ته رب العالمين تمام اعليٰ ۽ بلند آهي. هزار زبان وارو نانگ به سندس شان جون حدون نه ٿو ڄاڻي.
ناراد، عاجز انسان، سک ۽ وياسا، ڪائنات جي رب جي ساراهه ڳائي رهيا آهن.
اهي رب جي ذات سان ڀريل آهن؛ هن سان متحد؛ اهي رب جي عبادت ۾ مشغول آهن.
جذباتي وابستگي، غرور ۽ شڪ ختم ٿي ويندا آهن، جڏهن ڪو ماڻهو مهربان رب جي حرم ۾ وڃي ٿو.
هن جا ڪنول پير منهنجي ذهن ۽ جسم ۾ رهن ٿا ۽ مان هن جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي مسحور ٿي ويس.
ماڻهو جڏهن ساد سنگت، مقدس جي صحبت سان محبت کي هٿي وٺن ٿا، تڏهن ماڻهو پنهنجو فائدو حاصل ڪن ٿا، ۽ ڪو به نقصان نه ٿا ڪن.
اهي رب جي خزاني ۾ گڏ ٿين ٿا، اي نانڪ، نيڪي جو سمنڊ، هن جي نالي تي غور ڪرڻ سان. ||6||
سلوڪ:
اوليائن جي گڏجاڻيءَ ۾، رب جي حمد و ثنا ڪريو، ۽ پيار سان سچ ڳالهايو.
اي نانڪ، ذهن مطمئن ٿي وڃي ٿو، هڪ رب لاءِ محبت پيدا ڪري. ||7||
پورو:
قمري چڪر جو ستين ڏينهن: نالي جي دولت گڏ ڪريو؛ هي هڪ خزانو آهي جيڪو ڪڏهن به ختم نه ٿيندو.
اوليائن جي سوسائٽيءَ ۾، هن کي ملي ٿو. هن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي.
پنھنجي خودغرضي ۽ غرور کي ڇڏي ڏيو، ۽ غور ڪريو، ڪائنات جي پالڻھار تي وير ڪريو؛ رب جي حرم ڏانهن وٺي وڃو، اسان جي بادشاهه.
تنهنجا درد ختم ٿي ويندا - خوفناڪ دنيا جي سمنڊ ۾ ترڻ ۽ پنهنجي ذهن جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪريو.
جيڪو ماڻهو روزانو چوويهه ڪلاڪ رب تي غور ڪندو آهي - ان جو دنيا ۾ اچڻ سوڳوار ۽ برڪت وارو آهي.
باطني ۽ ظاهري طور، اهو محسوس ڪريو ته خالق رب هميشه توهان سان گڏ آهي.
هو توهان جو دوست، توهان جو ساٿي، توهان جو تمام سٺو دوست آهي، جيڪو رب جي تعليمات ڏيندو آهي.
نانڪ ان لاءِ قربان آهي، جيڪو رب، هار، هار جو نالو ڳائيندو آهي. ||7||
سلوڪ:
روزانو چوويهه ڪلاڪ رب جي پاڪائي ڳايو؛ ٻين مشڪلاتن کي ڇڏي ڏيو.
موت جو وزير به ان شخص کي ڏسي نٿو سگهي، اي نانڪ، جنهن تي خدا مهربان آهي. ||8||
پورو:
قمري چڪر جو اٺون ڏينهن: سڌن جون اٺون روحاني طاقتون، نو خزانا،
تمام قيمتي شيون، مڪمل عقل،
دل جي لوٽس جو افتتاح، دائمي نعمت،
خالص طرز زندگي، ناقابل فراموش منتر،
سڀ ڌرمي فضيلت، مقدس پاڪ غسل،
سڀ کان وڌيڪ بلند ۽ عظيم روحاني حڪمت
اهي ڪمال گرو جي صحبت ۾ رب، هر، هر، تي غور ڪرڻ، مرڪب ڪرڻ سان حاصل ڪيا ويا آهن.
اي نانڪ، رب جي نالي کي پيار سان جپڻ سان، تون بچي ويندين. ||8||
سلوڪ:
هو مراقبي ۾ رب کي ياد نٿو ڪري. هو فساد جي لذتن ۾ مگن آهي.
اي نانڪ، نالو وساري، هو جنت ۽ دوزخ ۾ ٻيهر جنم ورتو آهي. ||9||
پورو:
چنڊ جي چڪر جو نائين ڏينهن: جسم جا نو سوراخ ناپاڪ آهن.
ماڻهو رب جو نالو نٿا ڳائين؛ ان جي بدران، اهي بڇڙا ڪم ڪن ٿا.
اهي زنا ڪن ٿا، سنتن کي بدنام ڪن ٿا،
۽ رب جي ساراهه جو ٿورو به نه ٻڌو.
پنهنجي پيٽ جي خاطر ٻين جو مال چوري ڪن ٿا،
پر باهه نه وسري آهي، ۽ سندن اڃ نه لڌي آهي.
رب جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، اِھي سندن اجر آھن.
اي نانڪ، خدا کي وساري، بدبخت ماڻهو پيدا ٿين ٿا، رڳو مرڻ لاءِ. ||9||
سلوڪ:
ڏهن طرفن ۾ ڳوليندي ڀڄندو آهيان- جتي به ڏسان ٿو، اتي کيس ڏسان ٿو.
ذهن کي قابو ۾ اچي ٿو، اي نانڪ، جيڪڏهن هو پنهنجي مڪمل فضل عطا ڪري. ||10||
پورو:
چنڊ جي چڪر جو ڏهين ڏينهن: ڏهن حسي ۽ موٽر عضون تي غالب؛
توهان جو ذهن مطمئن ٿي ويندو، جيئن توهان نالو جاپ ڪندا.
پنهنجي ڪنن سان رب العالمين جي ساراهه ٻڌو.
پنهنجي اکين سان، ڏسو مهربان، مقدس بزرگن.
پنهنجي زبان سان لامحدود رب جي شان ۾ ڳايو.
پنهنجي ذهن ۾ ڪامل رب پاڪ کي ياد ڪر.