻوٽن سان سرسبز آهي.
ਲਾਖ ਅਹੇਰੀ ਏਕੁ ਜੀਉ ਕੇਤਾ ਬੰਚਉ ਕਾਲੁ ॥੫੩॥
laakh aheree ek jeeo ketaa banchau kaal |53|هزارين شڪارين روح جي پٺيان پيا آهن؛ ڪيترو وقت موت کان بچي سگهندو؟ ||53||
ਕਬੀਰ ਗੰਗਾ ਤੀਰ ਜੁ ਘਰੁ ਕਰਹਿ ਪੀਵਹਿ ਨਿਰਮਲ ਨੀਰੁ ॥
kabeer gangaa teer ju ghar kareh peeveh niramal neer |ڪبير، ڪي گنگا جي ڪناري تي پنهنجا گهر ٺاهي، صاف پاڻي پيئن ٿا.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਇਉ ਕਹਿ ਰਮੇ ਕਬੀਰ ॥੫੪॥
bin har bhagat na mukat hoe iau keh rame kabeer |54|رب جي عبادت کان سواءِ، اهي آزاد نه ٿيندا آهن. ڪبير اهو اعلان ڪري ٿو. ||54||
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਭਇਆ ਜੈਸਾ ਗੰਗਾ ਨੀਰੁ ॥
kabeer man niramal bheaa jaisaa gangaa neer |ڪبير، منهنجو دماغ گنگا جي پاڻيءَ وانگر بيڪار ٿي ويو آهي.
ਪਾਛੈ ਲਾਗੋ ਹਰਿ ਫਿਰੈ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਕਬੀਰ ॥੫੫॥
paachhai laago har firai kahat kabeer kabeer |55|رب منهنجي پٺيان پٺيان اچي سڏي ٿو، ”ڪبير! ڪبير! ||55||
ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਅਰੀ ਚੂੰਨਾਂ ਊਜਲ ਭਾਇ ॥
kabeer haradee peearee choonaan aoojal bhaae |ڪبير، ٽامي پيلو آهي، ۽ چوني اڇو آهي.
ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਤਉ ਮਿਲੈ ਦੋਨਉ ਬਰਨ ਗਵਾਇ ॥੫੬॥
raam sanehee tau milai donau baran gavaae |56|تون محبوب رب کي تڏهن ملندو، جڏهن ٻئي رنگ وڃائي ويهندا. ||56||
ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਰਤਨੁ ਹਰੈ ਚੂਨ ਚਿਹਨੁ ਨ ਰਹਾਇ ॥
kabeer haradee peeratan harai choon chihan na rahaae |ڪبير، توميرڪ پنهنجو پيلو رنگ وڃائي چڪو آهي، ۽ چوني جي اڇوت جو ڪوبه نشان باقي ناهي.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਇਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਉ ਜਿਹ ਜਾਤਿ ਬਰਨੁ ਕੁਲੁ ਜਾਇ ॥੫੭॥
balihaaree ih preet kau jih jaat baran kul jaae |57|مان ان محبت تي قربان آهيان، جنهن سان سماجي طبقو ۽ رتبو، رنگ ۽ نسل کسجي ويندا آهن. ||57||
ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁਰਾ ਰਾਈ ਦਸਏਂ ਭਾਇ ॥
kabeer mukat duaaraa sankuraa raaee dasen bhaae |ڪبير، آزاديءَ جو دروازو تمام تنگ آهي، سرنهن جي داڻي کان به گهٽ.
ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸੋ ਕਿਉ ਕੈ ਜਾਇ ॥੫੮॥
man tau maigal hoe rahio nikaso kiau kai jaae |58|تنهنجو دماغ هاٿي کان به وڏو آهي. اهو ڪيئن گذرندو؟ ||58||
ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥
kabeer aaisaa satigur je milai tutthaa kare pasaau |ڪبير، جيڪڏهن مون کي اهڙو سچو گرو ملندو، جيڪو مهربانيءَ سان مون کي تحفو ڏئي،
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੫੯॥
mukat duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau |59|پوءِ مون لاءِ آزاديءَ جو دروازو وسيع ٿيندو، ۽ مان آسانيءَ سان گذري ويندس. ||59||
ਕਬੀਰ ਨਾ ਮੁੋਹਿ ਛਾਨਿ ਨ ਛਾਪਰੀ ਨਾ ਮੁੋਹਿ ਘਰੁ ਨਹੀ ਗਾਉ ॥
kabeer naa muohi chhaan na chhaaparee naa muohi ghar nahee gaau |ڪبير، مون وٽ نه ڪا جھوپڙي آھي، نه ڪو گھر نه ڳوٺ.
ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜਾਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥੬੦॥
mat har poochhai kaun hai mere jaat na naau |60|اميد اٿم ته رب نه پڇندو ته مان ڪير آهيان. منهنجي ڪا به سماجي حيثيت يا نالو ناهي. ||60||
ਕਬੀਰ ਮੁਹਿ ਮਰਨੇ ਕਾ ਚਾਉ ਹੈ ਮਰਉ ਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰ ॥
kabeer muhi marane kaa chaau hai mrau ta har kai duaar |ڪبير، مون کي مرڻ جي آرزو آهي. مون کي رب جي در تي مرڻ ڏي.
ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਪਰਾ ਹਮਾਰੈ ਬਾਰ ॥੬੧॥
mat har poochhai kaun hai paraa hamaarai baar |61|مون کي اميد آهي ته رب نه پڇي، "هي ڪير آهي، منهنجي دروازي تي ويٺو آهي؟" ||61||
ਕਬੀਰ ਨਾ ਹਮ ਕੀਆ ਨ ਕਰਹਿਗੇ ਨਾ ਕਰਿ ਸਕੈ ਸਰੀਰੁ ॥
kabeer naa ham keea na karahige naa kar sakai sareer |ڪبير، مون ڪجھ به نه ڪيو آھي. مان ڪجهه به نه ڪندس؛ منهنجو جسم ڪجهه به نٿو ڪري سگهي.
ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਭਇਓ ਕਬੀਰੁ ਕਬੀਰੁ ॥੬੨॥
kiaa jaanau kichh har keea bheio kabeer kabeer |62|خبر ناهي ته رب ڇا ڪيو آهي، پر سڏ ٿيو آهي: ”ڪبير، ڪبير. ||62||
ਕਬੀਰ ਸੁਪਨੈ ਹੂ ਬਰੜਾਇ ਕੈ ਜਿਹ ਮੁਖਿ ਨਿਕਸੈ ਰਾਮੁ ॥
kabeer supanai hoo bararraae kai jih mukh nikasai raam |ڪبير، جيڪڏهن ڪو خواب ۾ به رب جو نالو وٺي.
ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਕੀ ਪਾਨਹੀ ਮੇਰੇ ਤਨ ਕੋ ਚਾਮੁ ॥੬੩॥
taa ke pag kee paanahee mere tan ko chaam |63|مان هن جي پيرن لاءِ پنهنجي چمڙي ٺاهي ڇڏيندس. ||63||
ਕਬੀਰ ਮਾਟੀ ਕੇ ਹਮ ਪੂਤਰੇ ਮਾਨਸੁ ਰਾਖਿਓੁ ਨਾਉ ॥
kabeer maattee ke ham pootare maanas raakhio naau |ڪبير، اسين مٽيءَ جا ڪٺا آهيون، پر انسان جو نالو وٺون ٿا.
ਚਾਰਿ ਦਿਵਸ ਕੇ ਪਾਹੁਨੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂੰਧਹਿ ਠਾਉ ॥੬੪॥
chaar divas ke paahune badd badd roondheh tthaau |64|اسان هتي صرف چند ڏينهن لاءِ مهمان آهيون، پر اسان تمام گهڻي جاءِ کڻون ٿا. ||64||
ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥
kabeer mahidee kar ghaaliaa aap peesaae peesaae |ڪبير، مون پاڻ کي مهنيءَ ۾ ٺاهيو آهي، ۽ پاڻ کي پيس ڪري پائوڊر بڻايو آهي.
ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛੀਐ ਕਬਹੁ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੬੫॥
tai sah baat na poochheeai kabahu na laaee paae |65|پر تو، اي منھنجا پالڻھار، مون بابت نه پڇيو آھي. تو مون کي ڪڏهن به پنهنجي پيرن تي نه لڳايو آهي. ||65||
ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਦਰਿ ਆਵਤ ਜਾਤਿਅਹੁ ਹਟਕੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
kabeer jih dar aavat jaatiahu hattakai naahee koe |ڪبير، اهو دروازو، جنهن مان ماڻهن جو اچڻ وڃڻ ڪڏهن به نه روڪيو
ਸੋ ਦਰੁ ਕੈਸੇ ਛੋਡੀਐ ਜੋ ਦਰੁ ਐਸਾ ਹੋਇ ॥੬੬॥
so dar kaise chhoddeeai jo dar aaisaa hoe |66|مان اهڙي دروازي کي ڪيئن ڇڏي سگهان ٿو؟ ||66||
ਕਬੀਰ ਡੂਬਾ ਥਾ ਪੈ ਉਬਰਿਓ ਗੁਨ ਕੀ ਲਹਰਿ ਝਬਕਿ ॥
kabeer ddoobaa thaa pai ubario gun kee lahar jhabak |ڪبير، مان ٻڏي رهيو هوس، پر نيڪيءَ جي موج مون کي هڪ پل ۾ بچائي ورتو.